Την ώρα που το συντηρητικό fund Silchester έφτανε αθόρυβα στην απόκτηση ποσοστού στη ΔΕΗ, τα μεγάλα επενδυτικά σχήματα που δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια στην ελληνική αγορά (Fidelity, Capital, Templeton κ.ά.) διατηρούν το μεγαλύτερο μέρος των θέσεών τους ή και αλλάζουν τομείς ενδιαφέροντος, χωρίς όμως να απομακρύνονται από τη χώρα μας. Και κυρίως χωρίς να απομακρύνονται από τις επιχειρήσεις - φιλέτα, παρά μόνο προσωρινά, με στόχο να ρίξουν τις τιμές...
Δεν είναι τυχαίο ότι από την πλευρά των Βρετανοαμερικανών της Silchester το μεγαλύτερο μέρος της θέσης τους στη ΔΕΗ «χτίστηκε» σε επίπεδα χαμηλότερα των 6,5 έως τα ελάχιστα των 5,25 ευρώ. Την ίδια περίοδο, μια ανάλυση της έγκυρης eZMarket έλεγε ότι:
«...Η τιμή παρέμεινε πάνω από τη γραμμή λαιμού όλο το 2010, περιμένοντας να δημιουργηθούν συνθήκες για να υποχωρήσει προς τον πυθμένα της. Ελάχιστα επίπεδα όπου θα παραμείνει όσο χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το μάζεμά της. Σύμφωνα με την ίδια ομάδα, καθοδική λύση του σχηματισμού θα πίεζε την τιμή προς τα 4,5 ευρώ σε βραχυμεσοπρόθεσμο ορίζοντα». Είτε διαφωνεί είτε συμφωνεί κάποιος με αυτήν την προσέγγιση, το βέβαιο είναι ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Η Silchester, όμως, εκτός από τη ΔΕΗ λέγεται πως παίρνει θέσεις και στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΠΑΠ.
Εξ ου και την επομένη της διαρροής της πληροφορίας αυτής, την περασμένη Τρίτη, η μετοχή του ΟΠΑΠ ηγήθηκε μιας μικρής ανόδου στο Χ.Α. Άλλωστε στην αγορά αποτελεί κοινό τόπο ότι η αναδιανομή θα πραγματοποιηθεί κυρίως μέσω του χρηματιστηρίου (γι’ αυτό και ο Παπακωνσταντίνου επιμένει για την περίπτωση της ΔΕΗ ότι θα προτιμήσει θεσμικό επενδυτή και όχι το Χ.Α.), αλλά σε αποτιμήσεις που θα εξυπηρετούν τους ξένους, με όποια μορφή εμφανιστούν.
Παιχνίδι με μετοχές
Για του λόγου το αληθές: Η νέα λίστα του Χ.Α. για τις μεταβολές των ποσοστών των βασικών μετόχων τους, με ημερομηνία 19 Σεπτεμβρίου 2011, εμφανίζει αλλαγές στη μετοχική σύνθεση 5 εταιρειών. Οι δύο σημαντικότερες αφορούν τη ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ. Στη ΔΕΗ, όπως γνωρίζουμε, η Silchester International αύξησε τη συμμετοχή της στο 10,2%. Και στον ΟΠΑΠ το ποσοστό της Capital Research and Management περιορίστηκε στο 11,5% (στις 15.9) από 14,7% παλαιότερα.
Οι κινήσεις της Capital έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το μεγάλο αυτό επενδυτικό σπίτι φαίνεται να αφήνει κάποιες επενδύσεις και να μπαίνει σε άλλες. Εμφανείς και μη. Έτσι, τον Ιούνιο η Capital γνωστοποίησε ότι το ποσοστό συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της Jumbo, μέσω των αμοιβαίων κεφαλαίων που διαχειρίζεται, έχει πέσει κάτω από 10% και συγκεκριμένα στο 9%, ενώ το ποσοστό της στη Frigoglass του ευρύτερου ομίλου Coca Cola 3E ανέβηκε από 4% σε σχεδόν 7%. Το ίδιο σχήμα διατηρεί 5% στον Τιτάνα.
Πριν από τέσσερα χρόνια η Capital έδειχνε την εύνοιά της στη ΔΕΗ (5,5%) και στην Ελληνική Τεχνοδομική (51%). Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει. Και σήμερα η Capital δίνει χώρο στη Silchester, τόσο στη ΔΕΗ όσο και στον ΟΠΑΠ, ενώ η ίδια μετακινείται στη βιομηχανία. Όλοι έχουν τα ενδιαφέροντά τους για τα ελληνικά φιλέτα. Αν, για την περίπτωση της ΔΕΗ, η ανάλυση της eΖMarket μιλούσε από μόνη της, ο ΟΠΑΠ είναι μια από τα ίδια. Έχοντας χάσει 52% σε χρηματιστηριακή αξία σε ένα μόλις εξάμηνο, θεωρείται από πολλούς κελεπούρι. Και κάποιοι ήδη επιχειρούν να πάρουν σημαντικές θέσεις.
Προ ημερών, μόνο σε μια συνεδρίαση η μετοχή της ΟΠΑΠ εμφάνισε μεγάλη κινητικότητα με μια πράξη (1.566.000 μετοχές) στην τιμή των 7,37 ευρώ, και μάλιστα χωρίς να διενεργηθεί πακέτο μετοχών. Ορισμένες πληροφορίες φέρουν πωλητή την επίσης μεγάλη στα ελληνικά πράγματα Fidelity, ενώ αγοραστή - για κάποιον πελάτη της - τη Citigroup. Μια άλλη πηγή θέλει την αμερικανική Capital να είναι (και εδώ) ο πωλητής, αλλά υπέρ της Silchester.
Είναι προφανές ότι η υποχώρηση του ποσοστού της Capital έχει να κάνει με τον επενδυτικό της χαρακτήρα. Με έμφαση στις υψηλές αποδόσεις για τους πελάτες της εδώ και χρόνια, η εξαιρετική μερισματική πολιτική του ΟΠΑΠ έδινε άκοπες αποδόσεις. Τώρα όμως, με τη χρηματιστηριακή αξία να έχει εκμηδενιστεί, τη γενναία μερισματική πολιτική να θεωρείται παρελθόν και την προοπτική ενός δανεισμού να βρίσκεται μπροστά, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το βιντεολόττο, τα πράγματα αλλάζουν.
Και βέβαια είναι πολύ λογικό τα funds να αγοράζουν σε αυτές τις χαμηλές τιμές, ιδιαίτερα όταν ο ισπανικός οργανισμός τυχερών παιγνίων έκανε πρόσφατα δημόσια εγγραφή με αποτίμηση 9,5 δισ. ευρώ, την ώρα που ο (άλλοτε πολύ ισχυρότερος) δικός μας ΟΠΑΠ έχει αποτίμηση μόλις 2,34 δισ. ευρώ.
Βεβαίως δεν είναι μόνο οι χαμηλές αποτιμήσεις που ελκύουν, αλλά και οι εξελίξεις στον οργανισμό, καθώς προετοιμάζεται να δώσει από 800 εκατ. έως 1 δισ. ευρώ για ανανέωση αποκλειστικότητας και μια άδεια για 35.000 βιντεολόττο. Και όλα αυτά ενώ οι πληροφορίες για αποκρατικοποίηση με πώληση του 34% επανήλθαν μετά τις τηλεδιασκέψεις της κυβέρνησης με την τρόικα.
Μέχρι προ δεκαημέρου πάντως, η Capital διατηρούσε το 11,5% (δηλαδή, σε τρέχουσα αξία, 292 εκατ. ευρώ), η Fidelity 5% (126 εκατ. ) και το Δημόσιο 34,2% (δηλαδή 868 εκατ.). Το 49% του οργανισμού (1,2 δισ.)
Το ερώτημα εδώ είναι: Πώς θα πωληθεί το 34%; Με όρους ιδιωτικής ή δημόσιας εταιρείας; Και με τον προμηθευτή του (Intralot) να διατηρεί ή όχι τα «κεκτημένα» του; Στην περίπτωση που ο ΟΠΑΠ κριθεί ως ιδιωτική εταιρεία, τότε το Δημόσιο απλώς πωλεί το 34%, αλλά όχι το μάνατζμεντ.
Ποιος, όμως, θα αγοράσει μόνο ποσοστό μετοχών, χωρίς να ελέγχει τη διοίκηση σε μια περίπτωση σαν αυτή του ΟΠΑΠ; Αν πάλι το Δημόσιο βάλει στο πωλητήριο και το μάνατζμεντ, τότε ο ΟΠΑΠ θα βγάλει στη φόρα όλα του τα απόρρητα. Και εκεί μπορεί να προκύψουν εκπλήξεις. Τα μαχαίρια λοιπόν έχουν βγει από τις θήκες. Και μην πιστέψετε ποτέ ότι οι ξένοι λειτουργούν σαν τους Έλληνες, με συμψηφισμούς...
Ενεργειακό φιλέτο
Τα πιεστικά χρονοδιαγράμματα, εκτός από τις αποκρατικοποιήσεις, φέρνουν ρίχτερ για ανακατατάξεις και στο εγχώριο επιχειρηματικό σκηνικό. Ιδιαίτερα δε, εάν αυτό ασχολείται και από μόνο του με κάποιες από τις παραμέτρους των αποκρατικοποιήσεων.
Τις τελευταίες ημέρες έφτασε στα γραφεία η είδηση ότι το οικονομικό επιτελείο θα πρέπει να κινήσει αμέσως τις διαδικασίες για τη διάθεση του 35% που έχει το Δημόσιο στα Ελληνικά Πετρέλαια και σχεδόν παράλληλα την εκχώρηση των μεριδίων του στη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ.
Μπορεί η είδηση να έχει ξαναφτάσει στα γραφεία, αλλά η διαφορά της τελευταίας (χρονικά) αυτής εκδοχής είναι μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια: σε αντίθεση με τη ΔΕΗ, όπου όλα δείχνουν να προτιμάται ένας στρατηγικός επενδυτής (απέναντι στη μετοχική απαξίωση), στην περίπτωση ΔΕΠΑ κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για την πώληση του 35% σε έναν τέτοιο επενδυτή, πριν προχωρήσει η πώληση του 35% των Ελληνικών Πετρελαίων.
Τι σημαίνουν αυτά τα «ψιλά γράμματα»; Για τους γνωρίζοντες, σημαίνει απλώς ότι κάποιοι προωθούν ένα ντιλ - πακέτο στην ενέργεια. Εάν, δε, σε αυτό συνυπολογίσουμε ότι μια διαρροή περί αποχώρησης του ποσοστού του Δημοσίου από τα ΕΛ.ΠΕ. κυκλοφορούσε την επομένη της μεγάλης συμφωνίας Alpha - Eurobank, καταδεικνύεται και ποιος είναι ο ενδιαφερόμενος.
Κάτι που δεν απαιτεί ιδιαίτερες μαντικές ικανότητες αφού οι ασχολούμενοι με τα εγχώρια επιχειρηματικά γνωρίσουν ότι ήδη η Paneuropean Oil & Industrial Holdings (PO&IH) συμφερόντων του ομίλου Λάτση ελέγχει εμφανώς ένα πλειοψηφικό ποσοστό 40,9%, ξεπερνώντας έπειτα από συστηματικές αγορές (επί των δύο τελευταίων κυβερνήσεων) τη συμμετοχή του Δημοσίου.
Με ένα τέτοιο ποσοστό, είναι άκρως αμφίβολο εάν κάποιος ελληνικός ή ξένος όμιλος θα ενδιαφερόταν να πάρει το υπόλοιπο (και μικρότερο) ποσοστό των ΕΛ.ΠΕ., με έναν μεγάλο όμιλο να κρατάει τα ηνία εκ των πραγμάτων.
Το ερώτημα για τη συνέχεια είναι εάν η πλευρά Λάτση κινηθεί προς την απόκτηση του υπόλοιπου ποσοστού του Δημοσίου, διασφαλίζοντας πιθανώς ότι η ΔΕΗ δεν θα ασκήσει το δικαίωμα της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου και μέσω της ενίσχυσης του ποσοστού της τον έλεγχο και του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ).
Σενάρια επί σεναρίων, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο όμιλος Λάτση, αποχωρώντας σταδιακά από τις τράπεζες και καταβάλλοντας περί τα 630 - 650 εκατ. ευρώ, με τον τρόπο αυτό, δημιουργεί ένα σημαντικό ενεργειακό χαρτοφυλάκιο. Προς μελλοντική πώληση ή όχι.
Όπως έχει ήδη εξηγήσει το «Π», οι ιδιοκτήτες του μεγάλου ομίλου της EFG Eurobank κινούνται εδώ και καιρό μεθοδικά στα ενεργειακά. Και μετά την εξέλιξη με το ντιλ της Αlpha (μια συγχώνευση που είχε σαφείς ευλογίες από την κυβέρνηση) οι κινήσεις γίνονται σαφέστερες. Είναι προφανές ότι η οικογένεια Λάτση δεν θα θελήσει (ούτε θα μπορεί) να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νέο τραπεζικό σχήμα και τις εξελίξεις στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Άλλωστε το ποσοστό του μετόχου μειοψηφίας δεν της αφήνει πια και μεγάλα περιθώρια.
Το αντίθετο, όμως φαίνεται στον ενεργειακό τομέα. Από την εποχή της εισόδου της Petrola στο Χ.Α. έως το χτίσιμο του μετοχικού ποσοστού των ΕΛ.ΠΕ., η πορεία είναι αντίστροφα ανάλογη. Και δεν πρέπει να διαφεύγουν την προσοχή μας άλλες δύο λεπτομέρειες που έχει αναδείξει το «Π» τους τελευταίους μήνες:
Στον διαγωνισμό για την αξιοποίηση του κοιτάσματος «Νότια Καβάλα» σύμβουλος έχει οριστεί η EFG Equities (του ομίλου Λάτση). Και ταυτόχρονα την καίρια θέση του διευθύνοντος συμβούλου του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων έχει αναλάβει ο Κωνσταντίνος Μητρόπουλος (εκ του ομίλου EFG προερχόμενος). Να λοιπόν που το παζλ συμπληρώνεται. Και τώρα αναμένονται οι κινήσεις των άλλων παικτών.
http://www.topontiki.gr/
