Από την άλλη πλευρά πολλά από τα πιο εντυπωσιακά φυσικά φαινόμενα συμβαίνουν στην μεγαλύτερη πλευρά της κλίμακας, όπως όταν ένας σεισμός κυριολεκτικά αλλάζει το σχήμα της γης για πάντα ή -όπως με τη σχετικά πρόσφατη Ισλανδική πανωλεθρία- όταν η στάχτη από ένα και μόνο ηφαίστειο μπορεί να προκαλέσει το χάος σε μία ολόκληρη ήπειρο. Αλλά τα καλύτερα είναι και τα πιο περίεργα, τα «τέρατα της φύσης» που κάποιοι επιστήμονες μπορούν να εξηγήσουν πολύ εύλογα και λογικά αν και οι περισσότεροι από εμάς (αυτό υποθέτουμε...) δεν πολυνοιάζονται. H αλήθεια είναι πως μας αρέσει η μαγεία, το μυστήριο, η ατόφια ανεξήγητη φύση της... Φύσης, και προτιμούμε να μείνουμε μόνοι για να την απολαύσουμε. Εξερευνήστε μαζί μας 10 από τα πιο περίεργα φυσικά φαινόμενα.
Το Yellowstone, ο πιο διάσημος θερμοπίδακας του κόσμου, ονομάζεται έτσι λόγω της εκπληκτικής συνέπειας του να εκρήγνυται εκτοξεύοντας ζεματιστό νερό. Σχεδόν κάθε μία ώρα, πάνω από 38.200 γαλόνια καυτού νερού εκτοξεύονται στον αέρα, ψηλότερα από 30 μέτρα, πριν πέσουν στον ποταμό Firehole.
Ανακαλύφθηκε το 1870 και από τότε έχουν καταγραφεί περισσότερες από 30.000 εκρήξεις. Οι επισκέπτες έχουν καμιά φορά δοκιμάσει να κάνουν την μπουγάδα τους εκεί, με τα λινά και βαμβακερά υλικά να καθαρίζονται αποτελεσματικά από το ζεστό νερό, αν και τα μάλλινα συχνά καταστρέφονται σε σημείο που να μην φτιάχνονται.
Ανακαλύφθηκε το 1870 και από τότε έχουν καταγραφεί περισσότερες από 30.000 εκρήξεις. Οι επισκέπτες έχουν καμιά φορά δοκιμάσει να κάνουν την μπουγάδα τους εκεί, με τα λινά και βαμβακερά υλικά να καθαρίζονται αποτελεσματικά από το ζεστό νερό, αν και τα μάλλινα συχνά καταστρέφονται σε σημείο που να μην φτιάχνονται.
Το βασικό θέαμα της Ινδονησίας αποτελείται από τρεις εκπληκτικές κρατηριακές λίμνες με τα απίθανα ποικίλα χρώματά τους. Βρίσκονται στην κορυφή ενός 1.639 μέτρων ηφαιστείου στο νησί Φλόρες, με τις τρεις λίμνες να αλλάζουν χρώμα συχνά, ανάλογα με την εποχή και τα μεταλλικά τους στοιχεία.
Τυπικά η Tiwu Ata Polo, Η Λίμνη των Μαγεμένων Ανθρώπων και η Tiwu Nuwa Muri, Η Λίμνη των Νέων Αντρών και των Παρθένων, έχουν χρώμα βαθύ κοκκινοκαφέ ή πράσινο. Πιο δυτικά από αυτές βρίσκεται η Tiwu Ata Mbupu, Η Λίμνη των Ηλικιωμένων, που είναι συνήθως πιο μπλε.
Μέσα σε δύο ημέρες μεγάλες ποσότητες λάβας είχαν βγει στην επιφάνεια του νέου νησιού, φτάνοντας το ένα τρίτο του μιλίου από τη μία άκρη στην άλλη. Πλέον ένα μοναδικό Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco, η ευαίσθητη νέα οικολογία του είναι λογικό πως απαγορεύεται να δεχθεί επισκέπτες, εκτός από τους εξουσιοδοτημένους επιστημονικούς ερευνητές.
Το «petrified» («απολιθωμένο»), προέρχεται φυσικά από την ελληνική λέξη «πέτρα» και το πιο διάσημο παράδειγμα βρίσκεται μόλις έξω από τον αυτοκινητόδρομο της Αριζόνα, Ι-40, βαθιά μέσα στα αφιλόξενα μέρη της ερήμου ανάμεσα στο Χόλμπρουκ και στο Ναβάχο. To θέαμα αποτελείται από μία από τις μεγαλύτερες συλλογές από απολιθωμένα δέντρα, κυρίως Araucarioxylon arizonicum, ένα αρχαίο είδος κωνοφόρου, που έχουν μεταλλοποιηθεί σε χαλκηδόνιο και χαλαζία. Μόριο με μόριο το ξύλο αντικαθίσταται από την πέτρα, κυρίως πυριτία, αλλά τα ίχνη στοιχείων όπως το σίδηρο και το θειάφι, προσφέρουν το χαρακτηριστικό ιρίδισμα και χρώμα.
Σ' αυτή την περίπτωση είναι εκείνος του περίφημου Φιον ΜακΚαμχέιλ (επίσης γνωστός ως Φιν ΜακΚούλ). Όπως λέγεται το δημιούργησε αυτό πετώντας μεγάλα κομμάτια μίας βουνοπλαγιάς με σκοπό να δημιουργήσει ένα πέτρινο μονοπάτι για να φτάσει στην αγαπημένη του στο νησί των Hebrides, Στάφα, ή να περπατήσει μέχρι τη Σκωτία και να παλέψει με τον Σκωτσέζο κολοσσό, Μπέναντονερ.
Μία από τις μεγαλύτερες ατραξιόν του Τρινιντάντ είναι πιθανότατα και η πιο άσχημή της, μία ζοφερή, «απειλητική» λίμνη που είναι γεμάτη όχι με φρέσκο νερό, αλλά αντίθετα με ένα μείγμα από βιτούμιο, άργιλο και αλατόνερο. Καλύπτοντας περισσότερο από 40 εκτάρια, έχει εξορυχθεί για άσφαλτο από τον 16ο αιώνα και τον εξερευνητή Σερ Γουόλτερ Ράλεϊ που πρώτος πήρε δείγματα για να στεγανοποιήσει το καράβι του. Όπως μία κανονική λίμνη, η επιφάνεια της κυματίζει, όμως δεν υπάρχει καμία ένδειξη ζωής εκεί κάτω στη λάσπη, εκτός από το είδος των περίεργων μικροοργανισμών που ειδικεύονται να επιβιώνουν σε γεωχημικά απαιτητικές συνθήκες που είναι επιζήμιες στην πλειοψηφία των ειδών.
Εξαιρώντας τους μύκητες και τους οργανισμούς που δημιουργούν αποικίες όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, η περίφημη Γιγάντια Σεκόγια («sequoiadendron giganteum» ή αλλιώς «Wellingtonia») είναι το γηραιότερο πράγμα που υπάρχει σ' αυτό τον πλανήτη.
Υπολογίζεται πως είναι ηλικίας μεταξύ 23 και 27 αιώνων, με τον κόρμό του μόνο να υπολογίζεται πως περιέχει 1.472 κυβικά μέτρα ξύλου. Σχεδόν 84 μέτρα ψηλό, έχει 11 μέτρα διάμετρο στη βάση του, ενώ η κορώνα του εκτείνεται σε μεγαλύτερη από 32 μέτρα απ' άκρη σ' άκρη. Το 2006 έχασε ένα κλαδί και όταν αυτό έπεσε στο έδαφος, μετρήθηκε πως είχε διάμετρο δύο μέτρα ενώ το μήκος του ήταν 30 μέτρα.
9.Σπήλαια Dachstein
