Πάνε σε παλιά αρχοντικά, ξωκλήσια, ελαιοτριβεία, νοσοκομεία, αλλά και σε ερημωμένα χωριά και υπόγειες στοές Εκατοντάδες άτομα επισκέπτονται από χόμπι, κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας, εγκαταλελειμμένα κτίρια, αλλά και ερημωμένα χωριά. Δεν αγγίζουν, δεν μετακινούν, δεν παίρνουν μαζί τους κάτι. Πάνε σε παλιά αρχοντικά, ξωκλήσια, ελαιοτριβεία, νοσοκομεία, αλλά και σε ερημωμένα χωριά και υπόγειες στοές.
Κάθε επίσκεψη, κάθε φωτογραφία τους, είναι και μια μαρτυρία για την πορεία της Ελλάδας μέσα στα χρόνια. Αποτυπώνουν εικόνες που συνθέτουν το άλμπουμ της αποβιομηχάνισης, της αστυφιλίας και της απαξίωσης της περιουσίας του Δημοσίου. Ένας από αυτούς, ο Νίκος Χινόπουλος, λέει σχετικά: "Οι μυρωδιές σπάνια είναι ευχάριστες σε αυτά τα μέρη. Η μούχλα έχει ποτίσει τους τοίχους και τα πατώματα συχνά καλύπτονται από περιττώματα τρωκτικών. Σήμερα ακούς εκεί το σαράκι που τρώει τα ξύλα, τη βοή του αέρα που ελίσσεται μέσα από τις μισοδιαλυμένες κεραμοσκεπές, τους γδούπους από τις διαστολές και συστολές των σωληνώσεων. Είναι μέρη νεκρά".
katoci.com
