στο έπος του 40 στρατιώτες στην Κορυτσά, στήνοντας μνημείο, κατηγορεί την ΟΜΟΝΟΙΑ, το ΚΕΑΔ και τον Έλληνα υπουργό Εργασίας της Αλβανίας Σπύρο Ξέρρα ότι θέλουν να το κλείσουν στη φυλακή. Σε επιστολή του προς το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με την οποία ζητά τη συμπαράσταση της Ελλάδας, αδειάζει ηγετικά στελέχη της Μειονότητας. Ολόκληρη
η επιστολή του κ. Ντίσιου έχει ως εξής:
"Παίρνω το θάρρος να σας γράψω, για το προσωπικό μου πρόβλημα, όχι μόνο για εμένα, γιατί εγώ είμαι πολύ περήφανος για ότι έχω κάνει, αλλά και εκ μέρους όλων των Ελλήνων της Περιφέρειας της Κορυτσάς. Εγώ, με όλη την αξιοπρέπεια που με διακρίνει, προσπάθησα να κάνω ότι καλύτερο για τους πεσόντες Έλληνες Στρατιώτες στην Μπομποστίτσα Κορυτσάς και δεν πρόκειται να μετανιώσω ποτέ γι αυτό!
Άλλωστε τα τελευταία γεγονότα που σχετίζονται με το πρόσωπο μου, δηλαδή η τιμωρία μου από το Δικαστήριο της Κορυτσάς με ένα χρόνο φυλάκιση, είναι ολοφάνερα, ένα πολύ καλά σκηνοθετημένο σενάριο αυτών που θέλουν να με πολεμήσουν, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα δικά τους συμφέροντα! Είναι σενάριο μερικών ατόμων που έχοντας «το κουστούμι της εξουσίας πάνω τους» νομίζουν ότι αυτό τους δίνει το δικαίωμα να παίζουν με τις ευαισθησίες των ανθρώπων και να παραποιήσουν την αλήθεια των πραγμάτων.
Γνωρίζω όμως καλά πως ο δρόμος της αλήθειας δεν είναι στρωμένος με λουλούδια, αλλά με αγκάθια!
Γνωρίζω πολύ καλά πως η διεκδίκηση των πιστεύω και των δικαιωμάτων δεν κερδίζονται χωρίς θυσίες και χωρίς πόνο!
Άλλωστε με αβάσταχτο πόνο στην καρδιά και την ψυχή μου, δεν μπορώ να ξεχάσω πως και η δική μου οικογένεια, όπως πολλές άλλες οικογένειες των Ελληνοβλάχων της Κορυτσάς έχουν υποφέρει πάρα πολύ!
Στα μαύρα χρόνια για την ιστορία, στα χρόνια της δικτατορίας του Χότζα, πάρα πολλές οικογένειες ελληνοβλάχων αναγκάστηκαν να αποκοπούν και να αποχωριστούν δικά τους πολύ αγαπημένα πρόσωπα πληρώνοντας με πολύ πόνο και θλίψη τον Ελληνισμό τους!
Όταν έκλεισαν τα σύνορα, και συγκεκριμένα ο παππούς μου και η γιαγιά μου αποχωρίστηκαν τα αδέλφια τους.
Οι μισοί έμειναν Ελλάδα και οι άλλοι μισοί στην Αλβανία.
Στέγνωσαν τα δάκρυα στα πρόσωπα τους από τον καημό και την επιθυμία να μπορούν κάποια μέρα να ξανασφίξουν στην αγκαλιά τους δικούς τους αγαπημένους!
Δυστυχώς και η γιαγιά μου και ο παππούς μου τελικά πέθαναν χωρίς να δουν τα αδέλφια τους στην Ελλάδα!
Σήμερα το 2012 από ότι φαίνεται, είμαι και εγώ αναγκασμένος να αποχωριστώ την οικογένεια μου, μόνο και μόνο επειδή δηλώνω ανοιχτά και χωρίς φόβο την ελληνική μου καταγωγή!
Μόνο και μόνο επειδή πολεμάω για τα δικαιώματα των Ελλήνων στον τόπο μου!
Αυτό, στα χρόνια της δημοκρατίας είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να συμβεί!
Φτάνει να σας πω ότι χωρίς καμία επίσημη εντολή από την Εισαγγελία της Κορυτσάς, ήρθαν στις 27-01-2012 και ώρα 16.00, στην οικία μου, όπου βρισκόταν η γυναίκα μου και ο υιός μου, 20 αστυνομικοί λες και ήμουν ο μεγαλύτερος τρομοκράτης στον πλανήτη... και αφού έκαναν τα πάντα άνω κάτω, ανοίγοντας ακόμη και τα συρτάρια και το ψυγείο… έφυγαν ανενόχλητοι, ενώ η τελική απόφαση στο δικαστήριο δεν έχει παρθεί ακόμη!
Ο ίδιος ο υιός μου πήγε να κάνει παράπονο στην αρμόδια υπηρεσία της αστυνομίας της Κορυτσάς και σαν απάντηση πήρε την σκληρή μη αποδοχή του αιτήματος του. Θέλω να ρωτήσω και να μου απαντήσει κάποιος, που ζούμε τελικά; Σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας;;;
Δεν θέλω να ξεχάσω να σας αναφέρω και τον πόλεμο που γίνεται μέσα στην «οικογένεια» δηλαδή μεταξύ των ανθρώπων της ελληνικής μειονότητας, άνθρωποι οι οποίοι έμμεσα έχουν σχέση για την τελική κακή απόφαση που πάρθηκε από το Δικαστήριο της Κορυτσάς εις βάρος μου, κάτι που είναι πολύ εμφανές ότι τους ωφέλησε για δικούς τους ευνόητους λόγους.
Παρακάτω θα σας αναφέρω κάποια πράγματα για την ιστορία του Παραρτήματος της "Ομόνοιας" στην Κορυτσά και τις σχέσεις της με την "Ομόνοια" που έχει έδρα στους Αγ. Σαράντα και κεντρικό πρόεδρο τον κ. Βασίλη Μπολλάνο.
Αυτό το παράρτημα αποτελούνταν από μερικά άτομα μόνο, για να μη πω ότι στην ουσία ήταν ένα παράρτημα του ενός πρόεδρου μόνο (κ. Σπύρου Λίτση πρόεδρου του παραρτήματος), που φυσικά μαζί με τις «μαριονέτες» του, το χρησιμοποιούσε μόνο και μόνο για να επωφεληθεί από αυτό και τίποτα άλλο .
Σε αυτό το παράρτημα δεν μπορούσε να είναι κάποιος μέλος, εάν δεν ήξερε πολύ καλά την ελληνική γλώσσα! Και αυτό γιατί κατά τον ίδιο, Έλληνες είναι μόνο εκείνοι που ξέρουν καλά τα ελληνικά!!!
Η ψυχή, το αίμα που βράζει στο κορμί μας δεν έχει καμία σημασία;;;
Μετά από 8 χρόνια της μη ουσιαστικής ύπαρξης αυτού του παραρτήματος, τον Απρίλιο του 2009, μέλη του μου πρότειναν να κατέβω στις εκλογές που θα πραγματοποιούνταν για το παράρτημα.
Σε ένα συνέδριο 100 ατόμων, εγώ πήρα 95 ψήφους και εκλέχθηκα αντιπρόεδρος.
Αυτό που μου έκανε φοβερή εντύπωση ήταν ότι στο συνέδριο αυτό, δεν υπήρχε κανείς απεσταλμένος από τα κεντρικά της Ομόνοιας στους Αγ. Σαράντα, για να επιβλέπει την πρόοδο του συνεδρίου.
Σε όλη την διάρκεια της ύπαρξης μου στο παράρτημα της Ομόνοιας Κορυτσάς, εγώ πάντα ήμουν για τους ανωτέρους μια φωνή που κριτίκαρε την αδράνεια τους, διότι έβλεπα πως κανείς από αυτούς δεν προχωρούσε σε αυτά που έπρεπε να κάνουμε και για τα οποία εκλεχθήκαμε από τον κόσμο που μας ψήφισε!
Η δική μου φωνή της αλήθειας και όλα τα δικά μου παράπονα για τα σοβαρά ζητήματα, έγιναν αιτία, μετά από πολλές εξαιρέσεις που είχε κάνει ήδη σε αλλά μέλη ο πρόεδρος του παραρτήματος Σπύρος Λίτσης, να έρθει και η σειρά μου και να με εξαιρέσει από τον οργανισμό.
Στην συνέχεια τον Φεβρουάριο του 2010, η πλειοψηφία των μελών του προεδρείου του παραρτήματος της Ομόνοιας Κορυτσάς, πιστεύοντας στο πρόσωπο μου, μου πρότειναν να κάνουμε ένα νέο οργανισμό ανεξάρτητο από την Ομόνοια με έδρα στους Αγ. Σαράντα.
Μετά από ομόφωνη συμφωνία όλων, αποφασίσαμε και έτσι προχωρήσαμε στη δημιουργία του νέου οργανισμού με ονομασία Ομόνοια της Περιφέρειας Κορυτσάς, όπου εγώ εκλέχτηκα στην αρχή προσωρινά πρόεδρος έως τις κανονικές νέες εκλογές.
Αμέσως έκανα έκκληση σε όλους τους Έλληνες της Περιφέρειας της Κορυτσάς, χωρίς να διαχωρίζω πολιτικά χρώματα, να έρθουν κοντά μας και ενωμένοι να πολεμήσουμε για τα δικά μας πιστεύω και δικαιώματα. Δικαιώματα τα οποία μας άνηκαν και μας ανήκουν!
Μετά από μια δουλειά ενός έτους, όπου στον οργανισμό μας εγγράφτηκαν πάνω από 2000 άτομα, ήταν αναγκαίο να πραγματοποιηθούν νέες εκλογές .
Έτσι στις 30-01-2011 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την προεδρία του οργανισμού Ομόνοια της Περιφέρειας Κορυτσάς, στις πόλεις Κορυτσά, Λεσκοβίκι, Ερσέκα και Πόγραδετς.
Σε αυτές τις εκλογές, παρόλο τις πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, πήραν μέρος 1.410 μέλη.
Για την προεδρία υπήρχαν 2 υποψήφιοι: εγώ, ο Ναούμ Ντίσιος και η Ελένη Κοτέλλη.
Η ψηφοφορία έγινε σε απόλυτα δημοκρατικό κλίμα.
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο Ναούμ Ντίσιος είχε πάρει 1.200 ψήφους και η Ελένη Κοτέλλη 210 ψήφους.
Κατά το διάστημα αυτό και ως σήμερα που σας γράφω, η δουλειά συνεχίστηκε σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Στην οργάνωση τα μέλη αυτή τη στιγμή είναι πάνω 4.000.
Σε αυτό το σημείο απλά σας τονίζω, ότι σε ένα μέρος όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ακόμη πολύ φοβισμένοι και δεν βγαίνουν ανοιχτά για να υποστηρίξουν κάτι, ακόμη και όταν πρόκειται για δικά τους δικαιώματα, μια συμμετοχή άνω των 4000 μελών είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία και ένα πολύ δυνατό χτύπημα για τους φανατισμένους Αλβανούς που μισούν τον Ελληνισμό του τόπου αυτού!
Κάτι άλλο για το οποίο πρέπει να σας ενημερώσω, αφορά την απογραφή του πληθυσμού της Αλβανίας που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2011.
Από την στιγμή της ανακοίνωσης για την απογραφή, όλοι εμείς στην Ομόνοια Περιφέρεια της Κορυτσάς κάναμε έκκληση σε όλους τους Έλληνες της περιφέρειας Κορυτσάς να δηλώσουν άφοβα την ελληνική καταγωγή τους!
Πραγματικά και ειλικρινά σας ενημερώνω ότι έγινε ένας πολύ μεγάλος αγώνας για να καταφέρουμε να εμψυχώσουμε τους ανθρώπους για να ξεσηκωθούν και να πουν αυτό που πίστευαν, χωρίς φόβο και πάθος!
Να πουν επιτέλους αυτό που για πάρα πολλά χρόνια ζητωκραυγάζει κρυφά στην ψυχή τους!
Ότι ναι λοιπόν, είναι Έλληνες και είναι πολύ περήφανοι γι’αυτό!
Στην απογραφή υπήρχαν καταχρήσεις από τους αρμοδίους υπευθύνους που ήταν σταλμένοι από το αλβανικό κράτος, γιατί δεν έκαναν πραγματική απογραφή και δεν έγραφαν αυτό που πραγματικά δήλωνε ο καθένας.
Εγώ σε δημόσιες μου δηλώσεις στον τύπο, πάντα έχω πει γι αυτές τις καταχρήσεις ανοιχτά και χωρίς φόβο.
Για όλα υπάρχουν αποδείξεις από τους ίδιους τους Έλληνες της Κορυτσάς οι οποίοι είχαν παράπονα για την απογραφή λέγοντας κάθε φορά διάφορα περιστατικά όπως ότι σε πολλά χωριά και πόλεις, οι απογραφείς έγραφαν την καταγωγή με μολυβί;;; Γιατί άραγε;;;
Και τελικά η απάντηση στον αγώνα μου σαν Έλληνας, και όχι σαν «βιαστής των τάφων», από το αλβανικό κράτος, είναι η απαράδεκτη μη δημοκρατική τιμωρία μου με ένα χρόνο φυλάκιση χωρίς αναστολή!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό!
Τα πίσω μαχαιρώματα από «αξιόλογους» κυρίους μέσα από την «οικογένεια» είναι αυτά που με κάνουν να μην αντέχω άλλο όλη αυτή την μεγάλη αδικία! Με θλίβει που, σε διαφορές δηλώσεις στον τύπο και στην τηλεόραση, ο κ. Λιγκοράκι Καραμέλο ήταν ο πρώτος που είπε ότι «ο... βιασμός των τάφων στην Μπομποστίτσα ήταν μια βάρβαρη πράξη και τα δικαστήρια θα έχουν τον τελευταίο λόγο!»
Με στεναχωρεί πάρα πολύ που ο κ. Βαγγέλης Ντούλε, που κανονικά ενώ είναι ο μόνος βουλευτής ο οποίος μπορεί να προστατεύει όλους εμάς τους Έλληνες της Αλβανίας, από την μία μέχρι σήμερα δεν έχει βγει ανοιχτά να προστατεύει κανέναν, και από την άλλη, σε μια δήλωση στον τύπο στην Κορυτσά όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους για τον Ναούμ Ντίσιο τον πρόεδρο της Ομόνοιας Περιφέρειας Κορυτσάς, απάντησε ότι δεν γνωρίζει ποιος είναι ο Ναούμ Ντίσιος!
Ξεχνώντας τόσο εύκολα ότι ο κύριος αυτός είναι εκείνος, που μαζί με αλλά 10 άτομα ήρθε στο σπίτι μου για να μου ζητήσει την βοήθεια και την στήριξη μου στις εκλογές στην Βουλή το 2009!
Με ξαφνιάζει αφάνταστα και αισθάνομαι πολύ πληγωμένος από την δήλωση που έκανε προ ημερών, στις 23-01-2012, δύο ημέρες πριν την απόφαση του δικαστηρίου, όπου ελπίζαμε όλοι σε ένα δίκαιο αποτέλεσμα, ο κ. Σπύρος Ξέρρας, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου για την τιμωρία του προέδρου της Ομόνοιας Ναούμ Ντίσιου, εκείνος σαν «Έλληνας πατριώτης» απάντησε πως η απόφαση του δικαστηρίου τον βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και επίσης ότι δεν γνωρίζει που ανήκει ο υπήκοος Ναούμ Ντίσιο!
Όταν το ίδιο άτομο, το Μάιο του 2010 με μια επίσκεψη του στην πόλη της Κορυτσάς πήρε μέρος σε μια συνέλευση όπου παραβρισκόταν και ο πρόξενος της Κορυτσάς και εγώ, στο δικό μου το γραφείο.
Όλες οι παραπάνω δηλώσεις που έκαναν οι συγκεκριμένοι «κύριοι» ποιον ωφελούν τελικά;
Τι είδους παιχνίδια είναι αυτά και τι κρύβεται από πίσω;
Η Ομόνοια της Περιφέρειας Κορυτσάς δεν εναντιώθηκε ποτέ στους παραπάνω κυρίους, αλλά αντίθετα πάντα ζητούσε από αυτούς την συνεργασία για την επίτευξη της ένωσης όλων των Ελλήνων ομογενών της Αλβανίας. Ελλήνων ομογενών ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τους 240.000!
Και δυστυχώς από όλους αυτούς έχουμε σαν εκπρόσωπο μόνο ένα εκλεγμένο βουλευτή!
Συνεχίζω λέγοντας πως απαιτώ από την μητέρα πατρίδα, το Ελληνικό Κράτος, να με στηρίξει ανοιχτά και να βρει μία αξιοπρεπή και σωστή λύση στην τροπή που έχουν πάρει τα γεγονότα!
Διότι η δική μου τιμωρία δεν είναι απλά μια προσωπική υπόθεση, αλλά αντίθετα προσβάλλει και θίγει σε βάθος την προσωπικότητα και τα πιστεύω όλων των ελληνοβλάχων της περιφέρειας της Κορυτσάς.
Έχοντας τον μεγαλύτερο σεβασμό στο πρόσωπο σας και πιστεύοντας απόλυτα στην δική σας κρίση, αισθάνθηκα υποχρέωση μου να σας γράψω και να σας ζητήσω να πάρετε την κατάσταση στα χέρια σας! Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση και την λύση που είμαι σίγουρος ότι θα βρείτε έτσι ώστε να αποκατασταθεί πλήρως η δικαιοσύνη".
