χρόνου για το κτίσιμο μίας νέας πανεπιστημιακής κοινότητας, εκ βάθρων διαφορετικής από το ερείπιο που κείτεται στο βούρκο της κρίσης και της διαφθοράς. Γνωρίζει ότι «ήγγικεν η ώρα», όχι επειδή το επιβάλλει ένας ακόμη νόμος-πλαίσιο, αλλά επειδή έχει συνειδητοποιήσει ότι το αληθινό ατομικό και συλλογικό της συμφέρον, είναι υποθηκευμένο σε αυτήν ακριβώς τη ριζική μεταρρύθμιση του πανεπιστημίου.
Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η κατάσταση είναι απλή ή εύκολα αναστρέψιμη. Το αντίθετο μάλιστα περίπου 300 από τις 480 σχολές τελούν υπό κατάληψη. Το εγχείρημα της Ανα-Κατάληψης, είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι απαιτεί ηράκλειες δυνάμεις και αντοχές.
Αυτή η “Πλειοψηφία των Σιωπηρών” καλείται με αισιοδοξία και αληθινή προσπάθεια, ατομικά και συλλογικά να επιτύχει τη μεγάλη υπέρβαση και να μας οδηγήσει στη σχολή ενός καλύτερου μέλλοντός. Δρώντας με ρεαλισμό και κοινή λογική, πατώντας γερά στα πόδια της, οφείλει να δώσει αυτή τη βδομάδα τη βροντερή της απάντηση στις μοιρολογίστρες, που έσπευσαν να καταδικάσουν αυτήν, το μέλλον της και το ίδιο το πανεπιστήμιο …Η Πλειοψηφία των "Σιωπηρών"
Οι Κλακαδόροι της Κατάληψης
Δυστυχώς σήμερα στις σχολές μας επικρατεί μία θορυβώδης μειοψηφία φοιτητών - αυτή που προβάλουν τα κανάλια ως πλειοψηφούσα. Είναι η ετερόκλητη εκείνη μάζα του Λαϊκισμού. Όλοι εκείνοι που κατεβαίνουν στις γενικές συνελεύσεις υπέρ της Κατάληψης γιατί ήταν ευχαριστημένοι με την μέχρι τώρα κατάσταση και δεν επιθυμούν να αλλάξει τίποτα.
Είναι οι Κλακαδόροι της Κατάληψης, εκείνοι που επιδίδονται σε ανώδυνους υβρισμούς κατά του οποιοδήποτε αμφισβητεί την κυριαρχία τους μέσα στα πανεπιστήμια, σε απειλές και προπυλακισμούς απέναντι σε όποιον υποστηρίζει κάτι διαφορετικό, σε επιθέσεις με καδρόνια σε οτιδήποτε είναι αντίθετο στη δίψα τους για εξουσία, ακόμη σε σποραδικά ξεσπάσματα γηπεδικού τύπου συνθημάτων. Άλλωστε με το λαϊκισμό πάντα θριαμβεύουν οι αρνητικές μάζες. Αυτοί είναι όμως που κρατούν εσκεμμένα τον πολύ φοιτητικό κοσμο μακριά από τις γενικές συνελεύσεις κάθε σχολής (γιατί πως αλλιώς θα μπορέσουν να ελέγξουν και να εκμεταλλευτούν το πλήθος). Γιατί παρόλο το εντυπωσιακό μέγεθος της δυναμικής τους υπάρχουν φοιτητές που απέχουν και απέχουν συνειδητά εξαιτίας τους.
Απέχουν γιατί δεν καταλαβαίνουν πως γίνεται κάτι που έπρεπε να προασπίζει το συλλογικό συμφέρον των φοιτητών να πατρονάρεται από παρατάξεις όλου του πολιτικού φάσματος μόνο και μόνο για την παραγωγή στελεχών και τη διατήρηση οφιτσίων.
Δεν πρέπει να χαρίσουμε το μέλλον των σπουδών μας σε κανένα κλακαδόρο. Αυτήν την αγανάκτηση και την οργή που κουβαλάμε όλοι μας, πρέπει να μετουσιώσουμε σε γνήσια δράση. Να κάνουμε την ανατροπή στην πράξη, επιβάλλοντας στο παλιό και κουρασμένο εκπαιδευτικό σύστημα την ανάγκη της συνεννόησης και της σύνθεσης, χωρίς ουτοπικά συνθήματα και άλλες ψεύτικες λαϊκιστικές υποσχέσεις. Και για να γίνει αυτό πρέπει αυτήν την βδομάδα ο κόσμος στις γενικές συνελεύσεις να γίνει περισσότερος. Να καταπιεί το πλήθος Λαϊκισμού και να καλύψει τον "θόρυβο" τους.
