Γιατί τέτοια διγλωσσία από τους πολιτικούς αρχηγούς της Ελλάδας;
Όχι χθες, ναι σήμερα.
Γιατί τέτοια αφερεγγυότητα;
Πότε θα μπορέσουμε να ξέρουμε ότι το “ναι” είναι “ ναι” και το “όχι” είναι “όχι”;
Πως θα μπορέσει να τους εμπιστευθεί ο λαός;
Γιατί υποτιμούν την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού;
Πως θα μπορέσουν να πάνε την χώρα ένα βήμα μπροστά με τέτοιες παλινωδίες;
Η συνείδησή τους δεν τους ελέγχει για όλες αυτές τις πρακτικές;
Η οικογένειά τους είναι ευχαριστημένη με όλα αυτά τα πισωγυρίσματα;
Τα παιδιά τους πως αισθάνονται που βλέπουν τους γονείς τους να λένε τόσο χονδρά ψέματα;
Σε τελική ανάλυση αν εμείς δεν συμφωνούμε τότε γιατί τους εμπιστευόμαστε;
Γιατί τους ακολουθούμε ; γιατί τους ψηφίζουμε;
Δεν υπάρχουν κάποιες άλλες φωνές που να λένε την αλήθεια η να είναι πιο κοντά στην αλήθεια;
Μήπως θα πρέπει να ψάξουμε λίγο καλύτερα και υπευθυνότερα;
Γιατί θα πρέπει να εμπιστευόμαστε συνέχεια τους “λεγόμενους” μεγάλους;
Ως πότε θα παπαγαλίζουμε;
Δεν έχουμε ελεύθερη σκέψη;
Αν το “είναι μας” είναι ελεύθερο, τότε πρέπει να κάνουμε αυτό που μας υπαγορεύει η συνείδησή μας.
Διαφορετικά θα συνεχίσουμε τον κατήφορο που μας οδηγούν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί.
Και τότε δεν θα πρέπει να διαμαρτυρόμαστε γιατί θα φέρουμε τεράστια ευθύνη στην διαμόρφωση της κοινωνίας που θα θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Όχι χθες, ναι σήμερα.
Γιατί τέτοια αφερεγγυότητα;
Πότε θα μπορέσουμε να ξέρουμε ότι το “ναι” είναι “ ναι” και το “όχι” είναι “όχι”;
Πως θα μπορέσει να τους εμπιστευθεί ο λαός;
Γιατί υποτιμούν την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού;
Πως θα μπορέσουν να πάνε την χώρα ένα βήμα μπροστά με τέτοιες παλινωδίες;
Η συνείδησή τους δεν τους ελέγχει για όλες αυτές τις πρακτικές;
Η οικογένειά τους είναι ευχαριστημένη με όλα αυτά τα πισωγυρίσματα;
Τα παιδιά τους πως αισθάνονται που βλέπουν τους γονείς τους να λένε τόσο χονδρά ψέματα;
Σε τελική ανάλυση αν εμείς δεν συμφωνούμε τότε γιατί τους εμπιστευόμαστε;
Γιατί τους ακολουθούμε ; γιατί τους ψηφίζουμε;
Δεν υπάρχουν κάποιες άλλες φωνές που να λένε την αλήθεια η να είναι πιο κοντά στην αλήθεια;
Μήπως θα πρέπει να ψάξουμε λίγο καλύτερα και υπευθυνότερα;
Γιατί θα πρέπει να εμπιστευόμαστε συνέχεια τους “λεγόμενους” μεγάλους;
Ως πότε θα παπαγαλίζουμε;
Δεν έχουμε ελεύθερη σκέψη;
Αν το “είναι μας” είναι ελεύθερο, τότε πρέπει να κάνουμε αυτό που μας υπαγορεύει η συνείδησή μας.
Διαφορετικά θα συνεχίσουμε τον κατήφορο που μας οδηγούν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί.
Και τότε δεν θα πρέπει να διαμαρτυρόμαστε γιατί θα φέρουμε τεράστια ευθύνη στην διαμόρφωση της κοινωνίας που θα θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
