ΕΠΕΙΔΗ ποτέ δεν φτύνω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, όπως κάνει συχνά-πυκνά ο εκδότης της… διπλανής εφημερίδας, δεν πρόκειται να «βγάλω» τους πλαστούς λογαριασμούς με τα υποδεκάμετρα της φτήνιας και της μιζέριας του, ούτε να προσφύγω στις γνωστές τακτικές των...χαφιέδων, από τους οποίους αν κατεβάσεις την κουκούλα και τη μάσκα της υποκρισίας παρουσιάζεται γυμνή η αλήθεια για πρόσωπα και πράγματα της ενημέρωσης στον τόπο μας. Για όλα αυτά τα «λιονταράκια», τους «λαγούς» και τους «γκρίζους λύκους» που επιθυμούν να επιζήσουν και να «νοικοκυρευτούν» πάνω στα ερείπια και τις καταστροφές που θα προκαλέσουν στους άλλους.
Ποιος χρωστάει και σε ποιον δεν έχει να κάνει με τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση και ουδόλως ενδιαφέρουν τον κόσμο τα… τεφτέρια του «εμποράκου» της τοπικής επικοινωνίας!
Η δημοσιογραφία είναι διαρκής αγώνας για τον τόπο και ανυπόκριτη στήριξη των πολιτών στην καθημερινή τους μάχη με τη γραφειοκρατία της εξουσίας και τις παραλυτικές καταστάσεις της δημόσιας διοίκησης. Η ανταποδοτική στήριξη συμφερόντων συνιστά διαπλοκή, ενώ τα διλήμματα και ο εκφοβισμός θεσμικών παραγόντων, συνιστούν ωμό εκβιασμό, προς ίδιον όφελος των αυτοαποκαλούμενων «νοματαίων».
Και εν τέλει οι πολίτες γνωρίζουν και αναγνωρίζουν τις προσπάθειες και τους αγώνες του καθενός, ανεξάρτητα από τις οικονομικές ή όποιες άλλες αναφορές σε πρόσωπα, επιχειρήσεις και καταστάσεις που διαμορφώθηκαν στο χώρο των τοπικών ΜΜΕ.
Ως παλιός πλέον γνωρίζω ό,τι έχει παιχτεί τα τελευταία 25-30 χρόνια και πώς διαμορφώθηκαν οι συσχετισμοί και το σημερινό τοπίο.
Ωστόσο αυτά, παρ’ ότι μπορεί να εξάπτουν την περιέργεια και τη φαντασία πολλών, για να συντηρήσουν το πολιτικοδημοσιογραφικό κουτσομπολιό, δεν ενδιαφέρουν τους πολίτες, ιδιαίτερα στη σημερινή δύσκολη συγκυρία.
Υποστηρίζω όμως ότι ουδείς δικαιούται με βάση την οικονομική του επιφάνεια ή την όποια επιχειρηματική του δυναμική να υποβαθμίζει ή να ανταγωνίζεται αθέμιτα τις προσπάθειες των άλλων, έστω και αν αυτοί κινούνται στο χώρο του ρομαντισμού ή του περιθωρίου, όπως αυτά τα εννοούν οι «νοικοκυραίοι», στους οποίους αρέσκεται πλέον να κατατάσσει τον εαυτό του ο εκδότης της «Ελευθερίας», ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει διαβεί το Ρουβίκωνα! Ωστόσο οι κοινωνίες και οι πολίτες ποτέ δεν είχαν και δεν έχουν να περιμένουν κάτι από τη μούχλα και τα συμφέροντα των βολεμένων του συστήματος.
Αντί λοιπόν για το άγονο κονταροχτύπημα στη δημόσια αρένα προς τέρψη όλων εκείνων που αρέσκονται στα «σκληρά θεάματα», καλό θα ήταν ο καθένας να αναλογιστεί τις ευθύνες του για την κατάντια του χώρου των τοπικών ΜΜΕ και πρωτίστως εκείνος που σέρνει… πρώτος το χορό! Αλλιώς αυτός ο χορός θα είναι ο τελευταίος, κάτι σαν χορός του Ζαλόγγου και αλίμονο στον «πρώτο» γιατί δεν θα δει τους υπόλοιπους να… πέφτουν, κάτι για το οποίο αγωνίζεται σ’ όλη του τη ζωή
Ολοι γνωρίζουν πως η «Ελευθερία» από τις παρυφές ενίοτε και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, πέρασε διαδοχικά απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους για να «προσαράξει» στα ρηχά νερά του σημερινού λεγόμενου ΣΥΡΙΖΑ, απ’ όπου με «νεοσταλινικές» μεθόδους, ψαρεύοντας σε θολά νερά και «ενοχλώντας» όλους και από λίγο, προσπαθεί να παίζει «ρυθμιστικό ρόλο» στα της τοπικής επικοινωνίας, αλλά και στη διαμόρφωση των συσχετισμών της τοπικής εξουσίας, με τάσεις να τη χειραγωγεί και να την κατευθύνει, ανάλογα με τα συμφέροντα της «παράγκας» του. Όποιοι χαλάνε τη δοσιμετρία στην ποσόστωση προβολής, που ο ίδιος θεωρεί «ιδανική», …πυροβολούνται με αθέμιτους τρόπους και μεθόδους.
Και αν σήμερα αυτός ο ρόλος της εφημερίδας του αμφισβητείται ανοιχτά όσο ποτέ, είναι γιατί ο ίδιος ο εκδότης της προκάλεσε και προκαλεί σκαιότατα, θεσμούς και πρόσωπα στην εναγώνια προσπάθειά του να «γαντζωθεί» στο σύστημα, το οποίο επειδή λειτουργεί σαν κινούμενη άμμος, κινδυνεύει να τον καταπιεί μαζί με την «παράγκα» του!
Τα σημειώνω όλα αυτά γιατί αιχμές για «φίλους» και «υποστηρικτές» πολιτικών προσώπων, τώρα εκπέμπονται ως κατηγορία εναντίον όλων των άλλων. Τη στάση αυτή, όμως, ο ίδιος ο εκδότης της «Ελευθερίας» καθαγίαζε, υπηρέτησε και κατά περίπτωση υπηρετεί, πάνω από δύο δεκαετίες. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις έχει αποδειχτεί αγνώμων, άφιλος, αχάριστος και επιλήσμων της ουσιαστικής υποστήριξης, σε κρίσιμη μάλιστα χρονική καμπή, όταν σκεφτόταν να… πουλήσει κοπανιστό αέρα και να πάει για δουλειά στη «Σημαία» ή όταν βολόδερνε με δικαστικές περιπέτειες ως ταμίας της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερήσιων Επαρχιακών Εφημερίδων, από την οποία εδώ και 11 χρόνια με δικές του παρεμβάσεις, συκοφαντίες και αθλιότητες, αποκλείει εντελώς παράνομα και αντιδεοντολογικά τη «ΦΩΝΗ», στερώντας της έτσι και σημαντικούς διαφημιστικούς πόρους (πού ήσουν νιότη που ’δειχνες…).
Έτσι από τη στήριξη με «μυστικά κονδύλια» και «παροχή εγγυήσεων» διά πολιτικής επιρροής, πέρασε στους… νοματαίους και έκτοτε εξασκείται με επιτυχία στο «χαφιεδιλίκι» των άλλων, με στόχο την υπονόμευση και τη συκοφαντία, αλλά και στον εκβιασμό των πάντων για να έχει ο ίδιος προνομιακή μεταχείριση με αποκλεισμούς των υπολοίπων του χώρου. Με ευκαιριακές συμμαχίες στο χώρο των ΜΜΕ προσπαθούσε να στρέψει τα εκάστοτε «υποχείριά» του εναντίον όποιων άλλων δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει, με απίστευτες μηχανορραφίες και μεθοδεύσεις, διακινώντας κατάπτυστες συκοφαντίες (για τις οποίες τον χαρίσαμε προ ετών…), για να καταλήξει τελικά στη μοναξιά και ν’ αρχίσει πάλι να τον κατατρύχει το υπαρξιακό του σύνδρομο, το οποίο, όπως αποδεικνύεται στην έξαρσή του, τον σπρώχνει στο… λάκκο με τα φίδια!!!
Βλέπει παντού εχθρούς, υπονοώντας ως τέτοιους όλους όσοι δεν πειθαρχούν στα ανόητα σχέδιά του ή δεν υποκύπτουν στα βλακώδη εκβιαστικά του διλήμματα.
Ξαφνικά λοιπόν, από οσφυοκάμπτης σε κάθε μορφή εξουσίας, όταν δεν μπορεί να τη χειραγωγήσει πολιτικά ή οικονομικά, μετατρέπεται σε «γκρίζο λύκο» και επιτίθεται ύπουλα αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ενώ όταν φτάνει η ώρα της κρίσεως έχει τις δηλώσεις συγγνώμης στο τσεπάκι, χρησιμοποιώντας «πολιτικές γνωριμίες» για να γλυτώσει τις συνέπειες της Δικαιοσύνης. Να θυμίσουμε την καταδίκη, παρά την ταπείνωσή του, από το μακαριστό Μητροπολίτη Μάνης Σωτήριο, που τον σημάδεψε ανεπανόρθωτα, τις δηλώσεις συγγνώμης και μετανοίας στον Τάκη Παπαδόπουλο, τον Δημήτρη Ζαφειρόπουλο, τον Παναγή Κουμάντο, τα παιδιά του αείμνηστου Βασίλη Σκούρα, τον γιατρό Καραμπάτσο, τον δήμαρχο Παναγιώτη Νίκα, τους πρώην δημάρχους Σταύρο Μπένο, Χρήστο Μαλαπάνη και Γιώργο Κουτσούλη, τον πρ. νομάρχη Δημήτρη Δράκο, τον πρ. βουλευτή Γιάννη Γιαννακόπουλο και άλλους ων ουκ έστιν αριθμός.
Περιοριζόμαστε μόνο στους παραπάνω, από τους οποίους πολλοί έδωσαν τόπο στην οργή ή πείστηκαν με «πολιτικούς όρους» να μην μπλέξουν σε ατέρμονες δικαστικές περιπέτειες δίνοντας πολιτική υπόσταση στις αθλιότητες και τις προσωπικές εμπάθειες του εκδότη της «Ελευθερίας».
Για να μη μακρηγορούμε: Δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε τον εκδότη της «Ελευθερίας» στον ολισθηρό κατήφορο της υποδεκάμετρης φτήνιας του, απλά τους αριθμούς και τα στοιχεία που παρουσίασε χθες σε ό,τι μας αφορά τους αμφισβητούμε πλήρως και υποστηρίζουμε ότι η «Ελευθερία» ήταν και είναι η μεγάλη ευνοημένη της κρατικής διαφήμισης, υπό όλες τις μορφές της. Και τον ρωτάμε:
● Γιατί δεν παρουσιάζει στοιχεία έγκυρα από τα οποία προκύπτει ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έπαιρνε τα διπλά σχεδόν απ’ ό,τι όλοι οι άλλοι μαζί;
● Γιατί δεν απαντά τίνι τρόπω πήρε τις δανειοδοτήσεις και τις εγκρίσεις σε επιχορηγούμενα προγράμματα;
● Γιατί σιωπά για τις επισκέψεις όλων των κατά καιρούς επενδυτών και «διαπλεκομένων» στα γραφεία ή και στον… πάγκο του;
Αυτά για την ώρα και αν χρειαστεί ισχυρότερη «δόση φαρμάκου» για τη θεραπεία της αμετροέπειας και του παραληρήματός του, εδώ είμαστε και με στοιχεία να συζητήσουμε «τα έργα και τις ημέρες» του από το 1981 και μετά. Αν νομίζει ο εκδότης της «Ελευθερίας» ότι με το συστηματικό «χαφιεδιλίκι» θα διασωθεί στην απομαχία του, τσαμπουκαλευόμενος κατά πάντων και απειλώντας ανοιχτά, τον πληροφορούμε ότι, αν δεν μπορούν να σώσουν, όσους κατηγορεί, όλοι αυτοί που επικαλείται ανερυθρίαστα, αυτόν δεν τον σώζει ούτε το… ποτάμι της Καλλιρρόης! Για να μην ξαναθυμηθούμε τον… Βέλιουρα, που παρ’ ότι τώρα είναι ξεροπόταμο, του ταιριάζει καλύτερα αφού εκεί αναπολεί τις παιδικές του τρέλες!!!
ΘΑΝ. ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ
Υ.Γ. 1: Επειδή ο λόγος σου για «Το σύστημα «ΤσαΜπέ» χρήζει και… (ψυχ)αναλυτικής μεθόδου, δεν «δικαιούσαι διά να ομιλείς» περί αυτού εσύ, που εδώ και δεκαετίες είχες αναγάγει σε επιστήμη το σύστημα «πλυντήριο» με ή χωρίς τη συνδρομή λογιστή, με την εκμετάλλευση γνωστών και αγνώστων, φίλων και εχθρών. Άλλωστε το σύστημα «ΤσαΜπέ» είναι πιο ανθρώπινο και κοινωνικά συμβατό από εκείνο της «Πλέμπας». Απλά να ξέρεις ότι οι εποχές που σε στηρίζαμε μέχρι και να… ξενοπηδάς το φράχτη, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί! Όσο για το «φάρμακο» που μας συστήνεις, κράτησέ το για τον εαυτό σου, στην εποχή της κρίσης που ζούμε θα σου χρειαστεί και δύσκολα πια θα βρίσκεις «ΤσαΜπέ» εθελοντές, συνοδοιπόρους και δανειστές! Είναι κρίμα όμως, αντί να χαίρεσαι την απομαχία σου να… σπας φαρμακεία για να βρεις τα χάπια σου!!!
Υ.Γ. 2: Επειδή ο λόγος σου και για εργαζόμενους, τι υπονοείς δηλαδή, ότι επειδή έχεις περισσότερους θα πρέπει να υπονομεύεις ξεδιάντροπα αυτούς που έχουν λιγότερους; Μην ξεχνάς τη ρήση ότι «όποιος έχει, χάνει» και ότι αυτός καλείται να αποδείξει πώς και από πού τα έχει. Ξέρεις, το εθελούσιο… στριπτίζ στο οποίο αυθυποβάλλεσαι δεν συναρπάζει γιατί όλοι γνωρίζουν το αποκρουστικό περιεχόμενο, εκτός και ήθελες απλά να αποδείξεις ότι… «ο βασιλιάς είναι γυμνός»! Αλλά και αυτό πλέον όλοι το γνωρίζουν, ανόητε, γι’ αυτό και οι… θεατές αλλάζουν μαγαζί!!!
Υ.Γ. 3: Άσχετο. Κάθε μαφιόζος σ’ όλη του τη ζωή διακατέχεται από το σύνδρομο κάποτε, αν «προκάμει», να φτιάξει τη «βιτρίνα» του μαγαζιού, έστω με κατ’ επίφαση νομιμότητα, έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα κουκουλώνοντας το παρελθόν και τις αμαρτίες του, να εμφανίζεται ως πρώτος τεθλιμμένος, στις… κηδείες των θυμάτων του, επιδιδόμενος και σε… φιλανθρωπίες εις μνήμην!
kalamatanews.blogspot.com
