Στην πρώτη περίπτωση, ο Γιώργος Παπανδρέου έδειξε αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την εξουσία, απορρίπτοντας την προοπτική πρόωρων εκλογών, που σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις θα οδηγούσαν το ΠΑΣΟΚ σε βαριά, ενδεχομένως στρατηγικού χαρακτήρα ήττα. Μια εξέλιξη που περιπλέκει τις εξελίξεις στο εσωτερικό του Κινήματος, αναφορικά με τα πρόσωπα που επιθυμούν και κινούνται για να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εποχή μετά τον Γιώργο Παπανδρέου.
Στη δεύτερη περίπτωση, χθες το βράδυ, ο πολιτικός επίγονος του παπανδρεϊσμού, αποκάλυψε την πρόθεσή του να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε Συνέδριο, εκτός απροόπτου εντός του 2012.Προφανώς, πριν τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, εφόσον επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις εκείνων που θεωρούν ότι ο πολιτικός βίος της σημερινής Κυβέρνησης δεν μπορεί να παραταθεί πέραν των αρχών της άνοιξης του προσεχούς έτους.
Το Συνέδριο αυτό, δεν φαίνεται να είναι… αθώο πολιτικά. Αλλά θα συνδέεται με το «επόμενο ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή και με την ηγετική του ομάδα. Μάλλον και με τον αρχηγό του. Το 2012, ο Γιώργος Παπανδρέου θα συμπληρώνει οκτώ χρόνια στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Όσα και… ο Κώστας Σημίτης, προτού του παραδώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής, τον Ιανουάριο του 2004. Ο παπανδρεϊσμός βέβαια συνεχίζει να διατηρεί τους τίτλους «χρησικτησίας» του ΠΑΣΟΚ. Και δύσκολα θα τους παραδώσει στον επόμενο.
Απ’ την άλλη όμως, όπως απέδειξε και το 1996, με την εκλογή Σημίτη απέναντι στον Άκη Τσοχατζόπουλο, μόλις μια εβδομάδα μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, και τη συναισθηματική φόρτιση των στελεχών του, το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα… survivor. Που προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία, θυσιάζει… ιερά και όσια.
www.statesmen.gr
