σχετικά με το ερώτημα σου στο τρομακτικό http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_6764.html
και σε απάντηση σου στη δική μου ανάρτηση
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/06/blog-post_1432.html
θα σου πω τι δεν ζητάω.
Δεν ζητάω λοιπόν να καπελώνεται το κίνημα των αγανακτισμένων, δεν ζητάω την άμεση δημοκρατία διότι η άμεση δημοκρατία είναι ολοκληρωτισμός άρα δικτακτορία είτε δεξιάς υφής και προελεύσεως είτε αριστερής υφής και προελεύσεως.
Σημαίνει απλά ότι δεν είμαι χουντικός, αλλά ούτε και κομμουνιστής. Είμαι κατά των απολυταρχικών καθεστώτων από όπου και αν προέρχονται.
Η άμεση δημοκρατία είναι απολυταρχικό καθεστώς, ουδεμία σχέση έχει με την άμεση δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας και σε αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται η έννοια της δικαιοσύνης.Η δικαιοσύνη είναι βασικό χαρακτηριστικό της πραγματικής δημοκρατίας και όχι της άμεσης δημοκρατίας.
Σε όλα τα άλλα συμφωνούμε αλλά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο εναλλακτικής διακυβέρνησης, κανένας ηγέτης που θα θέλει και θα μπορεί να αναλάβει το δύσκολο έργο που θα έχει να κάνει, διότι ακόμα και αν δεχθώ ότι βγάζουμε σηκωτούς τους υπάρχοντες της κυβέρνησης αλλά και της νέας δημοκρατίας που θα ακολουθήσουν, τότε θα πρέπει να υπάρχει:
1) Ηγέτης έτοιμος
2) Σχέδιο διακυβέρνησης σοβαρό και όχι γραφικό.
Αυτή είναι και η απάντηση μου στο ερώτημα σου αγαπητέ μου φίλε ή φίλη με τη διαπίστωση ότι το παιγχνίδι της πλατείας είναι "σικέ" από την κορυφή ως τα νύχια, από την πρώτη στιγμή με αποτέλεσμα οι Βουλευτές, τα λαμόγια, οι προδότες και όλοι όσοι μας έχουν πικράνει πολύ, να γελάνε μέχρι δακρύων με την γραφικότητα της κατάστασης και της επαναστατημένης πλατείας των επαναστατημένων νεοελλήνων οι οποίοι και αυτοί γελάνε στη πλειοψηφία τους,έρχονται για να κάνουν καμάκι, να γελάσουνε με τα gadgets της πλατείας και να ξεθυμάνουν λίγο την πικρία και την αγανάκτηση τους.
Οι επαναστάσεις αγαπητέ/η δεν γίνονται από αγανακτισμένους, αλλά από εξαθλιωμένους και κυριολεκτικά φτωχούς πολίτες που δεν υπάρχουν σε πλειοψηφία, πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά αλλά και το περασμένο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, όπου η Αθήνα άδειασε γιατί όλοι πήγαν στα εξοχικά, στα χωριά και στα ξενοδοχεία γεγονός που σημαίνει ότι ακόμα ο κόσμος δεν είναι εξαθλιωμένος και φτωχός.
Επίσης οι κομματικές βάρδιες στη πλατεία δεν ταυτίζονται με την ακομμάτιστη λαϊκή οργή εν μέσω πρώην ή νυν συνδικαλιστών όλων των κομμάτων, κομμματικοπαρασίτων και άλλων λοιπών που δεν έχω το χρόνο να σου απαριθμήσω γιατί πρέπει να πάω σε κάποια δουλειά!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
