ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ, αλλά δεν…συγκυβερνούν. Βρέθηκε Πρωθυπουργός και η (λεγομένη) αριστερά πήρε τα βουνά. Δεν τέλειωσε τη φράση του ο κ. Παπαδήμος και άρχισαν τα όργανα. Τηλεοπτικά, παραταξιακά, αγοραία.
Με την ιδεολογία τσαλακωμένη απ’ το συμφέρον που το’ παμε κομματικό και απορροφάει το «είναι» και την ύπαρξή τους.
Διαβάσαμε στο πρόσωπό του την ανησυχία του κ. Σαμαρά. Και στην «δυσλεξία» του: Μετέχει (η Ν.Δ.) αλλά δεν συγκυβερνά(;!) (λες και αν αύριο μας επιτεθούν οι Τούρκοι, ο κ. Αβραμόπουλος θα ψάχνει για υπουργό Άμυνας). Πασκίζει η Ν.Δ. να διατηρήσει την προτέρα…παρθενία της δίκην «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυναικός», με παρθενορραφή στα σκέλη.
ΠΑΜΕ σε θέματα τρέχοντα, καυτά και αμέσου προτεραιότητας. Σε προβλήματα σωρευμένα που «δεν τα είδαμε» βάση και κορυφή, γιατί έτσι βόλευε. Και, βέβαια, περιμέναμε απ’ τον τεχνοκράτη μας Πρωθυπουργό να υπόσχεται καλή μεταχείριση στους καλούς και «φωτιά και τσεκούρι» στους αλήτες της δημόσιας ζωής. Μπορείς να καταγράφεις τη διαφθορά τραβώντας το κουρτινάκι, αλλά αν δεν ορμήσεις, απ’ το παράθυρο, με τη χατζάρα, θα παραμείνεις στους «κλασικούς» της πολιτικής και η κατάσταση σε μια απ’ τα ίδια.
ΤΟ αυτονόητο «όλοι μαζί» του Πρωθυπουργού είναι χιλιοειπωμένο, αλλά καθόλου…φορεμένο. Το αποδεικνύουν οι αδικούντες έναντι των αδικουμένων, οι φοροκλέφτες έναντι των συνεπών, οι λύκοι έναντι των αμνών. Το ερώτημα σκληρό και απαιτεί απάντηση σκληρότερη. Τι κάνετε με τους «λύκους», κ. Πρωθυπουργέ; Δεν υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο για την αφαίμαξη των…προλετάριων και το φτιάξανε σε μια νύχτα. Κι έπεσε ο νόμος σε κεφάλια έντιμων πολιτών που πληρώνουν, γκρινιάζουν, ωστόσο, «ο σκύλος γαυγίζει, το καραβάνι περνά».
ΒΓΗΚΑΝ στο αέρα σκάνδαλα φρέσκα με μπόχα αφόρητη, αλλά ο (ανύπαρκτος) νόμος-νόμος. Πιάσανε στο δίχτυ μαφιόζους περί το φάρμακο και δεν τους άγγιξαν, μέχρι το δίχτυ να τρυπήσει. Σημάδεψαν μεγαλοφοροφυγάδες και περιμένουμε αφελώς τη λίστα της ντροπής (για ‘μας) και της μαγκιάς εκείνων. Περιμέναμε ισότητα και δικαιοσύνη με δημεύσεις περιουσιών, Τειρεσίες, απαγορεύσεις εξόδου και χειροπέδες και βλέπουμε μόνο σκυφτούς και μελαγχολικούς με το χαρτί (της ΔΕΗ) στο χέρι.
ΝΑ μας ορίσει τάχιστα ο (νέος) Πρωθυπουργός τα μέτρα που θα πάρει για τους μαφιόζους της ελληνικής κοινωνίας, μιας και η ψηφοθηρία και το πολιτικό κόστος τού είναι άγνωστες λέξεις.
