Ασθενής μνήμη ή πολιτική σκοπιμότητα, το επιχείρημα είναι ούτως ή άλλως βλακώδες και σίγουρα αδύναμο ν’ αποτελέσει μορφή πίεσης προς οποιαδήποτε κατεύθυνση…
Αντιλαμβάνομαι απολύτως πως το πολιτικό του εκτόπισμα και η επικείμενη αλλαγή στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, τον αναγκάζουν να συνεχίζει να ισορροπεί στο έτοιμο να ξεφτίσει τεντωμένο σχοινί, αλλά όλα έχουν ένα όριο…
Ο λόγος για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την δήλωσή του πως η κυβέρνηση Παπαδήμου συνιστά προϊόν της υπαρκτής ακόμη κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, επιλογή της οποίας υπήρξε η συμμετοχή στο νέο σχήμα των κομμάτων της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ. Προφανώς το φραστικό άλμα του Αντιπροέδρου, προήλθε ως ανάγκη να υπάρξει απάντηση στην πρόσφατη παρέμβαση Βορίδη στο υπουργικό συμβούλιο και την απάντηση του πρωθυπουργού, σύμφωνα με την οποία δεν έχει καθοριστεί ημερομηνία διεξαγωγής βουλευτικών εκλογών.
Το… παιγνιδάκι σχετίζεται και αφορά με το αν και κατά πόσον μπορεί να καταστεί εφικτό, να παραμείνει η σημερινή κυβέρνηση στα έδρανα. Με το να μην πραγματοποιηθούν εν ολίγοις εκλογές άμεσα, διότι απλούστατα, δεν εξυπηρετεί κανέναν. Το επιχείρημα που προβάλλεται είναι πως δεν θα έχει ολοκληρωθεί το PSI και πως απαιτούνται σειρά νέων ασφυκτικών μέτρων έναντι των μικρών και μικρομεσαίων εισοδημάτων, προκειμένου να πάρουμε τι άλλο; Μα, την έβδομη δόση!
Εκβιαστικών διλημμάτων συνέχεια, εν ολίγοις, ελλείψει στοιχειώδους σοβαρότητας, πειστικών επιχειρημάτων και υπαρκτού σχεδίου εξόδου από την σημερινή κρίση. Την όλο και διογκούμενη κρίση, η οποία αρχίζει να στραγγαλίζει το σύνολο των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, που βλέπουν πως τα σχέδια και οι μεθοδεύσεις της Αγκελα Μέρκελ, στην καλύτερη περίπτωση εάν δεν στείλουν την Ε.Ε. στα βράχια, θ’ απομονώσουν την πλειοψηφία των χωρών – μελών, διατηρώντας στον πυρήνα του ευρωπαϊκού πειράματος λιγότερες από εννέα ή δέκα χώρες…
Οι εξελίξεις στο εσωτερικό πολιτικό παιγνίδι, δεν πραγματοποιούνται σε συνθήκες πολιτικού κενού. Πριν και παραλλήλως με αυτές, συντελούνται γεγονότα, που επηρεάζουν καθοριστικά το μέλλον της χώρας, τα χαρακτηριστικά της τις επόμενες δεκαετίες και, φυσικά, διαμορφώνουν τους όρους διεξαγωγής της πολιτικής στο εσωτερικό. Φαίνεται πως την συγκεκριμένη παραδοχή, παρότι αυτονόητη, άρχισαν σιγά – σιγά να συνειδητοποιούν οι κατά τα ειωθότα κοντόφθαλμοι, επιφανείς της πολιτικής στη χώρα μας, που βλέπουν πως το όποιο πολιτικό κεφάλαιό τους, αν δεν εξανεμίστηκε ήδη, είναι αδύναμο να τους συντηρήσει στη ζωή για πολύ ακόμη…
Αγχωμένος ο συμμέτοχος στο έγκλημα Βενιζέλος που βλέπει, μετά πολλών κόπων και βασάνων να επιτυγχάνει την ανέλιξη του στο αξίωμα του Προέδρου, λίγο πριν κλείσει οριστικά την πόρτα του υπερχρεωμένου και με δομικά προβλήματα πολιτικού του φορέα. Αγχωμένος για τους ίδιους περίπου λόγους και ο υπερχρεωμένος Αντώνης, που βλέπει την παραμονή του στο Μέγαρο Μαξίμου να εξελίσσεται σε μια μοναχική πορεία γεμάτη γκρίζες και πάντως λίγες στιγμές, αγχωμένος και ο Πρόεδρος Γιώργος του ΛΑΟΣ που βλέπει τα υψιπετή σχέδιά του να έχουν αντιστρόφως ανάλογη πορεία με εκείνα των κερδοφόρων τηλεοπτικών δικαιωμάτων της εκπομπής του στο Τηλε Αστυ…
Φαίνεται πως οι εξελίξεις, όποτε κι αν οι κάλπες στηθούν, αυτή τη φόρα τους επιφυλάσσουν μια επώδυνη έκπληξη: Θα επιβεβαιώσουν τους χειρότερους εφιάλτες τους… http://www.youtube.com/watch?v=zc_nkj8CwYQ
