Τελικά, όμως, ποια είναι η αλήθεια;; Προσωπική μου άποψη είναι ότι το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα πρεσβεύει έναν περισσότερο «τυφλό» τρόπο σκέψης, ακόμα και στο μάθημα της Έκθεσης, το κατ’ επίφαση μάθημα της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ . Τα περισσότερα φροντιστήρια έχουν πιάσει το «σφυγμό» των βαθμολογητών, με αποτέλεσμα να παραθέτουν στους μαθητές έτοιμα σχεδιαγράμματα (!!) για το κάθε θέμα ξεχωριστά! Θα μου πείτε, πώς αλλιώς θα δικαιολογήσουν την παρουσία τους;;
Το ευτράπελο της κατάστασης αυτής είναι ότι η πλειοψηφία των υποψηφίων τα μαθαίνουν απ’ έξω, για να μην κουράζονται κιόλας να σκέφτονται σε περίπτωση που τους ζητηθεί να αναπτύξουν ένα αντίστοιχο θέμα. Ο παρωπιδισμός σε κάθε προσπάθεια πραγματικής εξωτερίκευσης της άποψης του υποψηφίου στο μεγαλείο του! Και το καλύτερο;; Έχοντας «μπει» στο καλούπι των οδηγιών που τους έχει στείλει το υπουργείο όσον αφόρα το τι είναι σωστό και τι όχι σε κάθε ζήτημα προς ανάπτυξη, οι βαθμολογητές απορρίπτουν κάθε άλλο τρόπο ανάπτυξης ως μη αρμοστό! Και ρωτάω εγώ, ως ένας από τους αδικημένους, αλλά μη μετανιωμένους για το ότι δεν έμαθα ποτέ ούτε ένα γράμμα από οποιοδήποτε σχεδιάγραμμα: Αυτή η χώρα τι ακριβώς θέλει; Χειραγωγημένα άτομα, ετεροκατευθυνόμενα;; Αν στην ηλικία των 18 δεν μπορούν οι μαθητές να εκφραστούν ελεύθερα, μόνο και μόνο για να είναι αρεστό το γραπτό τους με κλεμμένες ιδέες, τότε πως μπορούμε να προοικονομούμε ευοίωνο μέλλον για αυτή τη χώρα, η οποία μας το στερεί με τον ένα και τον άλλο τρόπο…;
