Αλλά το μέλλον το αφορούν περισσότερο τα καταδικασμένα θύματα αυτής της μεγάλης ήττας της κοινωνίας και λιγότερο το πολιτικό τέλος των κατά φαντασία νικητών. Το μέλλον της χώρας το αφορούν οι άνεργοι, τα νέα κύματα της μετανάστευσης, αυτοί που θα πληρώνουν άδικα από το υστέρημά τους, εκείνοι που ήδη καταστρέφονται και αυτοκτονούν, εκείνοι που τους εκμεταλλεύονται όταν υποαπασχολούνται.
Το μέλλον της Ελλάδας αμφισβητείται όταν θέλουν να της το γράψουν οι υπεύθυνοι αυτής της αθλιότητας και μάλιστα παραμένοντας ατιμώρητοι και αλώβητοι και περιμένοντας να κερδοσκοπήσουν πάνω στα εξασθενημένα και φτηνά έμψυχα και άψυχα συντρίμμια...
Τις τελευταίες μέρες έρχεται στο μυαλό μου μια προσωπική εμπειρία. Πριν πολλά χρόνια μας είχαν καλέσει στην εντατική μονάδα νοσοκομείου για ένα κορίτσι 18 χρονών, που είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει πηδώντας από ταράτσα πολυκατοικίας, για να «μαζέψουμε» το κτυπημένο της πρόσωπο. Το όμορφο εκείνο κορίτσι τελικά δεν τα κατάφερε και μετά από συμφωνία με τους γονείς της, μεταφέρθηκε από την εντατική στο χειρουργείο και υποβλήθηκε σε λήψη των οργάνων του σώματός της που είχαν παραμείνει σε καλή κατάσταση, μετά από την πρόσκρουση στο έδαφος.
Είμαι αισιόδοξος γιατί όσοι μεγαλώσαμε και προσφέραμε σε αυτήν την όμορφη και ταλαιπωρημένη χώρα έχουμε πλέον αναπτύξει μια σχέση αίματος με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της, που θα μας κατευθύνει. Αν κάποιοι την οδηγούν στον αφανισμό, το μαρασμό και την αυτοκτονία, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θα τους κόψουν την όρεξη και τη λαιμαργία…
http://gnathion.blogspot.com
