Ο 46χρονος Γιάννης Α., ως πριν από δύο χρόνια διευθυντής logistics σε εμπορική εταιρεία, λέει: «Μια μέρα μια γνωστή μού είπε με ένα πνιχτό γελάκι:“Α, δηλαδή, κάθεσαι και η γυναίκα σου δουλεύει;”. Δεν ήταν προμελετημένο, της βγήκε σαν αντανακλαστικό.Αυτό πάντως που με στενοχωρεί περισσότερο είναι μήπως εμμέσως το ότι εγώ είμαι άνεργος επηρεάζει τη στάση της γυναίκας μου στη δουλειά της. Μήπως της στερώ την υπερηφάνειά της.Γιατί ως τώρα έκανε τις κόντρες της όπου χρειαζόταν». Ο 41χρονος Άκης Τσιρόζης, αναφέρει: «Μια μέρα έκατσα και καθάρισα ολόκληρο το σπίτι. Είχα τόσο πολλή ενέργεια που ήθελα κάπου να τη διοχετεύσω. Όταν τελειώσουν τα λεφτά της αποζημίωσης, δεν θα πάρω από τη γυναίκα μου.Οχι επειδή το θεωρώ υποτιμητικό, απλά δεν θέλω να την επιβαρύνω τόσο πολύ.Θα βρωμια οποιαδήποτε δουλειά.Δεν έχω πέσει ψυχολογικά γιατί ξέρω ότι ήμουν καλός σε αυτό που έκανα αλλά έπεσα θύμα της κρίσης.Αν χάσεις τον έλεγχο με τον εαυτό σου,αναπόφευκτα θα τον χάσεις και με τον άλλον». Η 40χρονη ιδιωτική υπάλληλος Χαρά Καλαμίδα, ο σύζυγος της οποίας απολύθηκε προ τριών μηνών, τονίζει: "«Δουλεύω πια εξαντλητικές ώρες» λέει . «Αν μουπροτείνουν κάτι έξτρα,δεν έχω πια την πολυτέλεια να το σκεφθώ, θα το κάνω ακόμη και αν τα λεφτά δεν είναι ικανοποιητικά.Και ο εργοδότης μου βέβαια που γνωρίζει την κατάστασητο εκμεταλλεύεται δεόντως. Αποφεύγω πια να αγοράσω κάτι για μένα, για να μη νιώσει μειονεκτικά ο άνδρας μου".
http://www.katoci.com/
