Πρόσφατη έρευνα που διέξαγε η Samsung
έδειξε πως το 3D βίντεο προκαλεί περισσότερη κόπωση και καταπόνηση των
ματιών από ότι προκαλεί το 2D περιεχόμενο.
Συμμετέχοντες στην έρευνα που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Berkeley, και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Vision, ερωτήθηκαν να καταγράψουν την καταπόνηση των ματιών τους, την κόπωση τους, πόνους στην πλάτη ή τον λαιμό και δυσκολίες στην όραση.
Οι ερευνητές προέβαλλαν στους συμμετέχοντες, 3D και 2D βίντεο από διάφορες αποστάσεις, ενώ το τρισδιάστατο περιεχόμενο προβαλλόταν με διαφορετικά σημεία εστίασης και διαφορετικές αποστάσεις σύγκλισης. Αλλάζοντας τις αποστάσεις σύγκλισης, τοποθετούσαν το 3D περιεχόμενο να φαίνεται πως υπάρχει μπροστά ή πίσω από την οθόνη.
Τα βίντεο που προβάλλονταν με 3D απεικόνιση οδηγούσαν σε μεγαλύτερη καταπόνηση των ματιών, κόπωση και δυσκολίες στην όραση, ενώ για τους συμμετέχοντες ήταν πιο άβολα όταν με την απόσταση σύγκλισης οι 3D εικόνες τοποθετούνταν πίσω από το επίπεδο της οθόνης. Ακόμα αναφέρθηκαν αρκετά προβλήματα όταν η 3D εικόνα προβαλλόταν μπροστά από το επίπεδο της οθόνης, αλλά οι συμμετέχοντες βρίσκονταν κοντά σε αυτή.
Κάποιες εταιρίες ασκούν πιέσεις για αλλαγές στην εγγραφή 3D, με σκοπό να αυξηθεί η εμπειρία ψυχαγωγίας αλλά ταυτόχρονα να μειωθεί η κόπωση στα μάτια που προκαλεί στα μάτια. Ο σκηνοθέτης του «Avatar» James Cameron, άσκησε κριτική στις υπάρχουσες τεχνικές που χρησιμοποιεί η βιομηχανία του κινηματογράφου, ζητώντας να αυξηθεί το frame rate ώστε να γίνει πιο ωραίο το τρισδιάστατο περιεχόμενο.
H Nintendo πέρυσι είχε προειδοποιήσει μέσω του site της για πιθανούς κινδύνους στα παιδιά που χρησιμοποιούν το 3D στο Nintendo 3DS. Απέτρεπε τα παιδιά κάτω των 6 ετών να βλέπουν 3D περιεχόμενο καθώς η εικονική αυτή προβολή, με το σημείο εστίασης να κυμαίνεται σε διαφορετικά βάθη, μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης.
Η σχέση μεταξύ αποστάσεων σύγκλισης και απόστασης θέασης αποτελεί πρόκληση για την βιομηχανία του κινηματογράφου, καθώς τρισδιάστατες ταινίες που έχουν σχεδιαστεί ώστε να μην κουράζονται οι θεατές στον κινηματογράφο, ίσως προκαλέσουν προβλήματα σε όσους θελήσουν να τις δουν στην τηλεόραση του σπιτιού τους.
Συμμετέχοντες στην έρευνα που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Berkeley, και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Vision, ερωτήθηκαν να καταγράψουν την καταπόνηση των ματιών τους, την κόπωση τους, πόνους στην πλάτη ή τον λαιμό και δυσκολίες στην όραση.
Οι ερευνητές προέβαλλαν στους συμμετέχοντες, 3D και 2D βίντεο από διάφορες αποστάσεις, ενώ το τρισδιάστατο περιεχόμενο προβαλλόταν με διαφορετικά σημεία εστίασης και διαφορετικές αποστάσεις σύγκλισης. Αλλάζοντας τις αποστάσεις σύγκλισης, τοποθετούσαν το 3D περιεχόμενο να φαίνεται πως υπάρχει μπροστά ή πίσω από την οθόνη.
Τα βίντεο που προβάλλονταν με 3D απεικόνιση οδηγούσαν σε μεγαλύτερη καταπόνηση των ματιών, κόπωση και δυσκολίες στην όραση, ενώ για τους συμμετέχοντες ήταν πιο άβολα όταν με την απόσταση σύγκλισης οι 3D εικόνες τοποθετούνταν πίσω από το επίπεδο της οθόνης. Ακόμα αναφέρθηκαν αρκετά προβλήματα όταν η 3D εικόνα προβαλλόταν μπροστά από το επίπεδο της οθόνης, αλλά οι συμμετέχοντες βρίσκονταν κοντά σε αυτή.
Κάποιες εταιρίες ασκούν πιέσεις για αλλαγές στην εγγραφή 3D, με σκοπό να αυξηθεί η εμπειρία ψυχαγωγίας αλλά ταυτόχρονα να μειωθεί η κόπωση στα μάτια που προκαλεί στα μάτια. Ο σκηνοθέτης του «Avatar» James Cameron, άσκησε κριτική στις υπάρχουσες τεχνικές που χρησιμοποιεί η βιομηχανία του κινηματογράφου, ζητώντας να αυξηθεί το frame rate ώστε να γίνει πιο ωραίο το τρισδιάστατο περιεχόμενο.
H Nintendo πέρυσι είχε προειδοποιήσει μέσω του site της για πιθανούς κινδύνους στα παιδιά που χρησιμοποιούν το 3D στο Nintendo 3DS. Απέτρεπε τα παιδιά κάτω των 6 ετών να βλέπουν 3D περιεχόμενο καθώς η εικονική αυτή προβολή, με το σημείο εστίασης να κυμαίνεται σε διαφορετικά βάθη, μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης.
Η σχέση μεταξύ αποστάσεων σύγκλισης και απόστασης θέασης αποτελεί πρόκληση για την βιομηχανία του κινηματογράφου, καθώς τρισδιάστατες ταινίες που έχουν σχεδιαστεί ώστε να μην κουράζονται οι θεατές στον κινηματογράφο, ίσως προκαλέσουν προβλήματα σε όσους θελήσουν να τις δουν στην τηλεόραση του σπιτιού τους.