Ακούω και διαβάζω ο ένας να κατηγορεί τον άλλον. Μόνο αν ο «αγανακτισμένος» μπει στη...
θέση του ματατζή και κατανοήσει τις δυσκολίες της δουλειάς του κι ο ματατζής καταλάβει ότι απέναντι του δεν έχει ζωα αλλά ανθρώπους κι ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, τότε αυτή η κοινωνία θα έχει ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Για μένα όσο εγκληματίας είναι ο ματατζής που χτύπησε τον άλλον στο κεφάλι χωρίς λόγο, άλλο τόσο εγκληματίας είναι κι αυτός που σπάει μάρμαρα και τα πετά κι όποιον πάρει ο χάρος. Όσο μπορείς να βρεις έστω και ψείγματα δικαιολογίας για τον ματατζή που από κάποια στιγμή και πέρα δεν έλεγχει τις πράξεις του άλλα τόσα μπορείς να βρεις και για τον πιτσιρικά, που ένας Θεός ξέρει γιατί, φτάνει στο σημείο να προσπαθεί να κάψει ζωντανό έναν συνάνθρωπο του. Εύκολα κρίνετε οι μεν τους δε. Ας αναρρωτηθεί ο καθένας πόσες φορές έχει πει «εγώ ποτέ» και τελικά φτάνει στο σημείο να κάνει τα ίδια και χειρότερα από αυτά που κατηγορούσε. Πόσες φορές έχει γίνει πράξη «έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις». Αυτά ισχύουν για όλους μας. Για τον «αγανακτισμένο» που δεν φταίει και τρώει άδικα ξύλο και τα χημικά μέχρι το ματατζή που πρέπει να ανέχεται τα κόμπλεξ, τα οικογενειακά ή οικονομικά προβλήματα του καθενός.
Θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε δημοκρατία. Έχουμε κι εμείς ευθύνη για αυτό. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο δεν διεκδικήσαμε ποτέ κάτι καλύτερο. Καταγγέλαμε στις μεταξύ μας συζητήσεις τα κακώς κείμενα των άλλων. Όταν αυτά όμως αφορούσαν εμάς τότε η καταγγελία μας γινόταν «ωχ όλοι τα ίδια κάνουν εγώ θα φτιάξω το κράτος!!!» κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Το κίνημα τον «αγανακτισμένων» θα έπρεπε να έχει ενεργοποιηθεί χρόνια πίσω τότε που ο καθένας μας ταμπουρωνόταν στα δικά του εγωκεντρικά συμφέροντα, στα παράλογα κεκτημένα του, στην ψευδαίσθηση της πλαστής οικονομικής ρευστότητας-ευχέρειας. Από τότε έπρεπε να ζητήσουμε αξιοκρατία, ζωή χωρίς δανεικά, αντικειμενικά αξιοπρεπή (κι όχι συνδικαλιστικά αξιοπρεπή) παιδεία, υγεία και ασφάλιση κλπ.
Τέλος να έχετε στο μυαλό σας το διαίρει και βασίλευε. Κάποτε τα χώναμε στους φορτηγατζήδες και προχθές κάποιοι ζητούσαν βοήθεια από αυτούς για να κλείσουν δρόμους ή να τραβήξουν τα εμπόδια της αστυνομίας. Πρέπει να αλλάξουμε ως άτομα κι ως κοινωνία. Να γίνουμε κοινωνοί της αγωνίας του άλλου, του προβλήματός του. Μόνο έτσι θα γίνουμε υπολογήσιμοι αντίπαλοι των τραπεζιτών και των πιονών τους πολιτικών.
Αναγνώστης
