Η μελέτη κάνει προβλέψεις για τη διακύμανση των επιπέδων της υπεριώδους ακτινοβολίας σε παγκόσμια κλίμακα κατά τον τρέχοντα αιώνα, λαμβάνοντας υπόψη τη μελλοντική ανάκαμψη του στρώματος του όζοντος, αλλά και τις μεταβολές της νέφωσης και των αερίων του θερμοκηπίου, που σχετίζονται άμεσα με την προβλεπόμενη κλιματική αλλαγή και οι οποίες επίσης λειτουργούν προστατευτικά, όσον αφορά τη συγκεκριμένη μορφή ηλιακής ακτινοβολίας.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης:
- Η υπεριώδης ακτινοβολία θα είναι μικρότερη στο τέλος του αιώνα, σε σχέση με το 1980, κατά 12% στα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη και κατά 3% στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη (όπου ανήκει και η Ελλάδα), ενώ αντίθετα θα είναι ελαφρά αυξημένη στην περιοχή των τροπικών.
- Οι μεγαλύτερες μειώσεις (περίπου 16%) προβλέπονται στην Ανταρκτική κατά το μήνα Οκτώβριο.
- Η επίδραση των νεφών υπολογίζεται στο 2%-3% στα μεγάλα και ακόμη μικρότερη στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη.
- Η επιστροφή της υπεριώδους ακτινοβολίας στα επίπεδα του 1965 και του 1980 δεν θα είναι ίδια για όλες τις περιοχές του κόσμου. Για την περίπτωση της Ελλάδας, ειδικότερα, αναμένεται να συμβεί τα έτη 2033 και 2023, αντίστοιχα.
Από ελληνικής πλευράς, τις εκτιμήσεις έκαναν το Εργαστήριο Φυσικής της Ατμόσφαιρας του Τομέα Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, με υπεύθυνο τον επίκουρο καθηγητή Ανδρέα Καζαντζίδη, και ο Τομέας Εφαρμογών Φυσικής Περιβάλλοντος του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με υπεύθυνη την επίκουρη καθηγήτρια Κλεαρέτη Τουρπάλη.
