Ωστόσο τα προβλήματα είναι ορατά και η αγωνία για τη στάση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας έντονη. Μια μικρή γεύση της έντασης που επικρατεί ακόμα μεταξύ των βουλευτών είναι η έκρηξη οργής του Ανδρέα Μακρυπίδη, ο οποίος βρήκε αφορμή τη διαδικασία κατεπείγουσας ψήφισης του εφαρμοστικού νόμου για να παραιτηθεί προχτές από εισηγητής του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η αλήθεια είναι ότι ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας βαρέθηκε να κάνει τον «νεροκουβαλητή» του οικονομικού επιτελείου στη Βουλή και οι… υπηρεσίες του όχι μόνο να μην αναγνωρίζονται, αλλά να αναβαθμίζεται σε υφυπουργό για το ΕΣΠΑ ο ανταγωνιστής του στο ψηφοδέλτιο του νομού Θανάσης Μωραΐτης. Πληροφορίες μάλιστα λένε ότι ο Μακρυπίδης «τα πήρε στο κρανίο» γιατί είχε αποσπάσει υπόσχεση ότι στον κυβερνητικό ανασχηματισμό θα γινόταν υφυπουργός Ανάπτυξης, θέση για την οποία τελικά ορκίστηκε ο Μωραΐτης. Είχαμε… μπίνγκο, δηλαδή, γι’ αυτό και άρχισε να τους κουνάει μαντήλια. Η αντίδρασή του θα φτάσει σε καταψήφιση του Μεσοπρόθεσμου; Όσοι τον γνωρίζουν λένε ένα ηχηρό «όχι», αφού ο τέως συνδικαλιστής των εφοριακών έχει βαθιά συνείδηση ΠΑΣΟΚ και σε μια εύθραυστη στιγμή για το κόμμα δεν πρόκειται να δημιουργήσει πρόβλημα. Αυτό όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο για άλλους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Η κατεπείγουσα διαδικασία ψήφισης του εφαρμοστικού νόμου, που ακυρώνει για άλλη μια φορά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις για κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία, τους δίνει έδαφος για διαμαρτυρίες και αντιθέσεις. Ως τώρα πάντως δύο είναι οι βασικοί ύποπτοι για διαφοροποίηση στην ψηφοφορία - πακέτο για Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και εφαρμοστικό νόμο: ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης, που επιμένει ότι θα καταψηφίσει γιατί διαφωνεί με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, και η Χρύσα Αράπογλου, που έθεσε ολοκληρωμένο σκεπτικό για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και διαφωνεί συνολικά με την ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ και ΕΥΔΑΘ. Ο πρώτος είναι σίγουρο ότι αν εμμείνει στην άποψή του θα διαγραφεί πάραυτα, ενώ του ασκούνται πιέσεις να παραιτηθεί παραχωρώντας την έδρα του στον πρώτο επιλαχόντα. Το θέμα με την Αράπογλου δεν θεωρείται λήξαν και αυτές τις μέρες ασκούνται πιέσεις για να μεταβάλει άποψη. Η αλήθεια είναι ότι η βουλευτής Θεσσαλονίκης που στήριξε Παπανδρέου στην εσωκομματική μάχη νιώθει ότι, παρότι έμπειρη, δεν έχει αξιοποιηθεί καθόλου από την ηγετική ομάδα, ούτε σε κυβερνητικό ούτε καν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και βιώνει μια πολιτική ερημιά χωρίς να νιώθει ότι ευθύνεται η ίδια γι’ αυτό. Μια σειρά ακόμα «απρόβλεπτοι» βουλευτές πολιορκούν στελέχη τόσο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας όσο και του πρωθυπουργικού γραφείου. Στόχος της πολιορκίας, να τιθασευτούν οι… αγωνίες τους αλλά και να διασκεδαστεί η κοινωνική πίεση που υφίστανται. Από κοντά λοιπόν έχουν πάρει βουλευτές, όπως ο Γιάννης Αμοιρίδης, που μοιάζει να ικανοποιείται από την πλήρη απόσυρση της εξίσωσης του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο Νίκος Σαλαγιάννης, που δήλωσαν προχτές ότι δεν δίνουν πια λευκή επιταγή στην κυβέρνηση, αλλά και η Σούλα Μερεντίτη, που ετοιμαζόταν – σύμφωνα με πληροφορίες – να… αυτομολήσει την περασμένη Πέμπτη και έμεινε την τελευταία στιγμή. Κρίσιμες θεωρούνται οι δύο συνεδριάσεις του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας (αύριο Πέμπτη και την ερχόμενη Τρίτη) προκειμένου να πειστούν οι βουλευτές να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο, παρά τις ενστάσεις και τις διαφωνίες τους.
Ο Βενιζέλος τους… πάγωσε
Η αλήθεια είναι ότι η έλευση Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών μοιάζει να πάγωσε (αν δεν ακύρωσε) κινήσεις ανατροπής ή αποχώρησης βουλευτών, που ένιωθαν να σπρώχνονται στο πολιτικό περιθώριο, να εισπράττουν κοινωνική αποδοκιμασία χωρίς ουσιαστικά να συνδιαμορφώνουν την πολιτική γραμμή του ΠΑΣΟΚ. Το εκσυγχρονιστικό μπλοκ που το 2007 δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, μοιάζει σιγά σιγά να αναθαρρεί και να ανασυγκροτείται, δημιουργώντας έτσι σοβαρό πρόβλημα στον σχεδιασμό δημιουργίας ενός εκσυγχρονιστικού κεντροαριστερού κόμματος από τους αποχωρήσαντες Φλωρίδη, Νασιώκα μαζί με άλλους αποστασιοποιημένους… σημιτοφύλακες. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι, παρά την ευγενική αλλά σταθερή άρνηση του Κώστα Σημίτη να ηγηθεί της νέας προσπάθειας, υπάρχουν πολιτικά και κοινωνικά στελέχη που «παλεύουν» ακόμα με την ιδέα μιας νέας συνιστώσας η οποία θα λειτουργήσει ως υποδοχέας πολιτών που αποχωρούν από το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Η βασική σκέψη είναι ότι στις εκλογές τα μεγάλα κόμματα θα δοκιμαστούν πολύ σοβαρά και πολλοί «ποντάρουν» στον κατακερματισμό της πολιτικής σκηνής και την επανασύνθεσή της μέσα από νέους πολιτικούς σχηματισμούς. Ωστόσο το ρίσκο που πήρε ο Βενιζέλος να αναλάβει την οικονομική διαχείριση της κρίσης αλλάζει άρδην τα δεδομένα. Ένας από τους επιτελείς του και επικριτικός για τις κινήσεις της κυβέρνησης, ο Πάρης Κουκουλόπουλος, ορκίστηκε υφυπουργός Εσωτερικών καλούμενος να συνεργαστεί με τον Χάρη Καστανίδη, ενώ επίσης ο μέχρι τώρα «παραγκωνισμένος» και έτοιμος προς αποχώρηση Κώστας Σπηλιόπουλους βρέθηκε υφυπουργός Άμυνας. Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει η σφόδρα επικριτική και θορυβώδης Τόνια Αντωνίου ή οι Νάσος Αλευράς και Κώστας Καρτάλης, που δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από την απόφαση Φλωρίδη να παραιτηθεί και να αποχωρήσει οικειοθελώς από το κόμμα.
Το τραυματισμένο προφίλ του πρωθυπουργού
Με την κίνηση να κάνει αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών τον Βενιζέλο o Παπανδρέου έδειξε ότι σπεύδει να αποχωρήσει από την καθημερινή διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Το επόμενο διάστημα, όπως λένε οι συνεργάτες του, θα επιχειρήσει να επανασυγκολλήσει τη ραγισμένη ηγετική του εικόνα, ενώ θα προσπαθήσει να ξαναπιάσει το σπασμένο νήμα με κοινωνικές και κομματικές δυνάμεις που εγκαταλείπουν μαζικά την κυβερνητική παράταξη, όπως πιστοποιούν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Επίσης το κυβερνητικό κενό ορισμένων ωρών αποσταθεροποίησε τη διεθνή πολιτική σκηνή, καθώς οι ξένες ηγεσίες και η τρόικα είδαν ότι μπορούν, αν παραζορίσουν την Ελλάδα, να βρεθούν μπροστά στην οικονομική άβυσσο και τώρα τρέχουν για διορθωτικές κινήσεις. Στο επιτελείο Παπανδρέου εκτιμούν ότι αν τελικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες βρουν ένα σημείο ισορροπίας ώστε να στηρίξουν ουσιαστικά τη χώρα και αρχίσουν να εισρέουν κοινοτικά κονδύλια που θα πέσουν στην ανάπτυξη ενδεχομένως το πολυτραυματισμένο ηγετικό προφίλ του Παπανδρέου να αρχίσει να αποκαθίσταται. Συνεργάτες του πρωθυπουργού που υποδέονται με περισσή αμηχανία τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπου η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά και η Ν.Δ. προπορεύεται έστω και οριακά, επισημαίνουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή της και χρειάζεται χρόνο προκειμένου να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει διέξοδος στην κρίση. «Το επόμενο βήμα», συνεχίζουν, «είναι αφού υπάρξει σταθεροποίηση, να δώσουμε προοπτική και ελπίδα για τη συνέχεια». Πόσο εύκολα όμως θα ξεχάσουν οι πολίτες ότι ο πρωθυπουργός αυτοπροτάθηκε να απομακρυνθεί από τις πρωθυπουργικές ευθύνες που του έδωσε ο λαός με την ψήφο του, παραμένει ένα μεγάλο ζητούμενο. Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ επιμένουν μελαγχολικά ότι την κίνηση αυτή θα την πληρώνουν για καιρό και θα την «εξαργυρώσουν» αρνητικά στις επόμενες εκλογές. Ο ίδιος ο Παπανδρέου μοιάζει να εκτιμά ότι στο… τέλος της ημέρας οι πολίτες θα του αναγνωρίσουν την ειλικρινή διάθεσή του να βάζει πάνω από θώκους και εξουσίες τη σωτηρία της Ελλάδας και θα το δείξουν έμπρακτα. Όμως υπάρχουν πολλά στελέχη που παρατηρούν ότι ο πρωθυπουργός έχασε τους τελευταίους έξι μήνες και εξαιτίας δικών του λαθών το μοναδικό ατού που
είχε στο ξέσπασμα αυτής της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίση: ότι οι πολίτες πίστευαν πως είναι ο μόνος Έλληνας πολιτικός που μπορεί να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Με τον καιρό ο Αντώνης Σαμαράς με αντιμνημονιακά φληναφήματα κατόρθωσε να του πάρει ένα μεγάλο κομμάτι από την πίτα της μοναδικότητας. Και τώρα μερίδιο από το εναπομείναν κομμάτι διεκδικεί σοβαρά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επόμενες πολιτικές εξελίξεις. Γι’ αυτό και πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η μάχη που δίνει τώρα ο πρωθυπουργός να κερδίσει χρόνο μπας και εξαντλήσει την τετραετία είναι χαμένη από τα αποδυτήρια. Οι κάλπες πλησιάζουν και δεν θα είναι αυτές του δημοψηφίσματος, που ορθώς επισημαίνουν και αντιδρούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι μ’ αυτές επιχειρεί να εκτονώσει την πολιτική ένταση και να αποφορτίσει το πολιτικό κλίμα. Κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ επιμένουν ότι η μόνη ευκαιρία να κερδίσει πολιτικό χρόνο ο πρωθυπουργός είναι να επιβάλει τελικά το δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα θεσμικό που και σοβαρά και μαζικά θα αντιμετωπιστεί από τους πολίτες, παρότι είναι κόντρα στις επιθυμίες όλων των πολιτικών του ανταγωνιστών...
Η… πτώση Λοβέρδου
Ο ανασχηματισμός δημιούργησε πολλά νέα δεδομένα, αφού αναστάτωσε πλήρως τις εσωκομματικές ισορροπίες. Απ’ όλη αυτήν την ιστορία υπάρχει ένας μεγάλος χαμένος: ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος. Ο πρώτος που αποχώρησε με δύναμη από το βενιζελικό στρατόπεδο, ρίχνοντας γέφυρες φιλίας στον Γιώργο Παπανδρέου, εξελίχθηκε τους τελευταίους (πολλούς) μήνες ο πιο φανατικός υποστηρικτής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου και των επιλογών του οικονομικού επιτελείου. Όλες οι πληροφορίες τον ήθελαν στον ανασχηματισμό να αναβαθμίζεται και να αναλαμβάνει υπερυπουργείο με την ένωση του Υγείας με το Εργασίας σε ένα, έχοντας υπό την επίβλεψή του το ασφαλιστικό. Ωστόσο οι εξελίξεις δεν τον δικαίωσαν, αφού ο πρωθυπουργός αποφάσισε όχι μόνο να κρατήσει ανέπαφο το υπουργείο Εργασίας - Κοινωνικής Ασφάλισης αλλά και να αναβαθμίσει τον Γιώργο Κουτρουμάνη. Και εκεί λοιπόν που ο Λοβέρδος πήγαινε να εξελιχθεί σε νούμερο δύο της κυβέρνησης και ο Βενιζέλος τόσο καιρό στηρίζοντας τον Παπανδρέου οπισθοχωρούσε πολιτικά, τώρα πήρε το παιχνίδι πάνω του. Το ρίσκο είναι μεγάλο, αλλά ποιος αμφισβητεί ότι ο Βενιζέλος είναι και επισήμως το νούμερο 2 του ΠΑΣΟΚ και αναμφίβολος διάδοχος του Παπανδρέου, αν υπάρξει τέτοιο θέμα;
Το μείζον ερώτημα είναι αν από το τραγικό πολιτικά διήμερο Τετάρτης - Πέμπτης έχασε ο Παπανδρέου.
Πρωτοφανής κίνηση
Η αλήθεια είναι ότι η πρωτοφανής κίνηση εν ενεργεία πρωθυπουργού να δημοσιοποιήσει την πρόθεσή του ακόμα και να παραιτηθεί προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης κλυδώνισε σοβαρά την ηγεσία του. Τα όσα συνέβησαν την περασμένη Πέμπτη, όπου το ΠΑΣΟΚ κινδύνευσε με κατάρρευση, επανάφεραν στο προσκήνιο την παραδοσιακή ισχύ των ηγετικών στελεχών του κόμματος. «Αποδείχτηκε ότι μπορεί οι παρέες να γράφουν ιστορίες, αλλά δεν μπορούν να κυβερνήσουν. Οι πολίτες θέλουν να νιώθουν εμπιστοσύνη από την κυβέρνησή τους», τονίζει στο «Π» ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, που από την εκλογική νίκη του 2009 πιέζει για δημιουργία ηγετικής ομάδας στην κυβέρνηση. Ο Παπανδρέου που βρέθηκε στα πολιτικά… Τάρταρα αναγκάστηκε, προκειμένου να επιβιώσει, να αποδεχτεί την πρόταση και να αποχωριστεί από την κυβέρνηση τους πολιτικούς του φίλους ή συνεργάτες. Η απότομη πτώση στο πολιτικό χρηματιστήριο των «πουλέν» του Ραγκούση και Παπακωνσταντίνου, η πολιτική εκτόξευση του αιώνιου εσωκομματικού αντιπάλου Βενιζέλου, η αναγνώριση της πολιτικής εμπειρίας και υπεροχής σε στελέχη όπως ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Χάρης Καστανίδης έναντι προσωπικών του επιλογών όπως π.χ. ο Παύλος Γερουλάνος, ο Σταύρος Λαμπρινίδης και ο Πάνος Μπεγλίτης, που παρά τα δυνατά τους χαρτοφυλάκια δεν μετέχουν στην κυβερνητική επιτροπή, αποδεικνύουν την πολιτική κάμψη του πρωθυπουργού και την προσπάθειά του να επιβιώσει πολιτικά αξιοποιώντας τα κορυφαία στελέχη του κόμματος. Μέχρι πρότινος, παρασυρμένος από τη νεωτερικότητα, φρόντιζε να αποφεύγει τη συγκυβέρνηση με το «όλον ΠΑΣΟΚ» και να λειτουργεί με «sui generis» επιλογές, όπως ήταν η υπουργοποίηση προσωπικών συνεργατών (Δρούτσας, Μπιρμπίλη κ.λπ.), που λίγο έλειψε να του κοστίσουν την πρωθυπουργία. Η αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου, όπως λένε πολλοί στο ΠΑΣΟΚ, θα πληρώνει για καιρό την εμμονή του να παραμείνει στο τιμόνι της οικονομίας ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος συνέβαλε κυρίως με τη στάση του και την έλλειψη αέρα διαπραγματευτή στην καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ. Κατάλαβε, έστω και στο παρά πέντε της πτώσης του, ότι τα συνθήματα νεωτερικότητας και η εμμονή σε τεχνοκρατικές ψυχρές προσεγγίσεις «κλοτσάνε» όχι μόνο στο ελληνικό μεσογειακό ταμπεραμέντο, αλλά και στον κοινό πολιτικό νου, που υποχρεώνει τους πολιτικούς να μην κουνάνε επιτιμητικά το δάχτυλο όταν «ξεζουμίζουν» τους πολίτες.
http://topontiki.gr
