Απορώ πραγματικά με το από βάθος ψυχής παράπονο του φίλτατου πρώην στρατιώτη.
Ως άλλος Ξανθόπουλος θρηνεί ουσιαστικά για την κακοπέρασή του κατά τη διάρκεια της θητείας του. Γιατί το σύνολο του "καταγγελτικού" του λόγου στρέφεται κατά βάση στο ότι δεν πέρασε καλά. Ίσως έτσι να είχες μάθει αγαπητέ, αλλά δυστυχώς δεν είναι παντού έτσι. Σε κάθε περίπτωση άλλωστε, ζητούμενο της στρατιωτικής θητείας δεν είναι η καλοπέραση, αλλά ή εκπαίδευση του στρατιώτη και η εξοικείωσή του με τις συνθήκες του στρατιωτικού βίου. Διαμαρτύρεσαι λοιπόν επειδή συμμετείχες σε πολλά προσκλητήρια αναφοράς ή εκτελούσες μεταβολές και διάφορα παραγγέλματα? Δηλαδή τι περίμενες να κάνεις στο Στρατό? Μήπως σε εξόργισε και το γεγονός ότι κάθε Παρασκευή δεν σου σερβίρανε αστακό ή ότι στη μονάδα σου δεν υπήρχε γρήγορο ίντερνετ? (Έζησες ένα ανθρώπινο δράμα καημένε μου φίλε!) Σύνελθε ρε παλικάρι και μη μας λες μπούρδες για τα αυτονόητα (που τα περάσαμε και εμείς οι παλαιότεροι, άλλωστε σε μεγαλύτερο βαθμό από εσένα).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
