Όντως, ύστερα από 4 χρόνια έδειχνε εξόφθαλμα σημάδια προϊούσης φθοράς, ιδίως στα κουμπώματα και στις τσιμούχες. Φαντάζομαι αυτά θα ερέθισαν τα υψηλά αισθητικά στάνταρντς των Επαναστατών της πλατείας, οι οποίοι (ενδεχομένως χάρη στις μαραθώνιες και υψηλού επιπέδου Γενικές Συνελεύσεις) σκίζοντας την κουκούλα έθεσαν επί τάπητος το φλέγον ζήτημα της βελτιστοποίησης της παραγωγής και της κίνησης των παραγομένων αγαθών στην μετα-καπιταλιστική κοινωνία.
Πράγματι, όπως ευφυώς υπέθεσαν οι Αγανακτισμένοι και συγκινητικά αλληλέγγυοι συμπολίτες μου, η ασφαλιστική εταιρεία θα αντικαταστήσει την κουκούλα με ολοκαίνουργια (και σαφώς καλύτερη) εντός ολίγων ημερών. Μάλιστα, ο υπάλληλος της ασφαλιστικής εταιρείας μου ζήτησε να μεταφέρω και τις δικές του ευχαριστίες, αφού έτσι κινείται το χρήμα και συντηρείται το αγαπητό μας καπιταλιστικό 'σύστημα'. Επιπλέον, σύσσωμη η αντιπροσωπεία των ανταλλακτικών, ιδίως δε ο μάνατζέρ της (απόφοιτος Deree και κάτοικος Παλαιού Ψυχικού, γνωστός από τα χρόνια της συστράτευσής μας στις τάξεις της ΟΣΕ - Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση), αισθάνονται την ίδια ανάγκη να ευχαριστήσουν τον εκτελεστικό βραχίονα του Κινήματος των Αγανακτισμένων που επιτυχώς έφερε σε πέρας μια σύνθετη επαναστατική διεργασία. Εξάλλου, τα ανταλλακτικά αυτά είναι εισαγόμενα από χώρες κατεξοχήν καπιταλιστικές, άρα μια τόσο αυθόρμητη και αφοπλιστικά αμεσοδημοκρατική ενέργεια δρα ευεργετικά στην παγκοσμιοποιημένη διακίνηση του χρήματος. Φυσικά, να μην ξεχάσουμε εδώ και τον τεχνίτη που θα κάνει την περασιά της νέας κουκούλας: Όσο έχουν 'δουλειά' τα αφεντικά του, έχει και αυτός - με τους ίδιους υπέροχους όρους (συν)εργασίας!
Τώρα, πάμε σε ένα βαθύτερο και πιο ουσιαστικό επίπεδο: θαρρώ πως αυτή η απλή, καθημερινή ιστορία αισθητικής και οικονομικής αλληλεγγύης θα μπορούσε να λειτουρήσει ως case-study της αδιαμεσολάβητης 'συνάντησης' με την υπαρκτική ετερότητα του συν-ανθρώπου, αυτό δηλαδή που ζητά ο Χ. Γ. εδώ και χρόνια από τις επιφυλλίδες της Καθημερινής. Είναι τόσο (μα τόσο!) όμορφο να βλέπει κανείς ότι η ανθρωπιά, το συν-αμφότερον και η πηγαία κίνηση προς τον Άλλον και την άγνωστη Ετερότητα δεν έχουν χαθεί, ακόμη και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς - ότι αυτά τα νέα παιδιά παραμέρισαν τα όποια προβλήματά τους και ενδιαφέρθηκαν για την αισθητική αναβάθμιση του αυτοκινήτου μου χωρίς καν να με γνωρίζουν, εντελώς αυθόρμητα, αμεσοδημοκρατικά, τόσο αδελφικά και αγιοπατερικά! Το desideratum λοιπόν των επόμενων Γενικών Συνελεύσεων πρέπει να είναι η διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την γενίκευση μιας τέτοιας υπερβατικής μετάβασης από την επαναστατική θεωρία στην επαναστατική πρακτική, από το Εγώ στον Άλλον - όπως λέει και ο Γκαίτε, 'im Anfang war die Tat!'
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
