Αξίζει να αφιερώσουμε λίγη από την προσοχή μας, έστω και για μια μέρα του χρόνου στα πιο αδικημένα, τα πιο βασανισμένα και τα πιο εξευτελισμένα πλάσματα του πλανήτη. Τα ζώα συνυπάρχουν με τον άνθρωπο από τη δημιουργία του κόσμου. Εκείνος όμως που δυστυχώς δεν τα είδε ποτέ ως συγκατοίκους του και δεν τους αναγνώρισε σε καμία περίπτωση το ισότιμο με εκείνου δικαίωμά τους στη ζωή. Απεναντίας, ανέκαθεν τα εκμεταλλεύεται και τα χρησιμοποιεί για να εξυπηρετεί δικές του αποκλειστικά ανάγκες.
Ανάγκες που ενώ στην αρχική τους μορφή ήταν πρωτογενείς(ανάγκες τροφής, ενδυμασίας, εργασίας κ.λ.π.) αργότερα μεταλλάχτηκαν σε μέσον εξέλιξης και ανάδειξης της απληστίας και της ματαιοδοξίας του.
Τα ζώα για τον άνθρωπο σήμερα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εμπορεύσιμο είδος. Είναι κι αυτά προϊόντα της σύγχρονης αδηφάγου καταναλωτικής του συνείδησης. Με τον ψυχρό και ανελέητο ορθολογισμό του ο άνθρωπος αδυνατεί να αναπτύξει την αντιληπτική συναισθηματική του ικανότητα να έρχεται στη θέση του αδύναμου και του αδικημένου.
Δεν νομιμοποιείται να μιλάει για πολιτισμό ένα είδος όπως ο άνθρωπος όταν έχει καταδυναστεύσει όλα τα υπόλοιπα είδη από τα οποία διαφέρει μόνο ως προς την
κατακτητική το μανία και ματαιοδοξία.( Η λογική του για την οποία καμαρώνει είναι σχετική έννοια). Κακοποιεί και θέλει μόνο να παίρνει αχόρταγα από εκείνα χωρίς να τους αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα ύπαρξης. Τα αναγνωρίζει σαν τροφή, σα ντύσιμο, σαν διασκέδαση, σαν καλλυντικά σαν αξεσουάρ.
Εκατομμύρια ζώα μαζικής εκτροφής οδηγούνται καθημερινά, με τις χειρότερες συνθήκες, στα σφαγεία, με σκοπό το γρήγορο, κέρδος και με αποτέλεσμα την διαρκή αύξηση του μέσου όρου του βάρους του παγκόσμιου παχύσαρκου πληθυσμού. Την ίδια ώρα, άνθρωποι του λεγόμενου τρίτου κόσμου πεθαίνουν από την πείνα γιατί οι φυτικές καλλιέργειες ανά τον κόσμο τείνουν να έχουν ως κύριο καταναλωτή τα ζώα, που αποτελούν στην συνέχεια την κύρια τροφή του λεγόμενου ανεπτυγμένου κόσμου.
Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο και ο άμοιρος, άβουλος και απαθής καταναλωτής, δέσμιος μιας τεχνητά επιβαλλόμενης ανάγκης και συνήθειας, ενταγμένος πια σε ένα παγκόσμιο κοπάδι, υπακούει και πειθαρχεί στα δεδομένα ενός κερδοφόρου σύγχρονου καταναλωτικού «πολιτισμού».
Το 1931 που καθιερώθηκε η 4η Οκτωβρίου ως η παγκόσμια ημέρα των ζώων, από περιβαλλοντιστές στην Φλωρεντία, ήταν για την ευαισθητοποίηση του κόσμου απέναντι στα ζώα.
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο έχουμε αλλάξει την συμπεριφορά μας απέναντι στα ανυπεράσπιστα ζώα εμείς οι άνθρωποι ύστερα από 78 χρόνια, δεν ξέρω καν πόσα ακόμα χρόνια θα χρειαστούν για να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά μαζί τους, γιατί τα ζώα είναι τα θύματα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.
Δεν ξέρω αν η διακήρυξη των δικαιωμάτων των ζώων που γράφτηκε το 1978 στο Παρίσι, έχει συμβάλει στην αλλαγή της στάσης των ανθρώπων απέναντι στα ζώα.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.
Άρθρο 2
Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.
Άρθρο 3
Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.
Άρθρο 4
Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.
Άρθρο 5
Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.
Άρθρο 6
Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.
Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο 8
Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κ.λπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.
Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.
Άρθρο 10
Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.
Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.
Άρθρο 12
Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.
Άρθρο 13
Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται
Άρθρο 14
Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν απ' τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων Παρίσι 1978
Θα πρότεινα να μελετήσουμε καλά αυτή την διακήρυξη και να γίνει τρόπος ζωής για μας. Ας καταλάβουμε ότι τα ζώα δεν φταίνε.. ΕΜΕΙΣ φταίμε.. Ας τα βοηθήσει ο καθένας μας με όποιο τρόπο μπορεί.
Himaira
