Στα μισά του 2011 και οι ληστείες έχουν φτάσει τις 48.000 με πολλές από αυτές να είναι ...ληστείες μετά φόνου ή σοβαρών τραυματισμών. Η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο μεταξύ αυτών που έχουν στην κατοχή τους λεφτά και σε αυτούς που δεν έχουν και παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση, ακόμα και για ένα πιάτο φαί. Μία αρχαία ιστορία η οποία κλιμακώνεται κάθε φορά που υπάρχει κρίση και οι θάνατοι αυξάνουν.
Οπως είναι γνωστό ο πόλεμος δεν κάνει διάκριση σε αθώους και ένοχους, νέους και γέρους, άγαμους ή παντρεμένους, ντόπιους και μετανάστες. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΥΣ! Οι νεκροί δεν ανασταίνονται, δεν γυρίζουν πίσω, δεν δικαιώνονται. Οι νεκροί απλώς θάβονται και το βάρος μένει στους συγγενείς που μένουν πίσω, χήρες, ορφανά παιδιά, μανάδες, πατεράδες. Ο θάνατος είναι μονόδρομος και έχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΣΤΟΣ στην οικογένεια, στην κοινωνία, στην πατρίδα. Εσύ, ο αναγνώστης που διαβάζεις αυτή την παράγραφο θα σκεφτείς διαβάζοντας το κείμενο "ναι μεν αλλά..." αλλά σε ειδοποιώ ότι στην περίπτωση του θανάτου δεν υπάρχει "αλλά" παρά μόνο συμμόρφωση. Προσπάθησε λοιπόν να το κατανοήσεις για να μπορέσεις να συμβουλέψεις και άλλους συμπολίτες ώστε να πάψει αυτός ο πόλεμος.
Λανθασμένες απόψεις της κοινωνίας που σκοτώνουν.
Τα τελευταία χρόνια κυριάρχησε στην Ελλάδα η νοοτροπία της περιουσίας, της πάρτης μου και του ατελείωτου καταναλωτισμού. Μαζί αυξήθηκε και η τάση να μαζεύουμε τα λεφτά για την πάρτη μας και να μην δίνουμε ούτε στον άγγελο μας νερό. Από την άλλη μεριά αυξήθηκαν οι μετανάστες και οι άστεγοι ή πολύ φτωχοί άνθρωποι. Το μεν πρώτο στρατόπεδο έχει χρήματα και αποτελείται από ανθρώπους όλων των κοινωνικών στρωμάτων, από τους πολύ πλούσιους μέχρι την γιαγιά με την σύνταξη. Χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας, η συγκέντρωση πλούτου, η αδιαφορία και η υπεροψία. Το μεν δεύτερο στρατόπεδο αποτελείται από ανθρώπους που το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η βασική ανάγκη για καθημερινή επιβίωση. Για το καθημερινό φαγητό, ένα μέρος να κοιμηθούν. Είναι γνωστό της πάσης και χωρίς καμία αμφισβήτηση ότι όταν ο άνθρωπος φτάνει στα όρια της επιβίωσης θα σκοτώσει για να φάει.
Την ΕΥΘΥΝΗ λοιπόν για την αύξηση των ληστειών μετά φόνου την έχει αποκλειστικά και μόνο η κοινωνική η ομάδα που έχει τα λεφτά. Από την γιαγιάκα που μόνο καυμένη δεν είναι, μέχρι και τον μεγάλο τραπεζίτη που μόνο καυμένος δεν είναι και αυτός. Αυτή η ομάδα πληρώνει τις συνέπειες της αδιαφορίας και της υπεροψίας με την ζωή της. Στην δεύτερη ομάδα των φτωχών που φτάνουν μέχρι και τον φόνο δεν μπορεί να αποδοθεί καμία ευθύνη. Ζούνε ήδη καταδικασμένοι στο κρύο και στην πείνα κάθε μέρα και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γιατί δεν απολαμβάνουν την φτώχια τους!
Μια απλή λύση που θα σταματήσει το φαινόμενο και θα ΣΩΣΕΙ ΖΩΕΣ.
Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην αλλαγή της νοοτροπίας ΟΛΩΝ ΜΑΣ χωρίς καμία εξαίρεση. Αν έχεις λεφτά οφείλεις να αλλάξεις την νοοτροπία σου. Αλλάζοντας το "Εγώ" σε "Εμείς", το "μόνο παίρνω" στο "δίνω". Εκεί βρίσκεται η λύση για να σταματήσουν οι ληστείες και οι άσκοποι φόνοι. Το πιο δύσκολο όμως είναι να αλλάξει αυτή η καταστροφική νοοτροπία που μας έφερε εδώ.
Η αριθμητική του δημοτικού δίνει την λύση στην αντιμετώπιση του προβλήματος
- Λανθασμένη επιλογή: Αγορά συναγερμού, καμερών, μεταλλικών ρολών, κλειδαριών, κάγκελων. Κόστος 5.000 ευρώ
- Σωστή επιλογή: Με 5.000 ευρώ μπορούμε να ενοικιάσουμε μία γκαρσονιέρα για 10 μήνες (5.000 / 10 = 500 ευρώ το μήνα) και να βοηθήσουμε δύο συνανθρώπους μας να έχουν στέγη. Με 5.000 ευρώ τον χρόνο μπορούμε να εξασφαλίσουμε το φαγητό σε 13 συνανθρώπους μας.
Τελικό Συμπέρασμα
Ευχομαι να σε έχω πείσει ότι η φτώχια και η εξαθλίωση φέρνει το έγκλημα. Εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο τώρα πρέπει να έχεις καταλάβει ότι είσαι υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση. Κοίτα την τσέπη σου και αν έχεις λεφτά κάνε ένα υπολογισμό και σκέψου τι μπορείς να προσφέρεις σε αυτούς τους ανθρώπους που βασανίζονται καθημερινά ενώ εσύ έχεις στέγη και τροφή. Αντί να πετάξεις τα λεφτά σου σε κάμερες και κάγκελα που δεν θα σε σώσουν, χρησιμοποίησε αυτά τα χρήματα για να στεγάσεις κάποιους συνανθρώπους σου που το έχουν ανάγκη.
Αν έχεις κατανοήση αυτό το κείμενο φρόντισε να κάνεις πράξη την βοήθεια και να μην μείνει στα λόγια. Φρόντισε να συμβουλέψεις και άλλους ανθρώπους που έχουν λεφτά στην τσέπη τους να ξανασκεφτούν πως θα τα διαθέσουν σωστά. Η τελευταία μου συμβουλή είναι να σκέφτεσαι κάθε μέρα πως μπορείς να βοηθήσεις τους φτωχούς συνανθρώπους σου και πως θα πείσεις και άλλους να βοηθήσουν στον ίδιο σκοπό. Θυμίσου ότι όσο έχεις λεφτά στην τσέπη σου και όσο υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που υποφέρουν μπορεί να γίνεις και εσύ θύμα ληστείας.
Το μήνυμα αυτό είναι ζωής και θανάτου. Πιστέψτε το και διαδώστε το. Η ζωή δεν μετριέται σε λεφτά. Τα λεφτά βοηθούν όλους μας να έχουμε μία καλή ποιότητα ζωής. Μοιραστείτε τα.
Αναγνώστης
