Δεν θέλω να την εγκαταλείψω και ψάχνω το παραμικρό που θα μπορούσε να μου δώσει ελπίδα.
Δυσκολεύομαι όμως.Πολύ!
Σ΄ένα κράτος όπου μέσα στα πανεπιστήμια ζουν και βασιλεύουν φοιτητικές παρατάξεις του κάθε...κώματος ...και ακόμα χειρότερα όταν αυτές υποστηρίζονται από μια μεγάλη μερίδα φοιτητών,που ο ένας πλένει τον εγκέφαλο του άλλου και του κάθε καημένου νεοεισαχθέντα,τίποτα δεν σου λέει οτι μπορείς να κοιτάς με αισιοδοξία το μέλλον.Βλέπουμε στην κοινωνία μια αλλαγή νοοτροπίας τον τελευταίο καιρό όσον αφορά τον δικομματισμό.Κόσμος που ήταν προσηλωμένος μια ζωή στα δυο κόμματα,μπούχτισε και προσπαθεί να βρει τον πολιτικό και ιδεολογικό του δρόμο.Βγαίνει στους δρόμους,διαμαρτύρεται,διεκδικεί,γυρίζει την πλάτη του στα κόμματα.Οι φοιτητικές νεολαίες όμως τον χαβά τους,καθυστερημένες,προβληματικές,νομίζουν πως τους υπολογίζουν οι αφέντες τους πέρα απο την ψήφο.63% το 2010 πήραν ΠΑΣΠ-ΔΑΠ μαζί στα ΑΕΙ και 64,5% το 2011!!!Και δεν ψηφίζουν λίγοι.Πάνω από 100.000 φοιτητές.Να ξυπνάνε οι μεγάλοι και τα νεα πρασινόπαιδα και γαλαζόπαιδα να πλακώνονται μεταξύ τους.Αρρωστημένα πράγματα.Ο συντηρητισμός βρίσκεται μέσα στις σχολές σε μεγάλο ποσοστό.Δε θέλω να σκέφτομαι σε τι άτομα θα εξελιχθούν αυτά τα στοιχεία στο μέλλον.Καθυστερημένα μυαλά που χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης.
Σαφώς και δεν είναι όλοι οι φοιτητές της ίδιας πάστας.Υπάρχουν ευτυχώς για τον τόπο ακόμα κάποιοι που σκέφτονται λίγο παραπάνω.Και αυτοί είναι που πρέπει να ξεριζώσουν τους ΄΄ανώμαλους΄΄ απο τα πανεπιστήμια.
Δεν αισιοδοξώ .Απλά γράφω ως απέλπιδα προσπάθεια.
Ησυχία μην ξυπνήσουμε τους φοιτητές ...
Αναγνώστης
