πότε με ψευτοαναπηρικές και τώρα με τις εφεδρείες όλο το εργατικό δυναμικό της χώρας έχει παροπλισθεί.
Φαίνεται στη χώρα των τεμπαλχανάδων δεν έχουν θέση οι εργαζόμενοι παρά μόνο οι αραχτοί και light. Οι όποιοι εργαζόμενοι να πάνε αλλού, δηλαδή στα ξένα.
Και από που θα πληρωθούν οι συντάξεις αδέρφια αφού οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστοι; Μα φυσικά με νέα δάνεια και υποθήκες κάθε σπιθαμής Ελληνικού εδάφους, αλλά αυτό δε φαίνεται να ενοχλεί σοβαρά κανέναν. Αρκεί μια καλούτσικη σύνταξη και τα ξεχνάμε όλα. Ας είναι καλά οι προστάτες μας.
Που είναι η πολυπόθητη ανάπτυξη και οι νέες δουλειές που θα εργαστούν τα παιδιά μας; Προς το παρόν ας είναι καλά οι Έλληνες επιχειρηματίες που βρίσκουν με μιας που στον κόσμο υπάρχουν πάμφθηνα προϊόντα και τα φέρνουν στην Ελλάδα πουλώντας τα πανάκριβα, αδρανοποιώντας τελείως την Ελληνική παραγωγή και οικονομία.
Έτσι φέρνουν μετά μανίας ντομάτες από το Βέλγιο, πατάτες από την Αίγυπτο, φασολάκια από το Μαρόκο, όσπρια από την Ανατολή, λιπάσματα από τη Βραζιλία, κρέατα και τυριά από την Ευρώπη και ένα σωρό άλλα.
Όμως και οι αγρότες μας, ζωή νάχουν, απολαμβάνουν αραχτοί τις επιδοτήσεις και τις συντάξεις του ΟΓΑ, παριστάνοντας τους γαιοκτήμονες. Που σκέψη για δουλειά, ας είναι καλά οι μετανάστες που ροκανίζουν τα μεροκάματα. Φαντάζουν σα τον βάτραχο στην κατσαρόλα με το ζεστό νερό που στην αρχή το απολαμβάνει και στο τέλος ψήνεται.
Αλλά και οι κατ’ εφημισμό επενδυτές μας, επενδύουν μόνο σε επιχειρήσεις και Υπηρεσίες του Δημοσίου, προσπαθώντας να τις αρπάξουν κοψοχρονιάς. Νοσοκομεία, τρένα, εκπαίδευση, ταχυδρομεία, λιμάνια, αεροδρόμια, συγκοινωνίες, τηλέφωνα, ηλεκτρικό, νερό και ένα σωρό άλλα είναι στις άμεσες προτεραιότητές τους.
Που σκέψη να πάρουν ντόπιες πρώτες ύλες και να παράγουν χρήσιμα τελικά εξαγώγιμα προϊόντα, αξιοποιώντας όλους τους πόρους της πατρίδας τους.
Τη δουλειά αυτή την άφησαν στους ξένους και οι ίδιοι ασχολούνται με τις εισαγωγές, όπως αυτές των αυτοκινήτων που με τις ευλογίες των κυβερνήσεων κατέκλυσαν και καταχρέωσαν την Ελλάδα αφού τα αυτοκίνητα, τα ανταλλακτικά και τα καύσιμα είναι όλα εισαγόμενα, πιέζοντας αφόρητα για επιπλέον κίνητρα απόσυρσης προκειμένου να ολοκληρωθεί η καταστροφική τους μανία
Τι έγιναν και οι ΒΙΠΕ που χρηματοδοτήθηκαν από όλους μας και είναι σήμερα κλειστές, εγκαταλειμμένα κτίρια που φωλιάζουν σπουργίτια και οι κατ’ εφημισμόν επιχειρηματίες άφαντοι; Ευθύνες πουθενά και σε κανένα. Τέτοιοι κάτοικοι τέτοιοι επιχειρηματίες.
Γιώργο, το άλλαξέ τα όλα το εννοούσαμε αλλιώς. Νομίζαμε ότι ήξερες τι θέλαμε, ότι είχατε και τις λύσεις, αλλά δε βαριέσαι, κανείς δεν είναι τέλειος.
Αναγνώστης
