Να προσθέσουμε το «παζάρι», de facto κατάσταση πλέον, στην Πατησίων και τους πέριξ αυτής δρόμους, το οποίο μας στερεί και το δικαίωμα μας να περπατάμε σαν άνθρωποι και όχι ακροβατώντας, σπρώχνοντας και πέφτοντας πάνω στα απλωμένα παράνομα εμπορεύματα. Έχουμε χάσει την ελευθερία μας να κινούμαστε στην περιοχή μας. Σε ποιά άλλη περιοχή της Αθήνας ή της Ελλάδας οι κάτοικοι δεν μπορούν να χαρούν τους χώρους αναψυχής τους και τα πεζοδρόμια τους;
Το ίδιο το ΚΕΕΛΠΝΟ αναφέρει: «Η περιοχή γύρω από την πλατεία Βικτωρίας είναι σημείο προσωρινής εγκατάστασης ή συνάθροισης ατόμων κατά κύριο λόγο από το Αφγανιστάν και έχει δημιουργηθεί άτυπα μια μικρή δική τους κοινότητα» διαπιστώνει το κλιμάκιο του ΚΕΕΛΠΝΟ, προσθέτοντας ότι «η αποδοχή του κόσμου ήταν μεγάλη». Εξετάστηκαν 290 άτομα τα οποία χαρακτηρίζονται ως «χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, που έχουν φύγει από τη χώρα τους για οικονομικούς λόγους και στερούνται κάθε νόμιμου εγγράφου. Κατά δήλωσή τους μένουν στην Ελλάδα σε διαμερίσματα μαζί με μεγάλο αριθμό ενοίκων έναντι τριών ευρώ το άτομο».
Εμείς οι υπόλοιποι κάτοικοι συνυπάρχουμε με αυτή την κατάσταση. Για πόσο ακόμη; Ήδη η περιοχή έχει αποψιλωθεί από οικογένειες, ελεύθερους επαγγελματίες, Ελληνικά καταστήματα και Έλληνες κατοίκους. Όλοι αναρωτιόμαστε αν τελικά αυτός είναι ο στόχος ή απλά η κατάσταση ξέφυγε;
Κανένα άραγε δεν απασχολεί το προφίλ των νέων αυτών κατοίκων; Κανένα δεν απασχολεί η κατάληψη της πλατείας από ανθρώπους χωρίς χαρτιά; Κανένα δεν απασχολεί το γεγονός πως αυτοί οι άνθρωποι στοιβάζονται στα διαμερίσματα της περιοχής, όπου δεν τηρούνται καν οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και πως μόνο αυτό είναι βόμβα για την υγεία των ανθρώπων που ζουν, εργάζονται ή διέρχονται από την περιοχή; Κανένα δεν προβληματίζει η εκμετάλλευση που γίνεται σε αυτούς τους ανθρώπους; Κανένα δεν προβληματίζει το πού και το πώς βρίσκουν έστω τα τρία αυτά ευρώ την ημέρα για να κοιμηθούν; Πρέπει όλος ο κόσμος να περάσει από την πλατεία Βικτωρίας για να αντικρύσει την κατάντια μίας Πολιτείας που δεν μπορεί να κάνει κουμάντο ούτε στις πλατείες της. Να έρθει όλος ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι, τα κανάλια, οι πολιτικοί, ο δήμαρχος να δούνε αυτή την αισχρή καθημερινότητα, για να καταλάβουν όλοι την οργή του κόσμου, ο οποίος εδώ και τρία χρόνια είναι υπό διωγμόν, κλειδωμένος μέσα στο σπίτι του και αναγκασμένος να ζει σε κτίρια-στάβλους και δρόμους-φαβέλες, στερούμενος ακόμη και το δικαίωμα να απολαύσει λίγο ήλιο σε ένα παγκάκι της γειτονιάς του.
Κάτοικοι 6ου διαμερίσματος
