tromaktiko: Αρχαία Μεξικάνικη φυλή "έτρωγε" ανθρώπους (pics)

Εδώ και χρόνια υπήρχε μια υποψία στους αρχαιολόγους ότι η αρχαία φυλή Xiximes του βορείου Μεξικού «έφαγε το είδος τους», όταν σύμφωνα με κάποιες θεωρίες βρέθηκαν κάτω από άσχημες συνθήκες και με την ελπίδα...
ότι θα είναι σε θέση να φάνε καλαμπόκι όταν θα τους το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Τώρα, μια καλύτερη και λεπτομερέστερη ανάλυση που υπερβαίνει σε σύνολο τις τρεις δωδεκάδες οστών που φέρουν στοιχεία του βρασμού και αφαίρεσης σάρκας επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι Xiximes στην πραγματικότητα ήταν κανίβαλοι , λένε οι αρχαιολόγοι.
Οι άνθρωποι της φυλής Xiximes πίστευαν ότι χρησιμοποιώντας την καθαρισμένη από οστά σάρκα σε τελετές θα εξασφάλιζε τη γονιμότητα της συγκομιδής σιτηρών. Τα ευρήματα αλλά και οι ιστορικές μαρτυρίες των Ιησουιτών ιεραποστόλων που επιβεβαίωναν μέσω των γραπτών τους τις υποψίες, έδωσαν την απάντηση στα ερωτήματα των αρχαιολόγων .
Τα οστά αποδεικνύουν ότι ο κανιβαλισμός, «ήταν μια κρίσιμη πτυχή της κοσμοθεωρίας τους, της ταυτότητά τους», δήλωσε ο José Luis Punzo, ένας αρχαιολόγος πίσω από τη νέα έρευνα.

Τα βουνά που τώρα βρίσκονται στην επαρχία Durango ήταν κάποτε το σπίτι σε περίπου 5.000 Xiximes, καθώς και σε άλλες ομάδες ιθαγενών.
Δεν ήταν μόνο οι Xiximes αλλά και οι ομοϊδεάτες Acaxées οι οποίοι λέγεται ότι ήταν κανίβαλοι, αν και δεν υπάρχουν πλήρη αρχαιολογικά στοιχεία για την εξακρίβωση .
«Μέσα από τα τελετουργικά, τον κανιβαλισμό τους, και αποθησαύριση των οστών, που σηματοδότησαν σαφή όρια μεταξύ τους « αφού οι δύο φυλές «τρωγόντουσαν» κυριολεκτικά μεταξύ τους
Οι δύο ομάδες πάλεψαν-πολέμησαν και σκότωσαν μέλη των άλλων ομάδων, είπε. Αλλά οι δύο φυλές Acaxées και Xiximes έτρωγαν μόνο το είδος τους, ειδικά οι άνδρες. Άλλες ομάδες ιθαγενών και ισπανοί αποικιοκράτες είχαν προφανώς για εκείνους τελετουργικά άνευ αξίας, σύμφωνα με τις ιστορικές μελέτες.
Μερικοί ιστορικοί οι οποίοι είχαν χλευάσει τις εκθέσεις – ιστορίες των ιεραποστόλων και τις θεωρίες τους προς κανιβαλισμό ως υπερβολές. Όμως, τα οστά που βρέθηκαν στην Cueva del maguey σε ένα χωριουδάκι χτισμένο μέσα σε ένα τεράστιο, βράχο- σπηλιά θα πρέπει να διαγράψει κάθε αμφιβολία, τόνισε ο καθηγητής Punzo.
Οι δοκιμές έδειξαν ότι το 80 τοις εκατό των τεσσάρων δωδεκάδων οστών-που βρέθηκαν σε σπίτια, και που χρονολογούνται γύρω στο 1425-φέρουν τα σημάδια άλλα και άλλων αποδεικτικών στοιχείών ότι είναι βρασμένά και κομμένά με λεπίδες από πέτρα.
Τα οστά ήταν σχετικά ανέπαφα για αιώνες σε ένα απροσδόκητο καλό για τους επιστήμονες και αυτό συνέβη δίοτι το Cueva del maguey, είναι βαθιά απομονωμένο μέσα σε δάσος με πεύκα και σε ύψος 2.600 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Για τους Xiximes, η καλλιέργεια ήταν συνδεδεμένη με έναν κύκλο του κανιβαλισμού και αυτό φάινεται στις τελετουργίες των οστών, σύμφωνα με την έκθεση της INAH, που ανακοινώθηκε στο 14ο Συνέδριο Αρχαιολογίας της το καλοκαίρι στην πόλη Paquimé, στο Μεξικό.
Μετά από κάθε συγκομιδή καλαμποκιού, οι πολεμιστές Xiximes είχαν αναπτύσσονταν για να κυνηγήσουν τους εχθρούς και τη σάρκα τους.
Τις περισσότερες φορές οι Xiximes «δολοφονούσαν» μόνους άνδρες από άλλα χωριά που εργάζονται στα χωράφια ενώ υπήρχαν και φορές, όπου οι Xiximes θα συμμετάσχουν με μικρές ομάδες στις μάχες των δασών, σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές.
Οι πολεμιστές έφερναν κομμάτια από τα νεκρά θύματα πίσω στο χωριό, προσέχοντας να μην σπάσουν τα κόκαλα ενώ σε περιπτώσεις, που μετέφεραν ολόκληρο το σώμα, το κεφάλι και τα χέρια θα έπρεπε να είχαν πρώτα αφαιρεθεί πριν την είσοδο στο χωριό, σύμφωνα με έρευνα του INAH.
Μέρη του σώματος ήταν μαγειρεμένα σε τηγάνια μέχρι τα οστά να είναι απόλυτα καθαρά. Η σάρκα ήταν συνήθως μαγειρεμένα με φασόλια και καλαμπόκι και τρωγόταν σαν ένα είδος σούπας ,μέρος μιας νυχτερινής τελετουργίας στο χωριό, με τραγούδι και χορό, σύμφωνα με τις εκθέσεις των ιεραπόστολων ».
Μετά τη γιορτή, τα οστά ήταν αποθηκευμένα για μήνες σε θησαυροφυλάκια. Στη συνέχεια, στην πορεία προς την ετήσια περίοδο φύτευσης, οι Xiximes κρεμούσαν τα οστά από τις στέγες και τα δέντρα-θέλγητρα για να τα πνεύματα για να βοηθήσει τις καλλιέργειες καθόλη την διάρκεια του έτους
«Για αυτές τις πρακτικές, ο καθηγητής Punzo ολοκληρώνοντας είπε, "τους έλεγαν οι Ιησουίτες το πιο άγριο και βάρβαρο λαό του Νέου Κόσμου."
7news.gr