tromaktiko: Απάντηση σε: "Μετανάστευση των Ελλήνων"

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Απάντηση σε: "Μετανάστευση των Ελλήνων"



Η απάντηση μου στον Κύριο/Κυρία που έγραψε το παρακάτω http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_631.html και αφορά την μετανάστευση των Ελλήνων.
Συμφωνώ ότι ο καθένας πρέπει και οφείλει να μείνει και να πολεμάει στη χώρα του. Ούτε εγώ ήθελα να φύγω, αναγκάστηκα όμως.
Όχι γιατί δεν έβρισκα δουλειά ανάλογη των προσόντων μου, αλλά γιατί δεν έβρισκα δουλειά που να μπορώ να συντηρηθώ, δουλειά στην οποία με ασφαλίζουν για να μπορώ να πάρω ένα φάρμακο, να πάω σε ένα γιατρό αν χρειαστεί χτύπα ξύλο. Δεν σου μιλάω για τη σύνταξη διότι αυτή θα είμαι τυχερός αν καταφέρω να ζήσω για να την πάρω.

Για να σε προλάβω λέγοντας ότι θέλω μια δουλειά για να συντηρηθώ δεν εννοώ (αν και θα έπρεπε) να καλοπερνώ, εννοώ να μπορώ να πληρώσω τους λογαριασμούς μου, να έχω ένα σπίτι να μείνω, να έχω την ελπίδα ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένω άλλα 5 χρόνια για να 35αρίσω πριν σκεφτώ να κάνω οικογένεια.

Κι αν έχω Πτυχίο και Μεταπτυχιακό δούλεψα και σαν σερβιτόρος, και σαν σεκιουριτάς και σαν πλασιέ και στην οικοδομή, πάντα ανασφάλιστος και πάντα με 3-5 ευρώ την ώρα. Έκανα υπομονή μέχρι να μου δοθεί η ευκαιρία να αξιοποιήσω τις γνώσεις μου. Ξέρεις κάτι; Βρέθηκα να παρακαλάω, βαρέθηκα να με εκμεταλλεύονται τόσο άνανδρα.

Είναι τόσο καλά στο εξωτερικό; Όχι, ξεκάθαρα Όχι!
Είναι εύκολο να βρεις δουλειά; Όχι.
Είναι τόσο καλό το ασφαλιστικό τους; Όχι.

Δεν σε περιμένει κανένα στρωμένο χαλί όταν φτάσεις σε ένα ξένο τόπο, ξένος είσαι και έτσι σε αντιμετωπίζουν. Δεν πα να έχεις ένα κάρο πτυχία. Αν όμως με το φιλότιμο, την προσπάθεια και την συνεχή αναζήτηση βρεις κάποια δουλειά, θα είσαι ισότιμος με τους συναδέλφους σου, θα σε ασφαλίσουν, θα σε πληρώσουν και θα μπορείς με το μισθό σου να περάσεις αν όχι καλά, αξιοπρεπώς.

Όμως φίλε αναγνώστη, νιώθω τύψεις που έφυγα, νιώθω τύψεις που δεν θυσιάστηκα για τη χώρα μου γιαυτό σε παρακαλώ αν σου περισσεύει χώρος και ένα πιάτο φαγητό φιλοξένησε με και θα έρθω πίσω να παλέψω μαζί σου. Θα δουλέψω και για σένα για αντάλλαγμα της φιλοξενίας σου, μέχρι να κερδίσουμε μαζί καλύτερες μέρες και να μπορέσω να βρω δουλειά. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ και θα σε ευγνωμονώ για πάντα για την πολύτιμη βοήθειά σου. Μπορείς;

Μισό λεπτό, τι λέω; Γύρισα πρόσφατα στην Ελλάδα και πήγα σε 2 συνεντεύξεις για δουλειά, ζήτησα από τους συμπατριώτες μου στο τμήμα HR να με προσλάβουν γιατί επιθυμώ να επιστρέψω στην πατρίδα μου, με λιγότερα χρήματα από αυτά που βγάζω τώρα, από αυτά που ξέρω ότι αξίζω. Με πήραν; Όχι! Με βοήθησαν; Όχι! Κι εγώ ο κουτός περιμένω από σένα να με βοηθήσεις.

Τελειώνοντας, αν και μακριά από την Ελλάδα, είμαι ένας από τους γραφικούς που μαζεύονται κάθε Κυριακή στην πλατεία της πόλης που μένω με 2 - 3 ακόμα Έλληνες, Ισπανούς και διαδηλώνουμε, ενημερώνουμε για τα δεινά που περνάνε οι συμπατριώτες μας. Μη βιάζεσαι να με κατηγορήσει για λιποταξία, έκανα τα πάντα για να μείνω και να έρθω να πολεμήσω για μένα, για σένα για τα παιδιά σου. Πατριώτη; Μπορεί να με έδιωξε η Ελλάδα, όμως εσύ ήσουν αυτός που έκλεισες την πόρτα πίσω μου.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!