Επίσης, όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες μας είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να επισκεφτώ την Πόλη για να μην δώσω χρήματα στους Τούρκους. Αφού λοιπόν είδα και αποείδα ότι ελεύθερη δεν πρόκειται να την δω – τουλάχιστον όχι σε αυτή τη ζωή – και ότι δεν θα γνωρίσω την ιστορική πρωτεύουσα του Ελληνισμού, το τελευταίο καιρό είχα αλλάξει γνώμη. Επίσης, ενισχυτικά ενήργησε αναμφίβολα και η καταγωγή της γυναίκας μου από την Χάλκη.
Θα ξεκινήσω να καταθέτω τις εντυπώσεις μου φυσικά από την Αγιά Σοφιά, αυτό το θαύμα της αρχιτεκτονικής. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην νιώσεις δέος και κυρίως συγκίνηση όταν θα μπεις μέσα στο ναό. Τα δάκρυα θα φύγουν, χωρίς καν να το καταλάβεις. Η Αγιά Σοφιά απογυμνωμένη από το σύνολο σχεδόν των εικόνων που την διακοσμούσαν (μόνο την Παναγία άφησαν πάνω από το Ιερό για άγνωστους λόγους και δύο ακόμη τοιχογραφίες), παραμένει επιβλητική μέσα στην κενή μεγαλοπρέπειά της. Η επίδραση του αριστουργήματος στην τούρκικη αρχιτεκτονική ήταν καταλυτική. Φαίνεται ότι η Αγιά Σοφιά «κόμπλαρε» τους μελλοντικούς Τούρκους αρχιτέκτονες, καθώς όλα τα τεμένη που κατασκευάστηκαν μετά την Άλωση αποτελούν προσπάθεια αντιγραφή της. Όσο και αν προσπάθησαν, δεν τα κατάφεραν… Η Κωνσταντινούπολη είναι μία ασιατική πόλη, ακόμη και στην ευρωπαϊκή πλευρά της, παρά την ύπαρξη πολλών ουρανοξυστών. Η Αθήνα, με όλα τα χάλια των τελευταίων ετών (λαθρομετανάστες, εγκληματικότητα, έλλειψη καθαριότητας) είναι περισσότερο «ευρωπαϊκή» πόλη σε κάθε περίπτωση. Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι όλα τα τουριστικά μέρη και οι κεντρικές οδοί της Πόλης είναι πολύ καθαρότερα από τα αντίστοιχα των Αθηνών. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου οδοκαθαριστές ευρίσκονταν επί τω έργω, γεγονός ακατανόητο για τους εν Ελλάδι δημοσίους υπαλλήλους…
Η διαπάλη ανάμεσα στην κοσμική πλευρά της Τουρκίας και την ισλαμική ήταν εμφανής παντού. Μαντίλα αντιμαχόταν το ευρωπαϊκό ντύσιμο σε όλη την Πόλη, μάλλον σε ποσοστό 50-50. Στην ασιατική πλευρά δεν πρόλαβα να πάω, αλλά εκεί το ποσοστό είναι 95-5…
Ο πολύς ο κόσμος δεν φαινόταν να του περισσεύουν. Φτωχικά ρούχα κατά κύριο λόγο. Η πλειοψηφία των αυτοκινήτων ήταν μικρού κυβισμού και φυσικά όχι ακριβά.
Η Πόλη όμως σφύζει από ζωή και αισιοδοξία, σφύζει από νεολαία. Εκατομμύρια νέοι από όλη την Τουρκία έχουν φθάσει εκεί ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Όλοι οι δρόμοι είναι γεμάτοι κόσμο με τους Τούρκους να δείχνουν ευτυχισμένοι και κυρίως χαμογελαστοί…
Η Τουρκία είναι χώρα των μεγάλων αντιθέσεων, ταξικών και οικονομικών. Οι βίλες που θα δει κάποιος σε μία βαρκάδα στον Βόσπορο (οπωσδήποτε!!!) θα τον πείσουν για του λόγου το αληθές. Η μεσαία τάξη τους – κυρίως ισλαμιστικών πεποιθήσεων – τώρα ενδυναμώνεται κυρίως χάρη στις ηγετικές ικανότητες του Ερντογάν (καμία σχέση δηλαδή με τους δικούς μας πολιτικούς). Αν οι Τούρκοι δεν αντιμετώπιζαν την διαρκή πληγή των Κούρδων στα πλευρά τους, τα πράγματα θα ήταν ακόμη πιο ευοίωνα για αυτούς.
Το σύνολο των παρεχόμενων υπηρεσιών είναι 25-30% πιο φθηνά από την Αθήνα. Χωρίς μάλιστα να υστερούν ποιοτικά. Εξ ου και η προτίμηση των τουριστών από όλο τον κόσμο. Ιταλοί, Ισπανοί, Ρώσοι, Άραβες, Βαλκάνιοι, Άγγλοι, Γερμανοί είχαν κατακλύσει την Πόλη. Και φυσικά αρκετοί Έλληνες, όχι όμως η πλειοψηφία, όπως θέλουμε να βαυκαλιζόμαστε.
Αναμφίβολα η Πόλη έχει πάρα πολλά αξιοθέατα, περισσότερα από την Αθήνα. Ας μην ξεχνάμε ότι αποτελούσε την πρωτεύουσα δύο αυτοκρατοριών επί 1.600 χρόνια περίπου. Επίσης η συμπεριφορά των Τούρκων προς τους τουρίστες τους είναι αναμφίβολα καλύτερη από τη δική μας. Ούτε οι ταξιτζήδες κλείνουν λιμάνια και αεροδρόμια, ούτε υπάρχει εκεί ΠΑΜΕ για να κάνει ό,τι του καπνίσει.
Η Πόλη είναι μία τεράστια κινέζικη αγορά χωρίς Κινέζους… Τι να τους κάνουν άλλωστε, όταν οι ίδιοι πουλάνε «μαϊμούδες» κάθε μα κάθε είδους. Εκατοντάδες χιλιάδες – χωρίς υπερβολή – καταστήματα πωλούν προϊόντα που βρίσκεις στην Ελλάδα στην λαϊκή... Υπάρχουν φυσικά κυριλέ καταστήματα και μεγάλα malls αλλά αυτά απευθύνονται στους λίγους.
Οι Τούρκοι είναι αρκετά φιλικοί με τους Έλληνες. Δύο φορές μάλιστα έτυχε να με εξυπηρετήσουν και μάλιστα ανιδιοτελώς, χωρίς να γίνονται δουλικοί. Η ελληνική γλώσσα γίνεται κατανοητή από πολλούς και ακούγεται ξανά στην Πόλη έντονα. Και μόνο το γεγονός αυτό είναι ελπιδοφόρο. Έμαθα μάλιστα ότι αρκετοί Πολίτες επιστρέφουν ξανά στις εστίες τους.
Η Χάλκη (κυρίως) και η Πρίγκηπος είναι απλώς πανέμορφες. Αξίζει πραγματικά να διαθέσετε μία μέρα για να τις επισκεφτείτε.
Δυσάρεστη έκπληξη αποτέλεσε άνευ άλλου η απουσία Ελλήνων επισκεπτών στο Πατριαρχείο. Ψυχή ζώσα Έλληνα δεν υπήρχε. Φαίνεται ότι καθώς το Πατριαρχείο δεν αποτελεί προτεινόμενος προορισμός στους ταξιδιωτικούς οδηγούς, οι Έλληνες δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για να το επισκεφτούν. Τόση στενομυαλιά, τόση ανοησία…
Εν κατακλείδι, φρονώ ότι η Πόλη πρέπει να αποτελεί ταξιδιωτικό προορισμό για τους Έλληνες έστω και για μία φορά στη ζωή τους προκειμένου να γνωρίσουν και τιμήσουν τη μεγαλύτερη Πόλη του Ελληνισμού. Να πατήσουν τα χώματα της πρωτεύουσας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Να αποτίσουν φόρο τιμής στην Βασιλεύουσα. Να διατηρήσουν την σχεδόν 2.500 ετών εκεί παρουσία των Ελλήνων. Ποιος ξέρει;
Πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικιά μας θα 'ναι... Υ.Γ. 1ο. Το αρχαιολογικό μουσείο της Πόλης βρίθει άπειρων κλοπιμαίων από όλη την επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Περί το 1890 οι Τούρκοι κατέκλεψαν τον πολιτιστικό πλούτο δεκάδων λαών, φυσικά και δικό μας. Ευρήματα 2-3.000 ετών π.Χ. Χετταίων, Ασσύριων κόβουν την ανάσα.
Υ.Γ. 2ο. Την τελευταία ημέρα πριν φύγω, καθώς ήμουν για φαγητό, είδα μια παρέα τεσσάρων νεαρών δύο εκ των οποίων φορούσαν μπλούζες με τη σημαία της Τουρκίας. Πόσο φανατισμένοι είναι οι Τούρκοι σκέφτηκα. Ώσπου ήλθαν και κάθισαν δίπλα μου, και διαπίστωσα ότι τα εν λόγω βλαμμένα ήταν Έλληνες!!! Οι οποίοι μάλιστα επαίρονταν κιόλας για την ηλιθιότητά τους. Κατέβαλα απέλπιδα προσπάθεια να κρατηθώ και να μην τους βρίσω. Εις μάτην όμως (όσοι με ξέρουν, θα έβαζαν και στοίχημα), καθώς δεν άντεξα άλλο και τους απεύθυνα τον κλασσικό ελληνοπρεπή χαρακτηρισμό που τους άρμοζε...
Υ.Γ. 3ο. Δεν μοιάζουμε με τους Τούρκους, όσο και να προσπαθούν να μας «πείσουν» οι γνωστοί εν Ελλάδι τουρκόφιλοι. Η μογγολική καταγωγή τους αποτυπωνόταν στα χαρακτηριστικά τους. Εντύπωση πάντως μου έκανε η ύπαρξη αρκετών Τούρκων με καστανά χαρακτηριστικά…
Υ.Γ. 4ο. Πανταχού παρούσα η τούρκικη αστυνομία και οι εικόνες του Κεμάλ βεβαίως, βεβαίως…
Υ.Γ. 5ο. Αναμφίβολα η πιο φορτισμένη συγκινησιακή στιγμή ήταν, όταν βρήκαμε το σπίτι που έμενε η γιαγιά και η μητέρα της συζύγου μου στην Χάλκη μέχρι το 1961 όταν έφυγαν κακήν – κακώς και τους τηλεφωνήσαμε έξω από αυτό. Απλώς δεν περιγράφεται με λόγια…
ed-mysterious.blogspot.com
