του Δημήτρη Μαρδά
Στην εμπόλεμη κατάσταση που βιώνει η χώρα, διθύραμβοι ‘περί του πολιτικού ήθους’, της ‘καθαρότητας του λόγου και...των πράξεων’ ή τέλος ‘του κενού που αφήνει πίσω του’ ο όποιος παραιτηθείς υπουργός, αποτελούν ίσως πολυτέλεια, καθώς τα πραγματικά γεγονότα είναι αυτά που μετράνε.
Θεωρήθηκε απώλεια για την κυβέρνηση η παραίτηση του Αν. Υπουργού Ανάπτυξης του κου Παμπούκη. Εδώ εγείρονται δυο ερωτήματα:
Πρώτο ερώτημα: Ο κος Παμπούκης γνώριζε από τις καίριες θέσεις που κατείχε έως τώρα το κενό που θα δημιουργούσε στη χώρα η κατάργηση του Υπουργείου Ναυτιλίας. Κατά πολλούς φέρεται ως πρωτεργάτης της αλλαγής αυτής το 2009, καθώς είναι κεντρικός συνεργάτης του πρωθυπουργού. Έπρεπε να γίνει λοιπόν Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης για να παίξει τελικά το ρόλο του τιμητή μιας αποτυχημένης πολιτικής απόφασης, που τον άγγιξε προσωπικά;
Τι μπορεί να υποκρύπτει μια τέτοια ‘ηρωική έξοδος’; Σε τελική ανάλυση, τι αποχαιρετά στην Αλεξάνδρεια (του Καβάφη) που χάνει ενόψει του επερχόμενου σχεδίου Β, λόγω μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της χώρας απέναντι στην Τρόικα;
Δεύτερο ερώτημα: Και εν τέλει τι προσδιορίζει το μέγεθος της απώλειας που προκύπτει από την παραίτηση ενός υπουργού και πώς αυτό μετράται;
Ο κος Παμπούκης ανέλαβε την ευθύνη διοίκησης ενός δύσκολου ντοσιέ δισεκατομμυρίων ευρώ, αυτού των ξένων επενδύσεων. Ως κύριος αν όχι μοναδικός σε κάποιες περιπτώσεις χειριστής, στο πλαίσιο λοιπόν μιας πολιτικής one man show, επεδίωξε να προσελκύσει διεθνείς επενδυτές, με μηδενικά αποτελέσματα βέβαια.
Εδώ όμως άφησε πολλά ανοικτά ερωτήματα με κύρια τρία:
1ο- Ποια ήταν η πραγματική αιτία της αποτυχίας της επένδυσης του Κατάρ στον Αστακό; Βέβαια το 2009 δεν ήταν παρά μόνο συντονιστής του κυβερνητικού έργου και όχι, τυπικά τουλάχιστον, υπεύθυνος του ντοσιέ των ξένων επενδύσεων. Είχε όμως σαφέστατη και πλήρη γνώση του αντικειμένου.
2ο- Γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ η επένδυση στο Ελληνικό γεγονός που οδηγεί στη μείωση της τιμής πώλησης του ‘φιλέτου’ αυτού, λόγω της κακής συγκυρίας που βιώνει η χώρα και
3ο- Με ποια λογική έχει υποκατασταθεί ο ρόλος του θεσμικού εκείνου οργάνου προσέλκυσης των ξένων επενδύσεων της χώρας, του Invest in Greece, από ένα και μόνο άτομο; Οι απαντήσεις των δυο πρώτων ερωτημάτων είναι γνωστές μόνο στον ίδιο και ενδεχομένως στους λίγους πέριξ αυτού!
Η απομάκρυνσή του από το Υπουργείο Ανάπτυξης θα σημάνει αυτόματα και απομάκρυνση από το χρυσοφόρο ντοσιέ της προσέλκυσης των ξένων επενδύσεων και κατ’ επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων;
Το γεγονός ότι είναι καλός γνώστης των διαδικασιών αναφορικά με τις διεθνείς διαπραγματεύσεις δεν αποτελεί εγγύηση πετυχημένων εξελίξεων. Εκ του αποτελέσματος λοιπόν συμπεραίνουμε, ότι η μέθοδος που ακολουθήθηκε έως σήμερα με πρωταγωνιστή τον ίδιο και έξω από οτιδήποτε κανόνες διαφάνειας, δεν απέδωσε.
Όταν όμως υπάρχει μια νησίδα αδιαφάνειας εν μέσω μιας προσπάθειας που επιδιώκει την αλλαγή της θέσης της χώρας, όντας σήμερα η 79η πιο διεφθαρμένη, τότε εύλογα τίθενται πολλά αδυσώπητα ερωτήματα.
Σημειώνουμε τέλος ότι πρακτικές βασιζόμενες στο one man show συχνά συνοδεύονται και από σκάνδαλα εκατομμυρίων. Να υπενθυμίσουμε το σκάνδαλο των ελικοπτέρων της Agusta, που έστειλε στο σπίτι του τον αρχηγό του Φλαμανδικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρώην Υπουργό των Οικονομικών, και Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, τoν Willy Claes το 1989.
