Φαντάζομαι αν ήμουν κάποιος που μόλις είχε προσγειωθεί στο Ελ.Βενιζέλος, προερχόμενος από το Τζιμπουτί...
το Μπαγκλαντές ή την Ονδούρα, θα μπορούσα να τον παρακολουθήσω, ίσως για το μειλίχιο ύφος του, το καινοτόμο όραμα του… Εγώ όμως δεν μπόρεσα…
Άντεξα για κανά μισάωρο και μετά, όχι δεν έσπασα την τηλεόραση, την έκλεισα όμως. Και το έκανα περιέργως χωρίς να θυμώσω. Χωρίς να ξαφνιαστώ με τα λεγόμενά του, χωρίς ν’ αντιδράσω με τον προσφιλή τρόπο των συνελλήνων σε ανάλογες περιπτώσεις. Απλώς έκλεισα την τηλεόραση…
Δεν καταλαβαίνει, δεν του λένε, του κρύβουν την αλήθεια, την στρογγυλεύουν; Ειλικρινά δεν ξέρω, παρότι θα προτιμούσα ο πρωθυπουργός μου από την στιγμή που θα έφθανε μέχρι του σημείου που έφθασε χθες ο Παπανδρέου, να είναι ανενημέρωτος. Γιατί αν δεν πρόκειται περί αυτού, αν όσα είπε κι υπενόησε συνιστούν προϊόν σκέψης, τότε, ειλικρινά, έχουμε πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από μια ενδεχόμενη χρεοκοπία… Πέραν των πολλών άλλων γιατί έχει το μοναδικό προνόμιο ως Ελληνας να είναι την δεδομένη χρονική στιγμή κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου. Να ζει στον δικό του κόσμο, με τα τρενάκια και τ’ αμαξάκια του, τίποτα πύργους και τσουλήθρες, απορροφημένος στο παιγνίδι που η μαμά του υπέδειξε, παράτολμο αλλά στα σίγουρα περισσότερο διδακτικό από το να παίζει με τα βλέφαρά του!
Τι κατάφερα να καταλάβω απ’ όσα πρόλαβα ν’ ακούσω; Οτι είναι διατεθειμένος αυτός κι ο Βενιζέλος να επιβάλλουν φόρους για όσο οι παλαιότεροι δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα και φυσικά το υπερχρεωμένο και νοσηρό Κράτος δεν επιτυγχάνει να περιστείλει τις υπερδιογκωμένες δαπάνες του. Χωρίς καταληκτική ημερομηνία, χωρίς προοπτική, χωρίς καν υποψία προσδοκίας… Θα πληρώνουμε φόρους και πάλι φόρους μέχρι τελευταίας ρανίδος, είτε κλέψαμε, είτε εισπράξαμε, είτε δεν κλέψαμε και δεν εισπράξαμε. Την ευθύνη έχει κατά τον ίδιο αποκλειστικά η ελληνική κοινωνία, ή τέλος πάντων το συντριπτικό ποσοστό της που επιμένει αδικαιολόγητα να διατυμπανίζει πως πέσαμε στα βράχια.
Πέραν των πολλών συνελλήνων που βάλλονται χωρίς λόγο απ’ αυτή την λαίλαπα, γνωρίζω προσωπικά δεκάδες εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψη του αρμοδίου υπουργού και του πολιτικού προϊσταμένου του, οι οποίοι έχουν πέραν όλων των άλλων κι ένα ακόμη προνόμιο: Να καλούνται να πληρώσουν αυτό τον πακτωλό των συνεχών φοροεπιδρομών της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», μη έχοντας εισπράξει επί πολλούς, πάρα πολλούς μήνες ούτε καν τους μισθούς τους! Δεν μιλάμε για ατομικές συμβάσεις, για περικοπές αποδοχών ή κάτι τέτοιο. Μιλάμε για πάγωμα πληρωμών. Επί μήνες. Χωρίς να έχουν απολυθεί, χωρίς να εισπράττουν κάποιο επίδομα όπως αυτό της ανεργίας, χωρίς το παραμικρό έσοδο, για το τρέχον έτος. Αυτοί οι άνθρωποι, τους οποίους ο κ.Παπανδρέου και οι συν αυτώ έχουν κυριολεκτικά εγκαταλείψει στην τύχη τους, διερωτώμαι βλακωδώς, πώς θα συμβάλλουν; Ποιος είναι ο μηχανισμός, από τους πολλούς που επιμένει να οραματίζεται, που θα διασφαλίσει τα έσοδα των φορολογουμένων και κατ’ επέκταση του Κράτους που συνεχίζει να συντηρεί και ν’ ανέχεται;
