1. Έγραψα σε διάφορα blogs τη γνώμη μου, πως η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι λάθος … δεν έγινε τίποτα
2. Προσπάθησα να βρω στο τηλέφωνο κανα δυο ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ σε μένα βουλευτές που μανιωδώς με καταδίωκαν προεκλογικά για να τους ψηφίσω, στέλνοντας μου σωρηδόν επιστολές με το ονοματεπώνυμο μου – που το βρήκαν άραγε – με την υπογραφή τους φαρδιά πλατιά από κάτω, για να παραπονεθώ γι αυτό που βλέπω να συμβαίνει … δεν έγινε τίποτα
3. Δοκίμασα με ειρηνική πορεία έξω από τη Βουλή με τους αγανακτισμένους να τους πω, πως τα μέτρα είναι λάθος… δεν έγινε τίποτα
4. Όταν με έδερναν τα ΜΑΤ και μου πετούσαν χημικά, προσπαθούσα να τους πω: όχι άλλο ρε παιδιά … δεν έγινε τίποτα
5. Έστειλα επιστολές σε ΜΜΕ με την κατάσταση της χώρας, αναλύοντας πως το μείγμα πολιτικής ΔΝΤ-ΕΚΤ είναι λάθος … δεν έγινε τίποτα
6. Ζήτησα να μην ενδώσουν στο μνημόνιο … δεν έγινε τίποτα
7. Ξαναέφαγα ξύλο … δεν έγινε τίποτα
8. Ξαναπήγα σε πορείες … δεν έγινε τίποτα
9. Διαμαρτυρήθηκα όπου κι όπως μπορούσα … δεν έγινε τίποτα
10. Έπεσε η κυβέρνηση … δεν έγινε τίποτα
11. Φτιάχτηκε Νέα Κυβέρνηση μαζί με αυτούς που με καθυσήχαζαν πως όταν αναλάβουν θα αποκαταστήσουν τη φήμη της Ελλάδας, θα αποσύρουν τους φόρους, θα αποκαταστήσουν το δίκαιο στη χώρα … δεν έγινε τίποτα
12. Συνεχίζω να πληρώνω από το υστέρημα μου τις εσωτερικές υποτιμήσεις τους το καθημερινό μου φαγητό, να κινδυνεύω καθημερινά να μην έχω δουλειά την επόμενη, να μην έχω αύριο, να μην μπορώ να σχεδιάσω το μέλλον το δικό μου και των παιδιών μου, συνεχίζω να αντιστέκομαι όπως μπορώ. Συνεχίζω πεισματικά και κόντρα σε αυτούς που με θέλουν άβουλο, να ζω, βιολογικά τουλάχιστον … μάλλον τελικά το τίποτα είναι το μοναδικό που μπορεί να γίνει σε αυτό τον ταλαίπωρο τόπο
Ποιος πραγματικά μπορεί να κάνει το αυτονόητο; Και τι είναι αυτό το αυτονόητο σε μια παγκοσμιοποιημένη κατάσταση που καθημερινά μεγαλώνει εις βάρος των πολιτών των χωρών του κόσμου; Το 1% , η ελίτ, οι καραγκιόζηδες της νέας τάξης πραγμάτων, με το σωρευμένο χρήμα στις τράπεζες τους και τα δικά τους ΜΜΕ, ελέγχει τις τύχες μας. Το υπόλοιπο 99% του πλανήτη καθόμαστε σαν μ***κες και τους κοιτάμε με μια απάθεια που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει.
Αν βλέπαμε το παιδί μας στο κάγκελο του μπαλκονιού έτοιμο να πηδήξει στο κενό δεν θα τρέχαμε να το σώσουμε; Αν βλέπαμε ένα αυτοκίνητο να απέχει ελάχιστα από το να χτυπήσει τον ανήμπορο γέροντα πατέρα ή γηραιά μητέρα μας, δεν θα κάναμε κάτι; Αν βλέπαμε το φίλο, τον κολλητό, τον γείτονα να κινδυνεύει δεν θα βοηθούσαμε; Τι μας έχουν κάνει και χάθηκε η αλληλεγγύη μας; Τι πάθαμε όλοι μαζί οι έλληνες; Πρέπει να ξυπνήσουμε. Έχουμε ακόμα λίγο χρόνο. Τόσο όσο να μην βάλει κανείς από αυτούς καμιά υπογραφή σε κανένα τελεσίγραφο των αληταράδων της Ευρώπης.
Είναι κρίμα να χαθεί η ιστορία 5.000 ετών από 300 ανίκανους, δοσίλογους κι επικίνδυνους πολιτικάντηδες του κιλού. Όλοι μαζί μπορούμε. Θέλουμε; Ή … δεν γίνεται τίποτα;
Ποιος πραγματικά μπορεί να κάνει το αυτονόητο; Και τι είναι αυτό το αυτονόητο σε μια παγκοσμιοποιημένη κατάσταση που καθημερινά μεγαλώνει εις βάρος των πολιτών των χωρών του κόσμου; Το 1% , η ελίτ, οι καραγκιόζηδες της νέας τάξης πραγμάτων, με το σωρευμένο χρήμα στις τράπεζες τους και τα δικά τους ΜΜΕ, ελέγχει τις τύχες μας. Το υπόλοιπο 99% του πλανήτη καθόμαστε σαν μ***κες και τους κοιτάμε με μια απάθεια που όμοια της δεν έχει ξαναγίνει.
Αν βλέπαμε το παιδί μας στο κάγκελο του μπαλκονιού έτοιμο να πηδήξει στο κενό δεν θα τρέχαμε να το σώσουμε; Αν βλέπαμε ένα αυτοκίνητο να απέχει ελάχιστα από το να χτυπήσει τον ανήμπορο γέροντα πατέρα ή γηραιά μητέρα μας, δεν θα κάναμε κάτι; Αν βλέπαμε το φίλο, τον κολλητό, τον γείτονα να κινδυνεύει δεν θα βοηθούσαμε; Τι μας έχουν κάνει και χάθηκε η αλληλεγγύη μας; Τι πάθαμε όλοι μαζί οι έλληνες; Πρέπει να ξυπνήσουμε. Έχουμε ακόμα λίγο χρόνο. Τόσο όσο να μην βάλει κανείς από αυτούς καμιά υπογραφή σε κανένα τελεσίγραφο των αληταράδων της Ευρώπης.
Είναι κρίμα να χαθεί η ιστορία 5.000 ετών από 300 ανίκανους, δοσίλογους κι επικίνδυνους πολιτικάντηδες του κιλού. Όλοι μαζί μπορούμε. Θέλουμε; Ή … δεν γίνεται τίποτα;
Αναγνώστης
