Όλοι οι άνθρωποι στην ηλικία των 60 ετών παρουσιάζουν ένα βαθμό φθοράς στις αρθρώσεις τους, επειδή η οστεοαρθρίτιδα είναι μια φυσιολογική διαδικασία που συνοδεύει το γήρας. Τα πρώτα σημάδια της καταστροφής των αρθρώσεων είναι πιθανό να εμφανιστούν στην ηλικία των 30 ετών σε πολλούς ανθρώπους, αλλά να μη γίνουν αντιληπτά. Οι αρθρώσεις αποτελούνται από τις αρθρικές επιφάνειες των οστών, οι οποίες καλύπτονται από τον χόνδρο, ενώ λιπαίνονται από το αρθρικό υγρό. Όσο περνούν τα χρόνια εκφυλίζεται ο χόνδρος, η επιφάνεια του γίνεται ανώμαλη, συμπιέζεται, ενώ δημιουργείται ακανόνιστο νέο οστό στα όρια των αρθρώσεων, τα λεγόμενα οστεόφυτα, με αποτέλεσμα τη στένωση του ενδοαρθρικού διαστήματος. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που παρατηρούνται είναι η πρωινή δυσκαμψία, η παραγωγή ήχων κατά την κίνηση των αρθρώσεων και ο πόνος που εμφανίζεται κατά την κίνηση. Οι αρθρώσεις που συχνά προσβάλλονται είναι οι άπω μεσοφαλαγγικές αρθρσώεις των άνω άκρων, η άρθρωση του αντίχειρα, των γονάτων, των ισχίων και της σπονδυλικής στήλης.
Παράγοντες που επιδεινώνουν την κατάσταση:
Tο υπερβολικό σωματικό βάρος,
H μεταφορά βάρους με λανθασμένο τρόπο κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας ή της εργασίας,
H κακή θέση των αρθρώσεων που προκαλεί μονόπλευρες πιέσεις,
Προηγούμενη τραυματισμοί στη περιοχή που συνοδεύονται από μυϊκή αδυναμία και διαταραχή του τρόπου βάδισης,
Αλλαγές που συμβαίνουν με την πάροδο ηλικίας στον μηχανισμό επιδιόρθωσης του κολλαγόνου,
Ορμονικοί παράγοντες.
Αντιμετώπιση:
1ο Διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να κάνει τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας χειρότερα, αφού ασκείται έντονη μηχανική πίεση που καταπονεί τις αρθρώσεις. Επίσης, αυξάνει τα επίπεδα της φλεγμονής, προκαλώντας μεγαλύτερο πόνο στις αρθρώσεις επιταχύνοτνας την εξέλιξη της νόσου.
2ο Ο τύπος των λιπών και ελαίων μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα της φλεγμονής και του πόνου. Η αναλογία των διαιτητικών ωμέγα-6 έως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα έχει προταθεί ότι σχετίζονται με την ΟΑ επειδή είναι πρόδρομες ουσίες των προφλεγμονωδών (προάγουν τη φλεγμονή) και αντιφλεγμονώδη εικοσανοειδών και κυτοκίνες, αντίστοιχα.
3o Ασβέστιο. Το ασβέστιο είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, σημαντικό για τη διατήρηση υγιών οστών. Τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα, βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης, όπου τα οστά γίνονται εύθραυστα και ευπαθή και έχουν την τάση να πάθουνεύκολα κάταγμα. Ως εκ τούτου, η διατροφική πρόσληψη σε ασβέστιο πρέπει να είναι επαρκής. Η καλύτερη πηγή ασβεστίου είναι τα γαλακτοκομικά όπως γάλα, τυρί και γιαούρτι. Συνιστάται από τους ενήλικες κατανάλωση τουλάχιστον 3 μερίδες γαλακτοκομικών προϊόντων την ημέρα κατα προτίμηση μειωμένων σε λιπαρά.
4ο Βιταμίνη D. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται γρηγορότερα σε άτομα που έχουν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Πιστεύεται ότι μειώνει τη φθορά του αρθρικού χόνδρου ενώ είναι σημαντικό στοιχείο για την απορροφήση του ασβεστίου. Η βιταμίνη D βρίσκεται μόνο σε ένα μικρό αριθμό τροφίμων, όπως η μαργαρίνη, τα αυγά, τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα. Ακόμα η βιταμίνη D μπορεί να παραχθεί στοσώμα όταν το δέρμα εκτίθεται στο φως του ήλιου. Συνιστάται παραμονή στο φως του ήλιου για περίπου 10 λεπτά κάθε μέρα ώστε να υπάρχει επαρκής παραγωγή βιταμίνης D.
5ο Βιταμίνη C. είναι σημαντική για την ανάπτυξη χόνδρου. Ανεπάρκεια της βιταμίνης C μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αδύναμων χόνδρου. Η βιταμίνη C είναι ευρέως διαθέσιμη σε εσπεριδοειδή.
6ο Άσκηση. Βοηθά τους ασθενείς που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα. Μειώνει τους πόνους των αρθρώσεων και τη δυσκαμψία και αυξάνει την ευλυγισία και τη δύναμη. Επιπλέον βοηθά στη μείωση του σωματικού βάρους. Η άσκηση της οστεοαρθρίτιδας απαιτεί 30' και πρέπει να γίνεται σχεδόν κάθε μέρα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει:
α) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΣΕΩΝ. Οι ασκήσεις αυτές αυξάνουν το εύρος κίνησης των αρθρώσεων, την ευλυγισία των ιστών, ιδιαίτερα όταν συνδυάζονται με ήπιες διατάσεις.
β) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗΣ. Οι ασκήσεις αυτές πρέπει να γίνονται κάθε μέρα (εκτός αν ο ασθενής πονά) με σκοπό να αυξήσουν τη μυϊκή δύναμη. Μπορούν να γίνουν ισομετρικές ασκήσεις (ασκείται δύναμη χωρίς να αλλάζει το μήκος του μυός) ή ισοτονικές με αντίσταση.
γ) ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΕΡΟΒΙΚΕΣ. Αεροβικές ασκήσεις είναι το γρήγορο περπάτημα, το ποδήλατο, η κολύμβηση. Μπορούν να γίνονται 3 φορές την εβδομάδα για 20-30 λεπτά. Βελτιώνουν το καρδιαγγειακό σύστημα, βοηθούν στη μείωση του σωματικού βάρους και γενικά προκαλούν ευεξία.
7o Φυσικοθεραπεία. Ωφελεί πολύ τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα. Βοηθάει στην μείωση του πόνου, του οιδήματος, στην διατήρηση και στην βελτίωση της λειτουργικότητας της άρθρωσηςενώ με την εκπαίδευση του ασθενoύς βελτιώνετε η καθημερινότητά του.
www.dietplus.gr
