κατάσταση αμόκ άρχισαν να σπάνε όποιο παρκαρισμένο όχημα έβρισκαν μπροστά τους. Αμέσως κάτοικοι βγήκαν από τα σπίτια και άρχισαν να τους φωνάζουν. Τότε αυτοί απομακρύνθηκαν, αλλά επέστρεψαν μετά από λίγο και συνέχισαν να καταστρέφουν. Τότε οι κάτοικοι και γείτονές μου κάλεσαν το (διαβόητο) αστυνομικό τμήμα Πατησίων, το οποίο βρίσκεται ακριβώς ΔΥΟ δρόμους πιο πάνω. Η απάντηση που έλαβαν ήταν η εξής: ‘δεν μπορούμε να έρθουμε γιατί δεν έχουμε περιπολικό, έχουμε ένα αυτοκίνητο για όλη την Αθήνα’. Και πράγματι, δεν ήρθαν ποτέ. Εκτός όμως ότι τους έχουμε δει όλοι επανειλημμένα να αράζουν πάνω στις (πάνω από μία) μηχανές τους στον ίσιο της πλατείας Χαλεπά, τρώγοντας τυρόπιτες, θα μπορούσαν να φτάσουν στο σημείο και με τα πόδια, σε περίπου 3 λεπτά. Δεν θα πρέπει τώρα να μαζευτούν οι κάτοικοι και να στείλουν στον αξιωματικό υπηρεσίας το λογαριασμό με τις ζημιές από τις περιουσίες τους; Σκεφτείτε δε να συνέβαινε κάτι χειρότερο από μερικά σπασμένα παρμπρίζ. Κάτι τέτοια περιστατικά μου θυμίζουν το εύστοχο ανέκδοτο ‘τι κοινό έχει ο Δίας και η ομάδα Δίας: ο Δίας ζει στον Όλυμπο και η ομάδα Δίας ζει στα Everest’.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
