Έχουμε μεγαλώσει σε μία κοινωνία που ακόμα και οι γονείς μας (κάποιες φορές άθελα) μας συμβούλευαν τους τρόπους το πως θα κερδίσουμε μια μόνιμη εργασία στο δημόσιο ή εύκολο χρήμα.
Αυτοί που είχαν κάποιο μέσο μπήκαν και αυτοί που δεν είχαν και τώρα ζορίζονται ή με μείωση μισθού ή με απόλυση τώρα τους κατηγορούν.
Αντι να ρίχνουμε την ευθύνη πρώτα στους εαυτούς μας που ψηφίζαμε (κλέφτες στην ουσία) τόσα χρόνια και θα τους ξαναψηφίσουμε (η πλειοψηφία) αν μας υποσχεθούν εργασία,
προσπαθούμε να βάλουμε μέτρο στο τι-πως-πόσα (κατά την άποψή μας) παίρνει ο καθένας σε σύγκριση με μας.
Μια μορφή αντίδρασης είναι η "ΛΕΥΚΗ" ψήφος (ΜΑΘΕΤΕ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ) γιατί δεν μπορώ να το αναλύσω τώρα, θα γίνω κουραστικός.
Όλοι έχουμε "ΑΡΠΑΞΕΙ" κάτι όταν μπορούσαμε (είναι στο αίμα μας) και κατηγορούμε τους άλλους που μπόρεσαν να ΑΡΠΑΞΟΥΝ κάτι ή πολλά παραπάνω.
ΟΥΣΙΑ έχουν οι πράξεις ομαδικές ή μεμονωμένες και ΟΧΙ τα λόγια σε μορφή καταγγελίας για τους άλλους.
Πρώτα να δούμε τον καθρέφτη μας και μετά να ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους.
Αν αλλάξουμε νοοτροπία εμείς, θα μπορέσουμε σε βάθος χρόνου να αλλάξουμε πολλά πράγματα. Δύσκολα και τα δύο, αλλά τουλάχιστον να προσπαθήσουμε και να ελπίζουμε...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
