Τις θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων
αναμένει η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Σωτηρούλα
Χαραλάμπους, αναφορικά με τις αλλαγές που δρομολογεί για εκσυγχρονισμό
της κείμενης νομοθεσίας που διέπει τα δημόσια βοηθήματα. Η κ. Χαραλάμπους επιδιώκει να βάλει ένα τέλος στην επιδοματική πολιτική που παρατηρείται, γεγονός που λειτουργεί ως αντικίνητρο στους λήπτες δημόσιου βοηθήματος να αναζητήσουν εργασία.
Όπως είναι για παράδειγμα οι αιτητές ασύλου, όπου 1.700 1.800 άτομα, με τα εξαρτώμενα τους, μοιράζονται σε επιδόματα, €2 εκατ. περίπου τον μήνα.
Για την κατηγορία αυτή, προτείνεται η μείωση του ύψους του επιδόματος που λαμβάνουν, με την παροχή υλικών αγαθών πρώτης ανάγκης.
Επίσης, με τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας περί δημοσίου βοηθήματος, η Υπουργός Εργασίας επιδιώκει να αντιμετωπίσει την κοινωνική ανισότητα και ανόμοια μεταχείριση που παρατηρείται σήμερα μεταξύ ληπτών διαφόρων κατηγοριών, λόγω ακριβώς των στρεβλώσεων που παρατηρούνται στην κείμενη νομοθεσία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με τις μονογονεϊκές οικογένειες, όπου παρατηρείται άνιση κατανομή παροχών, όπου, για τον διαζευγμένο γονιό δεν υπολογίζεται το 50% του καθαρού εισοδήματος του ενώ για το χήρο γονιό λαμβάνεται υπόψη το ποσό της σύνταξης του. Πέραν του γεγονότος ότι στη συγκεκριμένη κατηγορία παρατηρείται και κατάχρηση της έννοιας της «διάστασης», το ύψος των παροχών είναι ψηλότερο του κατώτατου μισθού, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνει τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας.
Η κ. Χαραλάμπους πρότεινε στα κοινοβουλευτικά κόμματα την ετοιμασία νέας νομοθεσίας ή και σχεδίων για κάθε ευπαθή ομάδα στα πρότυπα άλλων χωρών της Ε.Ε., ως ακολούθως: μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα με αναπηρίες, ηλικιωμένοι / κοινωνική φροντίδα, αιτητές ασύλου και εργαζόμενοι με εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόσθετα, εισηγείται τη θέσπιση ενός νέου εκσυγχρονισμένου Νόμου για το δημόσιο βοήθημα.
Τονίζεται ότι, η πρώτη νομοθεσία περί δημοσίων βοηθημάτων θεσπίστηκε το 1975, με σκοπό την κατοχύρωση σε κάθε άτομο / οικογένεια ενός ελάχιστου αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης στη βάση κριτηρίων. Η ψήφιση της νομοθεσίας βασίστηκε στο άρθρο 9 του Συντάγματος, που προβλέπει για την αρωγή προς τους φτωχούς. Το 2006, τροποποιήθηκε και διευρύνθηκε ο περί δημοσίων βοηθημάτων Νόμος για να καλύψει τις διάφορες ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως: μονογονεϊκές οικογένειες, άτομα με αναπηρίες, Ευρωπαίοι πολίτες και αιτητές ασύλου. Όμως, με την ψήφιση του, δημιουργήθηκαν αρκετά προβλήματα στη λειτουργία και την ερμηνεία του.
