Σημεία τοποθέτησης του Λευτέρη Αυγενάκη από τη συζήτηση για τη σύσταση...
Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση Siemens.Αποχώρησε η Δημοκρατική Συμμαχία
Τις βασικές θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας σε σχέση με την πρόταση σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση Siemens ανέπτυξε από το βήμα της Βουλής ο Βουλευτής Ηρακλείου της ΔΗ.ΣΥ., Λευτέρης Αυγενάκης, την Πέμπτη, 25 Αυγούστου, ενώ μετά το πέρας της συζήτησης, το κίνημα αποχώρησε από την Ολομέλεια της Βουλής, πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας.
ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ κ. ΑΥΓΕΝΑΚΗ:
«(…) Ως Δημοκρατική Συμμαχία, αλλά όλοι νομίζω, σε αυτή την αίθουσα είμαστε υπέρ της ενίσχυσης της διαφάνειας, τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στο δημόσιο βίο, ιδίως μάλιστα για τη θωράκιση των κομμάτων απέναντι σε εξωθεσμικά κέντρα και τον αυστηρότερο έλεγχο του πολιτικού, λεγόμενου, χρήματος.
Ταυτόχρονα, είναι γεγονός ότι οι πολίτες βλέπουν υποθέσεις σκανδάλων να κλείνουν η μία μετά την άλλη με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ τα ονόματα που τελικώς φτάνουν να κρίνονται να αθωώνονται πανηγυρικά… Εξεταστικές επιτροπές συστήνονται στη Βουλή για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, πράξεις και πρωτοβουλίες, αλλά κυρίως αποτελέσματα που ευτελίζουν τις διαδικασίες. Συχνά επίσης οι Βουλευτές καλούμαστε να αποφασίσουμε στην Ολομέλεια της Βουλής, όπως γίνεται να σήμερα, για τη δίωξη προσώπων που τελικώς δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της εξεταζόμενης υπόθεσης. Στις πλείστες περιπτώσεις, οι διώξεις που ασκούνται αφορούν αδικήματα που έχουν παραγραφεί, όπως συνέβη για παράδειγμα στην περίπτωση του πρώην Υπουργού και ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, του κ. Α. Τσοχατζόπουλου, καθώς -εις γνώση όλων- ο νόμος περί ευθύνης υπουργών τον «καθάριζε» εν μία νυκτί. Βλέπουν όμως και υποθέσεις, όπως η σημερινή, όπου υπόλογοι βρίσκονται ως «εξιλαστήρια θύματα» οι κκ. Μαρκογιαννάκης και Αλογοσκούφης.
Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι: «Αλήθεια μόνο αυτοί είχαν σχέση στην υπόθεση Siemens;» Τελικώς, την αβάσιμη πρόταση για τη σύσταση Τριμελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εισαγγελέων που θα είχε την ευθύνη για το νομικό έλεγχο των στοιχείων της κατηγορίας κατά των πρώην υπουργών, δεν την υποστήριξαν στα τέλη Ιουλίου ούτε καν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος…, ανάγοντας μάλιστα τη διαδικασία σε κυβερνητικό φιάσκο. Τι απάντηση θα δώσουμε, λοιπόν, σ’ αυτόν τον Έλληνα πολίτη σήμερα; Άλλαξε κάτι στα δεδομένα που είχαμε μέχρι και πριν 20 ημέρες; Κύριοι ασχολούμαστε με τον τύπου και χάνουμε την ουσία. Ή μήπως το ξανασκεφτήκατε και διαπιστώσαμε σήμερα ότι πραγματικά το σκάνδαλο θα διερευνηθεί και θα αποδειχθεί ότι ο κ. Μαρκογιαννάκης ευθύνονται αποκλειστικά για την υπόθεση Siemens;
Για «εξυλαστήρια θύματα» πρόκειται, και το γνωρίζετε καλά, καθώς ο μεν κ. Μαρκογιαννάκης είναι σήμερα Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας και άρα «εύκολος στόχος», ο δε κ. Αλογοσκούφης τη στιγμή αυτή έχει αποχωρήσει από την πολιτική, άρα «καθαρίσαμε εύκολα και ανώδυνα». Βάλλονται λοιπόν αυτοί οι δύο, για να μην αγγίξουμε τα των οίκων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ του κ. Σαμαρά και τον ίδιο τον κ. Σαμαρά. Γιατί αυτή είναι η προσχεδιασμένη συμφωνία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανάμεσα στα δύο τέως μεγάλα κόμματα.
Επομένως, είναι δίκαιο το διάχυτο αίσθημα στην κοινή γνώμη ότι υπάρχει δικαιοσύνη «δύο ταχυτήτων», ότι υπάρχει «ατιμωρησία» και ότι «ο ένας καλύπτει τον άλλο», καθώς πολιτικά πρόσωπα ή έχοντες και κατέχοντες παραμένουν χωρίς ουσιαστικές κυρώσεις. Είναι πιθανώς δίκαιο να υποστηρίζουν ότι «κανείς δεν τιμωρείται τελικά για διασπάθιση δημοσίου χρήματος και παράνομο πλουτισμό» και πως «το κουκούλωμα καλά κρατεί»… Σε κάθε περίπτωση, ερωτήματα συνεχίζουν να υπάρχουν στους πολίτες όπως: εάν στη θέση του κ. Μαντέλη ή του κ. Τσουκάτου βρίσκονταν απλοί πολίτες που δεν είχαν καμία κομματική ιδιότητα ή σχέση με το κυβερνών κόμμα το ΠΑΣΟΚ; Η δικαιοσύνη αλήθεια τι κάνει; Δεν βλέπει; Δεν ακούει; Θα είχαν αλήθεια απλοί πολίτες την ίδια αντιμετώπιση με αυτούς; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: «βεβαίως και όχι».
Και διερωτώμαι: αλήθεια, γιατί να μην είμαστε ειλικρινείς επιτέλους για το θέμα και να πούμε ότι «ναι, τα δύο μεγάλα κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από τη «SIEMENS» κι ένα μικρό κόμμα, όπως λένε οι καταθέσεις, το οποίο σήμερα πλέον δεν είναι στη Βουλή», βεβαίως κάποια από τα τότε στελέχη που βρίσκονται στα έδρανα του κοινοβουλίου. Γιατί να μην πουν τα κόμματα που χρηματοδοτήθηκαν ότι «ναι, πήραμε λεφτά ως χορηγία από μια εταιρεία που θεωρούσαμε Ελληνική». Αρκεί να το πούμε όμως και να μην κοροϊδεύουμε άλλο τους πολίτες. Γιατί δεν λέτε την αλήθεια συνάδελφοι που συμμετείχατε στην εξεταστική επιτροπή; Γιατί κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας, βέβαιοι ότι κάνατε το καθήκον σας, το κομματικό και όχι το καθήκον απέναντι στην πατρίδα και τους πολίτες. Διότι τελικώς αυτή η συμπεριφορά μας είναι που προκαλεί την κοινή γνώμη και δίνει την τροφή στο λαϊκό αίσθημα να απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς.
Για ποιο λόγο αλήθεια, μετά από όλα αυτά, να μην γελάσουν ειρωνικά οι πολίτες όταν ακούσουν ξανά να ξεστομίζει ο Πρωθυπουργός της χώρας, κος. Παπανδρέου, ή ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης ή όποιος άλλος πολιτικός προϊστάμενος ότι όλα «θα έρθουν στο φως», ότι «θα αποδοθούν ευθύνες», ότι «οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν»; Για ποιο λόγο οι πολίτες να εμπιστευτούν εμάς τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα εν συνόλω όταν οι ίδιοι πολιτικοί χειρισμοί και οι πολιτικές αποφάσεις είναι που υποσκάπτουν τα θεμέλιά του συστήματος; Πως απαιτούμε από τους πολίτες να μην ενστερνιστούν την αντίληψη ότι οι θεσμοί είναι αναξιόπιστοι και η πολιτεία όλο και περισσότερο ανίκανη να μειώσει τις ανισότητες; (…)
Είναι γεγονός ότι κάθε προσπάθεια κάθαρσης που μένει ημιτελής, επιτείνει τη δυσαρέσκεια των πολιτών, ενισχύει την έλλειψη ισονομίας, το διαχωρισμό ανάμεσα στο κράτος, το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία των πολιτών. Κάθε φορά που θα καλύπτουμε κάποιους και διώκουμε άλλους επειδή είναι βολικοί στόχοι και μας εξυπηρετούν πολιτικά, θα υποβιβάζουμε περαιτέρω την αξιοπιστία των θεσμών.
Σε κάθε περίπτωση, στο οριακό σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, είμαι βέβαιος ότι πρέπει να προσδιορίσουμε εκ νέου τους ρόλους και τις ευθύνες όλων μας, πολιτικών και πολιτών. Σε αυτή τη διαδικασία, πρώτοι εμείς οι πολιτικοί -και κυρίως οι κυβερνώντες- πρέπει να αλλάξουμε λογική, να αναλάβουμε ευθύνες και να μην ανεχόμαστε την ατιμωρησία. Γιατί όσο αυτή συνεχίζεται και το «κουκούλωμα» με την ανοχή της κυβέρνησης ανακυκλώνεται, όσο στη θέση του κατηγορούμενοι θα βρίσκονται άνθρωποι που ελάχιστη σχέση έχουν με την ουσία της εκάστοτε υπόθεσης ή του εκάστοτε σκανδάλου, τόσο οι πολίτες θα βρίσκονται απέναντι στο σύστημα. Και δεν θα νιώθουν ποτέ μέρος του ίδιου οικοδομήματος που όλοι μαζί από κοινού πρέπει να αναστυλώσουμε.
Τελικώς, απαίτηση των καιρών είναι οι έντιμες και ασυμβίβαστες πολιτικές ηγεσίες και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, πιο τολμηροί, αποτελεσματικοί και αξιόπιστοι, με μηδενική ανοχή στην ατιμωρησία και που πάνω από την κομματική πειθαρχία και υπακοή σε θέματα ιδιαίτερης ηθικής και τάξης θα προτάσσουν το εθνικό συμφέρον. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκαταστήσουμε το κύρος των θεσμών και να ξανακερδίσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Γιατί μόνο με σύμμαχο την Κοινωνία Πολιτών μπορούμε να πετύχουμε στη δύσκολη προσπάθεια που έχουμε όλοι μας μπροστά. Και ως Δημοκρατική Συμμαχία, είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι η Γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται τίμια, αλλά και να είναι. (…)»
Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση Siemens.Αποχώρησε η Δημοκρατική Συμμαχία
Τις βασικές θέσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας σε σχέση με την πρόταση σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής για την υπόθεση Siemens ανέπτυξε από το βήμα της Βουλής ο Βουλευτής Ηρακλείου της ΔΗ.ΣΥ., Λευτέρης Αυγενάκης, την Πέμπτη, 25 Αυγούστου, ενώ μετά το πέρας της συζήτησης, το κίνημα αποχώρησε από την Ολομέλεια της Βουλής, πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας.
ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΟΥ κ. ΑΥΓΕΝΑΚΗ:
«(…) Ως Δημοκρατική Συμμαχία, αλλά όλοι νομίζω, σε αυτή την αίθουσα είμαστε υπέρ της ενίσχυσης της διαφάνειας, τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στο δημόσιο βίο, ιδίως μάλιστα για τη θωράκιση των κομμάτων απέναντι σε εξωθεσμικά κέντρα και τον αυστηρότερο έλεγχο του πολιτικού, λεγόμενου, χρήματος.
Ταυτόχρονα, είναι γεγονός ότι οι πολίτες βλέπουν υποθέσεις σκανδάλων να κλείνουν η μία μετά την άλλη με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ τα ονόματα που τελικώς φτάνουν να κρίνονται να αθωώνονται πανηγυρικά… Εξεταστικές επιτροπές συστήνονται στη Βουλή για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, πράξεις και πρωτοβουλίες, αλλά κυρίως αποτελέσματα που ευτελίζουν τις διαδικασίες. Συχνά επίσης οι Βουλευτές καλούμαστε να αποφασίσουμε στην Ολομέλεια της Βουλής, όπως γίνεται να σήμερα, για τη δίωξη προσώπων που τελικώς δεν έχουν καμία σχέση με την ουσία της εξεταζόμενης υπόθεσης. Στις πλείστες περιπτώσεις, οι διώξεις που ασκούνται αφορούν αδικήματα που έχουν παραγραφεί, όπως συνέβη για παράδειγμα στην περίπτωση του πρώην Υπουργού και ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ, του κ. Α. Τσοχατζόπουλου, καθώς -εις γνώση όλων- ο νόμος περί ευθύνης υπουργών τον «καθάριζε» εν μία νυκτί. Βλέπουν όμως και υποθέσεις, όπως η σημερινή, όπου υπόλογοι βρίσκονται ως «εξιλαστήρια θύματα» οι κκ. Μαρκογιαννάκης και Αλογοσκούφης.
Και το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι: «Αλήθεια μόνο αυτοί είχαν σχέση στην υπόθεση Siemens;» Τελικώς, την αβάσιμη πρόταση για τη σύσταση Τριμελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Εισαγγελέων που θα είχε την ευθύνη για το νομικό έλεγχο των στοιχείων της κατηγορίας κατά των πρώην υπουργών, δεν την υποστήριξαν στα τέλη Ιουλίου ούτε καν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος…, ανάγοντας μάλιστα τη διαδικασία σε κυβερνητικό φιάσκο. Τι απάντηση θα δώσουμε, λοιπόν, σ’ αυτόν τον Έλληνα πολίτη σήμερα; Άλλαξε κάτι στα δεδομένα που είχαμε μέχρι και πριν 20 ημέρες; Κύριοι ασχολούμαστε με τον τύπου και χάνουμε την ουσία. Ή μήπως το ξανασκεφτήκατε και διαπιστώσαμε σήμερα ότι πραγματικά το σκάνδαλο θα διερευνηθεί και θα αποδειχθεί ότι ο κ. Μαρκογιαννάκης ευθύνονται αποκλειστικά για την υπόθεση Siemens;
Για «εξυλαστήρια θύματα» πρόκειται, και το γνωρίζετε καλά, καθώς ο μεν κ. Μαρκογιαννάκης είναι σήμερα Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας και άρα «εύκολος στόχος», ο δε κ. Αλογοσκούφης τη στιγμή αυτή έχει αποχωρήσει από την πολιτική, άρα «καθαρίσαμε εύκολα και ανώδυνα». Βάλλονται λοιπόν αυτοί οι δύο, για να μην αγγίξουμε τα των οίκων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ του κ. Σαμαρά και τον ίδιο τον κ. Σαμαρά. Γιατί αυτή είναι η προσχεδιασμένη συμφωνία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανάμεσα στα δύο τέως μεγάλα κόμματα.
Επομένως, είναι δίκαιο το διάχυτο αίσθημα στην κοινή γνώμη ότι υπάρχει δικαιοσύνη «δύο ταχυτήτων», ότι υπάρχει «ατιμωρησία» και ότι «ο ένας καλύπτει τον άλλο», καθώς πολιτικά πρόσωπα ή έχοντες και κατέχοντες παραμένουν χωρίς ουσιαστικές κυρώσεις. Είναι πιθανώς δίκαιο να υποστηρίζουν ότι «κανείς δεν τιμωρείται τελικά για διασπάθιση δημοσίου χρήματος και παράνομο πλουτισμό» και πως «το κουκούλωμα καλά κρατεί»… Σε κάθε περίπτωση, ερωτήματα συνεχίζουν να υπάρχουν στους πολίτες όπως: εάν στη θέση του κ. Μαντέλη ή του κ. Τσουκάτου βρίσκονταν απλοί πολίτες που δεν είχαν καμία κομματική ιδιότητα ή σχέση με το κυβερνών κόμμα το ΠΑΣΟΚ; Η δικαιοσύνη αλήθεια τι κάνει; Δεν βλέπει; Δεν ακούει; Θα είχαν αλήθεια απλοί πολίτες την ίδια αντιμετώπιση με αυτούς; Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: «βεβαίως και όχι».
Και διερωτώμαι: αλήθεια, γιατί να μην είμαστε ειλικρινείς επιτέλους για το θέμα και να πούμε ότι «ναι, τα δύο μεγάλα κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από τη «SIEMENS» κι ένα μικρό κόμμα, όπως λένε οι καταθέσεις, το οποίο σήμερα πλέον δεν είναι στη Βουλή», βεβαίως κάποια από τα τότε στελέχη που βρίσκονται στα έδρανα του κοινοβουλίου. Γιατί να μην πουν τα κόμματα που χρηματοδοτήθηκαν ότι «ναι, πήραμε λεφτά ως χορηγία από μια εταιρεία που θεωρούσαμε Ελληνική». Αρκεί να το πούμε όμως και να μην κοροϊδεύουμε άλλο τους πολίτες. Γιατί δεν λέτε την αλήθεια συνάδελφοι που συμμετείχατε στην εξεταστική επιτροπή; Γιατί κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας, βέβαιοι ότι κάνατε το καθήκον σας, το κομματικό και όχι το καθήκον απέναντι στην πατρίδα και τους πολίτες. Διότι τελικώς αυτή η συμπεριφορά μας είναι που προκαλεί την κοινή γνώμη και δίνει την τροφή στο λαϊκό αίσθημα να απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς.
Για ποιο λόγο αλήθεια, μετά από όλα αυτά, να μην γελάσουν ειρωνικά οι πολίτες όταν ακούσουν ξανά να ξεστομίζει ο Πρωθυπουργός της χώρας, κος. Παπανδρέου, ή ο αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης ή όποιος άλλος πολιτικός προϊστάμενος ότι όλα «θα έρθουν στο φως», ότι «θα αποδοθούν ευθύνες», ότι «οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν»; Για ποιο λόγο οι πολίτες να εμπιστευτούν εμάς τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα εν συνόλω όταν οι ίδιοι πολιτικοί χειρισμοί και οι πολιτικές αποφάσεις είναι που υποσκάπτουν τα θεμέλιά του συστήματος; Πως απαιτούμε από τους πολίτες να μην ενστερνιστούν την αντίληψη ότι οι θεσμοί είναι αναξιόπιστοι και η πολιτεία όλο και περισσότερο ανίκανη να μειώσει τις ανισότητες; (…)
Είναι γεγονός ότι κάθε προσπάθεια κάθαρσης που μένει ημιτελής, επιτείνει τη δυσαρέσκεια των πολιτών, ενισχύει την έλλειψη ισονομίας, το διαχωρισμό ανάμεσα στο κράτος, το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία των πολιτών. Κάθε φορά που θα καλύπτουμε κάποιους και διώκουμε άλλους επειδή είναι βολικοί στόχοι και μας εξυπηρετούν πολιτικά, θα υποβιβάζουμε περαιτέρω την αξιοπιστία των θεσμών.
Σε κάθε περίπτωση, στο οριακό σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, είμαι βέβαιος ότι πρέπει να προσδιορίσουμε εκ νέου τους ρόλους και τις ευθύνες όλων μας, πολιτικών και πολιτών. Σε αυτή τη διαδικασία, πρώτοι εμείς οι πολιτικοί -και κυρίως οι κυβερνώντες- πρέπει να αλλάξουμε λογική, να αναλάβουμε ευθύνες και να μην ανεχόμαστε την ατιμωρησία. Γιατί όσο αυτή συνεχίζεται και το «κουκούλωμα» με την ανοχή της κυβέρνησης ανακυκλώνεται, όσο στη θέση του κατηγορούμενοι θα βρίσκονται άνθρωποι που ελάχιστη σχέση έχουν με την ουσία της εκάστοτε υπόθεσης ή του εκάστοτε σκανδάλου, τόσο οι πολίτες θα βρίσκονται απέναντι στο σύστημα. Και δεν θα νιώθουν ποτέ μέρος του ίδιου οικοδομήματος που όλοι μαζί από κοινού πρέπει να αναστυλώσουμε.
Τελικώς, απαίτηση των καιρών είναι οι έντιμες και ασυμβίβαστες πολιτικές ηγεσίες και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, πιο τολμηροί, αποτελεσματικοί και αξιόπιστοι, με μηδενική ανοχή στην ατιμωρησία και που πάνω από την κομματική πειθαρχία και υπακοή σε θέματα ιδιαίτερης ηθικής και τάξης θα προτάσσουν το εθνικό συμφέρον. Μόνο έτσι μπορούμε να αποκαταστήσουμε το κύρος των θεσμών και να ξανακερδίσουμε τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Γιατί μόνο με σύμμαχο την Κοινωνία Πολιτών μπορούμε να πετύχουμε στη δύσκολη προσπάθεια που έχουμε όλοι μας μπροστά. Και ως Δημοκρατική Συμμαχία, είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι η Γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνεται τίμια, αλλά και να είναι. (…)»
