Στη σύγχρονη Ελλάδα νομοτέλεια αποτέλεσε και αποτελεί δυστυχώς ακόμη και σήμερα η τάση για εύκολες λύσεις. Πρόσληψη στο δημόσιο, εικονικές επιδοτούμενες αγροτικές εκτάσεις, επιπόλαιες επενδύσεις στο χρηματιστήριο και πλαστικό χρήμα, πελατειακή πολιτική και κερδοσκοπία και μετά το χάος.
Κρίση και ενδοσκόπηση και μετά η διαπίστωση πως κάναμε λάθη. Λάθη που εκμεταλλεύτηκαν οι κερδοσκόποι πολιτικοί και επιχειρηματίες αφού το τυράκι στη φάκα ήταν για πολλούς αρκετό.
Κι ύστερα ήρθε το ερώτημα. Τώρα τι κάνουμε;
Με λιγότερο πανικό οι ελαχιστότατοι νηστεύοντες και κοπιώντες κατανοούν πως για εκείνους δεν θα αλλάξει τίποτα.
Με μεγαλύτερο οι κατέχοντες με σπασμωδικές κινήσεις χειροτερεύουν την κατάσταση.
Τώρα πια και ο τελευταίος "Αθηναίος" που πούλησε πατρικό και χωράφια στο χωριό για να χει τζιπ και να νοικιάσει στη Γλυφάδα κατάλαβε το λάθος του. Όμως με τις χαιρέκακες διαπιστώσεις και πάλι δεν λύνονται τα προβλήματα.
Προκύπτει λοιπόν η γενική αλήθεια. Δεν μένει τίποτα άλλο πια η σχεδόν τίποτα άλλο από τον πρωτογενή τομέα, από την παραγωγή δηλαδή πραγματικού και όχι εικονικού πλούτου. Υπέροχα!
Και πάλι προσοχή! Σε σύντομο χρονικό διάστημα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ κατακλύζονται από τις νέες ενδεδυμένες με το μανδύα του πρωτογενούς τομέα φούσκες! Καλούν ανθρώπους άσχετους με τη γη ίσως και "αλλεργικούς" να γίνουν αγρότες κι ας μπερδεύουν το κριθαράκι με το κριθάρι! Υπόσχονται υπερκέρδη και απόσβεση με ταχύτητες φωτός ζητώντας από ανθρώπους σχεδόν σε απόγνωση να καταθέσουν ίσως το τελευταίο τους κομπόδεμα .
Εμπιστευθείτε τους επιστήμονες της περιοχής σας και όχι τους πεφωτισμένους αγνώστους. Ρωτήστε τους ανθρώπους που πότισαν τη γη με τον ιδρώτα τους και επενδύστε εκεί που υπάρχει ζήτηση οργάνωση και αποτέλεσμα.
Ο πρωτογενής τομέας είναι η απάντηση αλλά όχι σε όλα τα ερωτήματα.
