φιλελληνικό πνεύμα, κάνοντας λόγο για χρέος 2.500 χρόνων της Ευρώπης απέναντι στην Ελλάδα.
Μιλάμε διαρκώς για το ελληνικό χρέος, χωρίς καν να επισημαίνουμε ότι η Ευρώπη είναι αυτή που, εδώ και 2.500 χρόνια έχει ένα χρέος προς την Ελλάδα.
Οι δύο καθηγητές θυμίζουν ότι η χώρα μας έβαλε τα θεμέλια της Ευρώπης και αναρωτιούνται πώς γίνεται η Ελλάδα να απειλείται από τις τράπεζες, επικρίνοντας παράλληλα τη στάση αδιαφορίας προς τη χώρα μας των Ευρωπαίων εταίρων μας.
Ευρώπη δεν είναι το όνομα μιας πριγκίπισσας της Φοινίκης;
Οι ακαδημίες δεν έγιναν στη μνήμη του πρώτου μεγάλου θεσμού της γνώσης που ιδρύθηκε από τον Πλάτωνα στον κήπο του Ακάδημου, στην Αθήνα;
Τα Ιδρύματα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν φέρουν το όνομα που δόθηκε από τον Αριστοτέλη στη σχολή του, το Λύκειο;
Τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν ακόμη και σήμερα τη γεωμετρία από τα θεωρήματα του Θαλή και του Πυθαγόρα;
Ο γιατρός δεν πρέπει να δώσει τον όρο του Ιπποκράτη;
Τέχνη, λογοτεχνία, μυθολογία, τεχνικές κάθε είδους...Ο κατάλογος αυτών που οφείλουμε στην Ελλάδα είναι μακρύς" γράφουν οι δύο καθηγητές, ενώ τονίζουν ότι:
"από τη στιγμή που οι τράπεζες απειλούν τη ζωή όλων, γίνονται εχθρός του λαού" και καταλήγουν: "αυτό που απαιτεί από μας σήμερα η Ελλάδα , είναι να τιμήσουμε το ανεξάντλητο χρέος μας προς αυτήν, καθιστάμενοι αντάξιοι των θεσμών που μας κληροδότησε. Η δράση λοιπόν, που θα αναλάβουμε δεν μπορεί να είναι μόνον οικονομική"!!
