Ο άλλοτε θεωρητικός της ανανεωτικής Αριστεράς άλλωστε, υπήρξε πάντα «αιρετικός», και αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα της προσωπικότητάς του τον έφερε κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου, στηναμφίπλευρη διεύρυνση που επιχείρησε ο σημερινός Πρωθυπουργός στο ΠΑΣΟΚ το 2004, με τον Μίμη Ανδρουλάκη και τη Μαρία Δαμανάκη από την Αριστερά, ως αντίβαρο στις προσχωρήσεις του Στέφανου Μάνου και του Ανδρέα Ανδριανόπουλου.
Φαίνεται ωστόσο ότι όσα έγραψε χθες στην προσωπική ιστοσελίδα του, ο βουλευτής της Β’ Αθηνών, ενόχλησαν υπερβολικά τον πυρήνα της κυβερνητικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν σενάρια και να διατυπώνονται εισηγήσεις για την προοπτική διαγραφής του Μίμη Ανδρουλάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Έστω κι αν κάτι τέτοιο, θα συνεπαγόταν ότι η κυβερνητική πλειοψηφία θα διολίσθαινε πλέον σε οριακό επίπεδο, και οι πρόωρες εκλογές θα έρχονταν πιο κοντά από ποτέ.
Σημειώνεται ότι ο Μίμης Ανδρουλάκης υπογράμμισε σε άρθρο με τίτλο «Ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης», ότι θα πρέπει να συγκροτηθεί μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης, ευρύτερης βάσης, με ελάχιστη θητεία ενός έτους, και πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. Δηλαδή, όχι τον Γιώργο Παπανδρέου…
