ησουν φίλε μου οταν με έκαιγαν με μολότοφ οι γνωστοι -αγνωστοι; Που ησουν φιλε μου οταν μου σπαγαν τα ποδια και τα χερια; Που ησουν φιλε μου, όταν μας σκοτωναν οι αλλοδαποι που γεμισαν την χωρα μας; Που ησουν φιλε μου, οταν και γω ειχα αναγκη μια καλη κουβεντα για να συνεχισω να ειμαι διπλα σου; Που ησουν φιλε μου, όταν διεκδικουσα το επικίνδυνο και ανθυγιεινό να με στηριξεις; Να σου πω εγω; Ησουν απων, είχες βουλιαξει στην πολυθρονα σου, στη ζεστασια του σπιτιου σου, και στη σιγουρια του μισθου σου. Τώρα που αυτος μειώνεται ζητας απο μενα να αφησω την δουλεια μου, και να ερθω διπλα σου να σε στηρίξω, ζητάς απο μενα να σε κατανοησω, να σε καταλαβω, να σε αφησω να καταστρεφεις, όχι φιλε μου δεν θα το κανω,και οταν το κανω θα το κανω γιατι θα το θελω εγω και οχι εσυ. Και ενω σε ολα τα παραπανω, δικα μου προβληματα ησουν απων,....σε ολες τις πορειες για τον καθε αλλοδαπο ησουν εκει ....παρωνννννν.....για τον ξενο που σε κλεβει, σε βιαζει, σε σκοτωνει δινεις τα παντα. Να πας σε αυτους να σε στηριξουν φιλε μου, και ασε εμενα να κανω την δουλεια μου, και να προσπαθω οπως μπορω να μην αφησω την χωρα μου να φτασει στον πατο. Αν τα καταφερω εχει καλως, αν οχι, τουλάχιστον θα πω προσπάθησα, εσύ τι θα πεις φιλε μου;; Τα καταφερα; Τα γκρεμισα ολα; Μπραβο σου, πετυχες. Που ησουν φιλε μου; Που; Που;
Ενας απλος αστυνομικος.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
