είμαι 28 χρονών και από μικρή ένιωθα μεγάλη συμπάθεια για τους Έλληνες του εξωτερικού, αν και δεν είχα... κανένα συγγενή μου έξω! Απλά αντιλαμβανόμουν το πόσο δύσκολο είναι να φεύγεις μακριά από την πατρίδα και την οικογένεια σου, όχι γιατί το θες αλλά γιατί σε αναγκάζουν οι συνθήκες! Πραγματικά σας θαύμαζα όταν άκουγα πως κάποιος έφυγε πολύ φτωχός και κατάφερε να προκόψει! Τώρα πια σε αυτή την ηλικία είμαι έτοιμη να αποχαιρετήσω τον αδελφό μου για το εξωτερικό! Είναι νέος επιστήμονας, με δεκάδες αριστεία και διακρίσεις αλλά δυστυχώς εδώ άνεργος! Τις τελευταίες μέρες που ετοιμάζεται με πειράζει λέγοντας μου πως θα μου αφήσει όλη την περιούσια, αφού δεν πρόκειται να γυρίσει σύντομα! Σας το ορκίζομαι δεν με ενδιαφέρει καθόλου! Τον αδερφό μου θέλω, το στήριγμά μου να μείνει εδώ!
Μήπως λοιπόν αγαπητή κυρία, ξεχάσατε πως είμαστε εμείς οι Έλληνες? Έχουμε και συναισθήματα και φιλότιμο! Επίσης υπάρχουν άνθρωποι , όπως η οικογένεια μου , που δεν είχε ποτέ ούτε μία πιστωτική κάρτα, όχι γιατί είχε λεφτά αλλά γιατί όπως λέει η μητέρα μου " το χέρι σου πρέπει να το απλώνεις ως εκεί που φτάνεις " , που δουλεύουν αν και κοντεύουν τα 60 δωδεκάωρα και που αν και ζουν σε μια πανέμορφη χώρα δεν έχουν πάει ποτέ διακοπές!!!
Πιστεύω πως εκτός από την οικογένεια μου υπάρχει πολύ κόσμος σε αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν ξέρω τι βλέπατε και ποιους συναντούσατε όταν ερχόσασταν στην Ελλάδα, αλλά δεν είναι όλοι οι Έλληνες ούτε καλοπερασάκηδες , ούτε δημόσιοι υπάλληλοι με παχυλούς μισθούς, ούτε έχουν ως αυτοσκοπό τα μεταξωτά βρακιά! Μπορεί σε αυτή τη χώρα να γινόταν ένα πάρτυ όπως λέτε, όμως ήταν prive και δεν είχαν πρόσκληση οι περισσότεροι Έλληνες!
Σταματήστε λοιπόν να μιλάτε χαιρέκακα για έναν ολόκληρο λαό που θα δεινοπαθήσει μόνο και μόνο γιατί χαίρεστε που θα δεινοπαθήσουν και αυτοί που σας φθόνησαν και σας πίκραναν! Είναι άδικο και δυσανάλογο σε σύγκριση με την αγάπη και το θαυμασμό που τρέφει η πλειοψηφία των Ελλήνων για εσάς! Είμαστε αδέρφια, ίδιο αίμα, είμαστε παρόλα τα στραβά μας ΕΛΛΗΝΕΣ!!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
