Από τη μία εγώ 23 χρονών, με τα μυαλά πάνω από το κεφάλι μου, θύμα και από την άλλη το γεράκι της Εurobank, που ήταν η δουλειά του να πουλάει δάνεια, θεωρώ ήμουν η πιο εύκολη πώληση.
Μου πάσαρε λοιπόν ένα κεφάλαιο κίνησης της τάξης των 20.000 € το οποίο, όπως μου είχε πει, όσο τα λεφτά είναι μέσα στον λογαριασμό δεν τρέχει τίποτα, αν σηκώσω λεφτά από τον λογαριασμό, για κάθε 1.000 € που θα σηκώνω θα πληρώνω περίπου 10 € το μήνα τόκους μέχρι να ξαναβάλω τα 1000 € μέσα.
Μου ακούστηκε πολύ καλό και το πήρα.
Φυσικά, καθότι 23χρονος και όπως είπα τα μυαλά μου πάνω από το κεφάλι μου, τα λεφτά άρχισαν σιγά σιγά να μειώνονται. Απερίσκεπτα σήκωνα χρήματα για διάφορες ανάγκες νομίζοντας πως κάποια στιγμή θα ξαναβάλω τα χρήματα πίσω.
Για να μη σας τα πολυλογώ, σήκωσα και κατανάλωσα και τα 20.000 €. Γνώμη μου είναι πως ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την πατήσει.
Σήμερα, 7 χρόνια μετά, με τη βοήθεια των γονιών μου και μετά από πολύ οικονομία, κατάφερα να βάλω τα χρήματα πίσω.
Φυσικά, όλο αυτόν τον καιρό (7 χρόνια = 84 μήνες) πλήρωνα 200,00 € το μήνα, δηλαδή, αυτά τα 20.000 € τα πλήρωσα 36.800 €.
Το γελοίο της υπόθεσης είναι πως έχω επισπευτεί 3 φορές την τράπεζα για να κλείσω αυτόν το λογαριασμό και όλο μου το αναβάλουν, προσπαθώντας να με πείσουν να το κρατήσω.
Αυτό που θέλω πω, για να βγει κάτι από αυτή την ιστορία…
Πόσο πολύ ανάγκη είχε εκείνος ο χλιμίτζουρας την πώληση του δανείου που χρέωσε έναν 23χρονο 20.000 €;
Πόσο γελοία είναι η τράπεζα που ενέκρινε αυτό το δάνειο;
Μήπως τελικά ο σκοπός τους ήταν να μην αποπληρωθεί το δάνειο και να πληρώνω τους τόκους μια ζωή;
Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά !
Αναγνώστης
