Το Υπουργείο Α-παιδείας το τραβάει όλο και περισσότερο στα άκρα. Με κάθε τρόπο απομακρύνει τα παιδιά από τη γνώση, τη μάθηση, τη μόρφωση. Σκοπός του μόνο η εκπαίδευση. Εκπαίδευση στρατιωτών και πειθήνιων οργάνων, που είτε δε θα θέλουν είτε δε θα έχουν το σθένος να αντιταχθούν στα σχέδιά του συστήματος.
Από τη μια το Υπουργείο, εντεταλμένο σαφώς εκ του συστήματος της Νέας Τάξης, φροντίζει επιμελώς να στρεβλώσει τη γλώσσα και την ιστορία μας, άρα κατά συνέπεια ολόκληρο τον πολιτισμό μας, ώστε τα παιδιά από μικρά να εισπράξουν και να απορροφήσουν το αστικό μοντέλο δυτικοποίησης, που θέλει τους ανθρώπους «φιλελεύθερους», πολυπολιτισμικούς, ανήθικους κι υπερκαταναλωτικούς. Αμφισβητείται κάθε αξιακή αρχή και καταστρατηγούνται μεγαλειωδώς η ελεύθερη σκέψη και η κριτική ικανότητα.
Από την άλλη ποικιλοτρόπως το Υπουργείο Α-παιδείας στοχεύει σε ρήξη της σχέσης εκπαιδευτικού-μαθητή, ώστε μέσω της ρήξης να διασφαλίσει την αποστροφή για μάθηση. Τόσο ο εγκλωβισμός των (επίσης απαίδευτων) εκπαιδευτικών σε ένα μη λειτουργικό και αναποτελεσματικό σύστημα όσο και η προσπάθεια χειραγώγησης των μαθητών οδηγούν σε ένα μάθημα ατελέσφορο και στείρο. Τίποτα ουσιαστικό δεν παράγεται εντός των σχολικών τάξεων, αλλά οι μαθητές αναγκάζονται αντιθέτως να καταφεύγουν σε ιδιώτες εκπαιδευτικούς και φροντιστήρια, όπου λαμβάνουν μονάχα κονσερβοποιημένες γνώσεις και πληροφορίες, οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, συζήτησης ή επεξεργασίας. Το παιδί καταλήγει εν τέλει να λειτουργεί ως ηλεκτρονικός υπολογιστής – κι αυτός χαλασμένος.
Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το έργο καταστροφής ενός πολίτη ολοκληρώνεται πανηγυρικά. Πέραν του αισχρού μαθησιακού επιπέδου, το οποίο παράγει στην πλειοψηφία επιστήμονες δίχως βασικές γνώσεις δημοτικού, πρέπει να καταδειχθεί και η κατάσταση που επικρατεί γενικότερα μέσα στα πανεπιστήμια, όσον αφορά την προπαγάνδα από τις γνωστές λέρες του συστήματος. Οι νεοταξίτες έχουν εισχωρήσει τόσο στο εκπαιδευτικό προσωπικό, όσο και στους «επαγγελματίες» των φοιτητικών παρατάξεων. Με κάθε τρόπο προσπαθούν να σου περάσουν το μήνυμά τους, πως αν δεν κάνεις το θέλημα του συστήματος, αν δε γίνεις μέρος του, δεν υπάρχεις. Οι καθηγητές, αν δεν αποστηθίσεις και γράψεις αυτά που θέλουν, σου καθιστούν σαφές πως δε θα πάρεις ποτέ πτυχίο. Οι πασπίτες/δαπίτες και οι των λοιπών παρατάξεων σε πλευρίζουν, τάζοντάς σου πως εκείνοι θα σε βοηθήσουν να περάσεις το μάθημα. Φτάνει να τους βοηθήσεις κι εσύ… Μια μικρή ανταλλαγή… Γλοιώδεις και χαμερπείς μισθοφόροι, που εκβιαστικά σου ζητούν μία ψήφο... Σου δείχνουν πως αυτή θα είναι η ζωή σου.
Η σήψη του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η ρίζα της συνολικής παθογένειας της κοινωνίας. Είναι ένα σύστημα ταγμένο να καταστρέφει κι όχι να δημιουργεί. Προορισμένο να παράγει μόνο όντα ανελεύθερα και μη αυθύπαρκτα, υπό συνεχή πίεση, άγχος και φόβο. Όντα δουλικά, δίχως την ικανότητα να σκεφτούν κάτι άλλο πέραν των βιολογικών τους αναγκών. Όντα δίχως βούληση, δίχως κρίση, δίχως σκέψη, δίχως πνεύμα. Όντα δίχως αντίσταση εν γένει. Όντα έρμαια…
polemosgenel.blogspot.com
