1) Είμαστε, πάντοτε, κοντά στα παιδιά, όταν κολυμπούν.
2) Η καλύτερη προστασία, που μπορούμε να προσφέρουμε, στα παιδιά μας, είναι να τους μάθουμε να κολυμπάνε. Μέχρι τότε, όταν μπαίνουν, στο νερό, πρέπει να φορούν, απαραιτήτως, σωσίβιο.
3) Πριν κάνουμε βουτιές, ελέγχουμε το βάθος του νερού.
4) Δεν κολυμπάμε, σε περιοχές, που έχουν κίνηση (φουσκωτά, τζετ σκι κ.λπ.).
5) Δεν κολυμπάμε, αν δεν έχουν περάσει 3-4 ώρες, από το προηγούμενο γεύμα.
6) Δεν κολυμπάμε, σε θάλασσες, πού δε γνωρίζουμε και δεν απομακρυνόμαστε, από τις ακτές.
7) Όταν βρισκόμαστε, σε πισίνα, προσέχουμε τα παιδιά, μη γλιστρήσουν και πέσουν, στο νερό.
8) Δεν επιτρέπουμε, σε παιδιά, που δε ξέρουν κολύμπι, να παίζουν, σε νεροτσουλήθρες.
9) Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις νεροτσουλήθρες, έχοντας, στην αγκαλιά μας, μικρά παιδιά.
10) Για να κάνουμε σκι, πρέπει να έχουμε εκπαιδευτεί.
11) Δεν αφήνουμε μικρά παιδιά να ανεβαίνουν, σε ρυμουλκούμενα φουσκωτά.
12) Το windsurfing (ιστιοσανίδα) απαιτεί μεγάλη εξάσκηση. Δεν είναι μόνο επικίνδυνο, για ένα αναβάτη, χωρίς εμπειρία, αλλά και για τους λουόμενους.
13) Δεν κάνουμε windsurfing, ούτε παίζουμε, με ρυμουλκούμενα φουσκωτά, ή με ιπτάμενες σανίδες, αν δε γνωρίζουμε καλό μπάνιο.
14) Αν οδηγούμε μηχανοκίνητο πλοιάριο, τζετ σκι κ.λπ., φορούμε πάντοτε και εμείς και οι συνεπιβάτες μας σωσίβιο. Δεν οδηγούμε, υπό την επήρεια, αλκοόλ. Δεν αναπτύσσουμε ταχύτητα, σε σημεία, που υπάρχουν λουόμενοι.
15) Η οδήγηση των τζετ σκι είναι δύσκολη. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται, από παιδιά και νέους, κάτω των 18 ετών. Πρέπει να εκπαιδευτούμε, πριν οδηγήσουμε τζετ σκι.
16) Όλα τα θαλάσσια αθλήματα (καταδύσεις, κολύμπι με αναπνευστήρα, κανό, υποβρύχιο ψάρεμα και όλα όσα αναφέρονται παραπάνω) απαιτούν εξάσκηση και τήρηση συγκεκριμένων κανόνων ασφαλείας.
