Προφανώς κυρία μου και χρειάζεται να γίνει η εκκαθάριση των ατόμων που όντως έχουν ανάγκη τη σύνταξη αναπηρίας.
Σίγουρα οι τόσοι ανάπηροι δεν έγιναν τα τελευταία 4-6 χρόνια στην Ελλάδα.
Προυπήρχαν ΝΔ και φυσικά δεν τους έβαζε μόνο το συγκεκριμένο κόμμα.
Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν τρόποι απατεωνιάς!
Όμως αλήθεια, ποιος ονόμασε και με τι κριτήρια τους ανθρώπους με προβλήματα υγείας ΑΜΕΑ?
Και με τι κριτήρια συντάξεις δικαιούνται ΜΟΝΟ οι τετραπληγικοί,παραπληγικοί,διπληγικοί?
Οι υπόλοιποι άνθρωποι με πολλά μαζεμένα προβλήματα υγείας, που δεν ζουν αν δεν πίνουν 3 σοβαρότατα φάρμακα την ημέρα δεν δικαιούνται σύνταξη?
Θυμώνω πολύ, γιατί έχω την τύχη εδώ και 12 χρόνια να μεγαλώνω ένα παιδί που γεννήθηκε με μια δύσκολη, σπάνια καρδιοπάθεια, έχοντας κάνει 2 εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς σε ηλικία 6 μηνών η πρώτη 5 χρονών η δεύτερη.
Σαν να μην έφτανε αυτό, σε ηλικία 4 χρόνων έπαθε από ανοησία γιατρών, (άκουσον-άκουσον, δεν του δόθηκε αντιθρομβωτική αγωγή έπειτα από εγχείρηση κοίλης), ένα βαρύ εγκεφαλικό.
Έζησε για καλή μας τύχη, όμως αφήνοντας του δεξιά ημιπληγία.
Αυτό σημαίνει για όσους δεν γνωρίζουν, ότι σήμερα και για πάντα δυστυχώς, το παιδί μου δεν θα έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά το δεξί χέρι του.
Όσο για το πόδι του, φυσικά και εκεί έμεινε η αναπηρία του...κουτσού!
Και φυσικά χρειάζεται να παίρνει αγωγή για σπασμούς, για την καρδιά, και sidrom για την πήξη του αίματος.
Δεν θέλω να συνεχίσω την περιγραφή και τις δυσκολίες αυτού του παιδιού στη μετακίνηση καθημερινά, ακόμα και μέσα στο σπίτι, τους κινδύνους που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αντιμετωπίσει μένοντας μόνος του λόγω των υπολοίπων κινητικών και όχι μόνο προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Και ρωτώ τώρα την αναγνώστρια που διαμαρτύρεται για τους ..πολλούς ανάπηρους που έχει ξαφνικά η χώρα μας...δικαιούται ένα τέτοιο άτομο το επίδομα αναπηρίας κατά την γνώμη της , η όχι?
Ο τίτλος που έχει φορτωθεί στη ζωή του αυτό το παιδί του ανάπηρου, είναι μόνο για τον χλευασμό των άλλων, για τον οίκτο?
Δεν του αξίζει ένα βοήθημα για το πρόβλημά του?
Και φυσικά εγώ η μάνα του που σας τα λέω τώρα όλα αυτά, δεν είμαι παρά άλλη μια άνεργη που αυτό το ΤΕΛΕΙΟ κράτος έχει καταφέρει να με φέρει μετά από 25 χρόνια εργασίας σε αυτή τη θέση.
Αν αύριο πάθω εγώ η ο πατέρας του κάτι σοβαρό, (ήδη ο πατέρας έχει ένα σοβαρότατο έμφραγμα, και εγώ κάμποσα μικροεπεισόδια εγκεφαλικών), ποιος θα το στηρίξει αυτό το παιδί?
Αν είχε την τύχη να ζούσε σε μια άλλη χώρα της Ευρώπης, σίγουρα δεν θα είχε να αντιμετωπίσει πρόβλημα. Εδώ όμως?
Να γιατί με το κόψιμο αναπηρικών συντάξεων περηφανεύονται αυτοί που μας κυβερνούν!!!
Να τους χαιρόμαστε λοιπόν!!!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
