Πάνω από 6.500.000 ελλήνων μετανάστευσε από την δεκαετία του 50 έως την δεκαετία του ΄70. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα μάτια της γιαγιάς μου κάθε φορά που αναφερόταν στο ξενιτεμό του γιού της και θείου μου, πάντα έκλεινε την διήγηση της λέγοντάς μου<< να πάνε αυτές οι εποχές και να μην γυρίσουν , ποτέ να μην να περάσετε αυτά που περάσαμε εμείς.>> Μάλλον η ευχή της δεν έπιασε και αυτό γιατί η γενιά από 20 έως 30 χρονών αν και έχει τις περισσότερες γνώσεις δεν μπορεί να βρει εργασία εντός ελλαδικού χώρου , οπότε δεν υπάρχει άλλη λύση από την μετανάστευση εντός ή εκτός Ευρώπης.
Οι νέοι άνθρωποι έχουν όρεξη για δουλειά και μεράκι για δημιουργία , είναι το ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας και το πλέον καταρτισμένο σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές. Η πολιτική που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια σκοπό είχε να παροπλίσει αυτή την μερίδα ανθρώπων, να τους στερήσει τα όνειρα, να τους μάθει πως η δουλοπρέπεια είναι μέσο επιβίωσης, μέσα σε ένα πολιτισμικό και πολιτιστικό περιβάλλον υποβαθμισμένο , με τα προϊόντα υποκουλτούρας να είναι σε έξαρση.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν την στιγμή που έρευνες έδειξαν ότι τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου έχουν στελεχωθεί από έλληνες καθηγητές, οι οποίοι πέρασαν απαρατήρητοι από την χώρα μας, κάποιοι από αυτούς δήλωσαν << θα θέλαμε να μείνουμε στην Χώρα μας, αλλά από την στιγμή που βλέπουμε ότι σβήνει το όνειρό μας τι να κάνουμε;>>
Πώς να μην ειπωθεί η παραπάνω φράση; τη στιγμή που το μόνο κατόρθωμα κάποιον είναι η εργασιακή αδράνεια της νεολαίας, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι νέοι να επιλέγουν το δρόμο της εξόδου από την χώρα που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, αγάπησαν και είχαν σκοπό να δημιουργήσουν, αλλά λογάριαζαν χωρίς την Τρόικα. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πως ο λαός ή το έθνος που λησμονεί την ιστορία του, υποχρεώνεται να την βιώσει για ακόμη μια φορά , ίσως με τον πιο σκληρό τρόπο.
Αναγνώστης
