Οι νεαροί λοιπόν σχεδίαζαν από καιρό την φυγή τους από το νησί, με μοναδικό προορισμό την Ιταλία.
Αρχικά, την ιδέα, να διανύσουν με σκάφος την Ιόνια θάλασσα, την είχε μόνο ο ένας τους. Όμως, για να μπορέσει να υλοποιήσει το σχέδιο του χρειαζόταν άλλα πέντε άτομα. Αφού λοιπόν διάλεξε από τους ομοεθνής του, αυτούς που θα του φαινόντουσαν χρήσιμοι, κατέληξαν σε συμφωνία οι έξι τους. Το πρώτο βήμα ήταν να βρουν ένα σκάφος, σε καλή κατάσταση, και να το γεμίσουν καύσιμα, όπως και έγινε. Στην συνέχεια, ο καθένας τους ανέλαβε και κάτι διαφορετικό. Ο αρχηγός τους ήταν αυτός που, με το GPS του, οδήγησε το σκάφος στη σωστή διαδρομή. Ο δεύτερος ήταν ο "μηχανικός", και σε περίπτωση κάποιας βλάβης στη μηχανή του σκάφους θα μπορούσε να την επιδιορθώσει. Ο τρίτος ήταν ο "καπετάνιος" του σκάφους, καθώς ήξερε να το χειρίζεται καλύτερα από τους άλλους. Ο τέταρτος ήταν αυτός που είχε τον σύνδεσμο στην Ιταλία και τους περίμενε για να τους παραλάβει, ενώ οι άλλοι δύο ήταν αυτοί που θα τακτοποιούσαν τις μικροδουλειές που χρειαζόντουσαν και να έφτιαχναν το σκάφος σε περίπτωση που άρχιζε να μπάζει νερά. Αφού είχαν τελειοποιήσει το σχέδιο τους οι έξι πακιστανοί ξεκίνησαν βράδυ από το νησί, έτσι ώστε να μην γίνουν εύκολα αντιληπτοί από σκάφη του λιμενικού. Ύστερα από περίπου μια μέρα οι έξι Πακιστανοί τηλεφώνησαν σε φίλους τους, που βρισκόντουσαν στην Κέρκυρα, και τους είπαν τα καλα νέα! Είχαν πλέον φτάσει στην Ιταλία και είχαν παρατήσει το σκάφος σε κάποια παραλία!
