φαίνεται να περνούν σε στάδιο επιταχυντή, με την περίπτωση του Πέδρο Πάσος Κοέλιο.
Ο οποίος, ελάχιστους μόλις μήνες μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία της Πορτογαλίας, δείχνει να ακολουθεί με γοργούς ρυθμούς τα βήματα του Γιώργου Παπανδρέου προς την πολιτική καταδίκη.
Ο συντηρητικός πολιτικός, που την επομένη κιόλας της εκλογής του… ορκιζόταν πίστη στις αγορές, και δεσμευόταν να εφαρμόσει με πάθος και αυταπάρνηση τους όρους του προγράμματος σταθερότητας της Πορτογαλίας, έκανε… αυτό ακριβώς.
Όταν δε, πριν από μερικές εβδομάδες, άνοιξε θέμα αλλαγών στο Μνημόνιο, ούτε οι πιο φανατικοί επικριτές του δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι οι αλλαγές αυτές θα ήταν… προς το χειρότερο.
Μάλλον αναμενόμενη λοιπόν θα πρέπει να θεωρηθεί η χθεσινή λαϊκή εξέγερση στην Πορτογαλία, με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να συμμετέχουν μαζικά στην απεργιακή κινητοποίηση των συνδικάτων. Και να κρατούν πλακάτ, στα οποία κατηγορούσαν τον Πέδρο Πάσος Κοέλιο για «υποταγή» στις απαιτήσεις των δανειστών της Πορτογαλίας.
Μπορεί να έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται για το πρόγραμμα λιτότητας, μάλλον όμως θα έπρεπε να αναλογιστούν τις δικές τους ευθύνες, οι Πορτογάλοι ψηφοφόροι. Ο Κοέλιο είχε δείξει από την πρώτη στιγμή, ότι δεν χρειαζόταν να απαιτήσει η τρόικα υποταγή στο Μνημόνιο. Ήταν ο ίδιος ενθουσιωδώς πρόθυμος να το κάνει. Και πλέον, βρίσκεται πολύ νωρίς στη θητεία του, αντιμέτωπος με μια κοινωνία που ξεγελάστηκε.
