Ήθελα το τελευταίο άρθρο της χρονιάς να μην έχει ως αντικείμενο την βασανιστική καθημερινότητά μας, και έστρεψα την προσοχή μου στον ουρανό.
Αφορμή δόθηκε από μια είδηση που πέρασε στα «ψιλά» αν και ερχόταν από ψηλά. Σύμφωνα λοιπόν με την είδηση : «Πριν λίγες ημέρες, έπεσε από τον ουρανό μία μεταλλική σφαίρα, διαμέτρου 35 εκατοστών και βάρους έξι κιλών, στη Ναμίμπια, στην Νότιο Αφρική, και συγκεκριμένα σε ένα χωριό, 750 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Γουϊντχούκ. Η πτώση της σφαίρας είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κρατήρας πλάτους 4 μέτρων και βάθους 33 εκατοστών. Οι ειδικοί της Nasa, που μετέβησαν στην περιοχή, εκτιμούν, ύστερα από τις πρώτες εξετάσεις της σφαίρας, ότι πρόκειται για εξάρτημα από κινητήρα ρωσικού δορυφόρου.»
Από την μέχρι σήμερα γνωστή ιστορία της ανθρωπότητας, έχουμε μάθει ότι, για κάποιο λόγο που δεν μπορεί να διευκρινισθεί με βεβαιότητα, οι άνθρωποι είχαν πάντα στραμμένο το βλέμμα τους προς τον ουρανό. Οι αιτίες ποικίλλουν και είναι πολλές. Η θρησκεία, η αστρονομία, η μετεωρολογία, η ανεύρεση πορείας και ο προσανατολισμός. Επίσης ο ουρανός αποτέλεσε, και αποτελεί πηγή εμπνεύσεως για τους καλλιτέχνες, ενώ προσφέρει σε όλους μας θεάματα σπάνιας ομορφιάς.
Είμαστε όλοι συνηθισμένοι να βλέπουμε κάθε χρόνο, τους καλοκαιρινούς μήνες, τους διάττοντες αστέρες και «βροχή» μετεωριτών. Τα τελευταία χρόνια όμως, φαίνεται πως ο πλανήτης μας άρχισε να διατρέχει κινδύνους από την πτώση διαστημικών σκουπιδιών. Πρόκειται για πάσης φύσεως εξαρτήματα που αποσπώνται από τους χιλιάδες δορυφόρους, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την γή. Πάρα πολλοί από τους δορυφόρους αυτούς, αλλά και άλλες διαστημικές συσκευές, αφού εκπλήρωσαν την αποστολή τους, έχουν «πεθάνει», αλλά τα κουφάρια τους εξακολουθούν να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την γή.
Ένας δορυφόρος πέφτει…
Όλα αυτά τα «σκουπίδια», σύμφωνα με στοιχεία της ΝASA, είναι περίπου 17.000 αντικείμενα, εκ των οποίων τα 9.000 είναι μεγαλύτερα από μια μπάλα του τένις και ζυγίζουν 5.500 τόνους. Πάνω λοιπόν από τα κεφάλια μας περιπλανώνται αδέσποτα εξαρτήματα πυραύλων και δορυφόρων μέχρι βίδες και προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών.
Το ευτύχημα με την πτώση των «αδέσποτων» αντικειμένων, είναι ότι το 90% από αυτά καταλήγουν στην θάλασσα, ενώ τα υπόλοιπα πέφτουν σε περιοχές που δεν κατοικούνται και έτσι έχουν αποφευχθεί μέχρι στιγμής τα χειρότερα.
Όμως το 2006, ένα θραύσμα με μέγεθος κόκκου ρυζιού χτύπησε το διαστημικό λεωφορείο Atlantis καταστρέφοντας έναν αγωγό ψύξης. Την ίδια χρονιά, τα κομμάτια ενός ρωσικού δορυφόρου, πέφτοντας φλεγόμενα στη Γη, πέρασαν πολύ κοντά από ένα Airbus που μετέφερε 270 επιβάτες. Η μοναδική περίπτωση τραυματισμού ανθρώπου από διαστημικά σκουπίδια καταγράφηκε πριν από μερικά χρόνια στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ, όταν μια γυναίκα χτυπήθηκε στην πλάτη από κομμάτι πυραύλου τύπου Δέλτα.
Επειδή ο αριθμός, τόσο των δορυφόρων όσο και των λοιπών συσκευών που στέλνει ο άνθρωπος στο διάστημα, για επιστημονικούς, στρατιωτικούς και άλλους σκοπούς, καθημερινώς αυξάνεται, είναι φυσικό επόμενο να πληθαίνουν και οι κίνδυνοι από την πτώση των εξαρτημάτων τους, όταν για κάποιο λόγο τεθούν εκτός λειτουργίας.
Πριν πάρα πολλά χρόνια, κυκλοφόρησε με την μορφή ανεκδότου, ότι μια αμερικανική ασφαλιστική εταιρεία, παρείχε ασφαλιστική κάλυψη σε περιουσιακά αγαθά, αλλά και σε ανθρώπους από τον κίνδυνο προκλήσεως βλάβης σε περίπτωση πτώσεως δορυφόρου. Πριν λίγα χρόνια ασφαλιστικές εταιρείες άρχισαν να καλύπτουν τον κίνδυνο αυτό, με εξειδικευμένα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι μακρυά η ημέρα, που η κάλυψη του κινδύνου από πτώση δορυφόρου, θα είναι απαραίτητη.
Όμως όσα «σκουπίδια» και να υπάρχουν εκεί ψηλά, όσοι κίνδυνοι να υπάρχουν από ενδεχόμενη πτώση τους, εμείς ας έχουμε στη σκέψη μας ένα ουράνιο σώμα, το αστέρι της Βηθλεέμ, που αιώνες τώρα, με το ανέσπερο φως του, αποτελεί πηγή ελπίδας και αγάπης για όλους μας.
Καλή Χρονιά.
Αφορμή δόθηκε από μια είδηση που πέρασε στα «ψιλά» αν και ερχόταν από ψηλά. Σύμφωνα λοιπόν με την είδηση : «Πριν λίγες ημέρες, έπεσε από τον ουρανό μία μεταλλική σφαίρα, διαμέτρου 35 εκατοστών και βάρους έξι κιλών, στη Ναμίμπια, στην Νότιο Αφρική, και συγκεκριμένα σε ένα χωριό, 750 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Γουϊντχούκ. Η πτώση της σφαίρας είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κρατήρας πλάτους 4 μέτρων και βάθους 33 εκατοστών. Οι ειδικοί της Nasa, που μετέβησαν στην περιοχή, εκτιμούν, ύστερα από τις πρώτες εξετάσεις της σφαίρας, ότι πρόκειται για εξάρτημα από κινητήρα ρωσικού δορυφόρου.»
Από την μέχρι σήμερα γνωστή ιστορία της ανθρωπότητας, έχουμε μάθει ότι, για κάποιο λόγο που δεν μπορεί να διευκρινισθεί με βεβαιότητα, οι άνθρωποι είχαν πάντα στραμμένο το βλέμμα τους προς τον ουρανό. Οι αιτίες ποικίλλουν και είναι πολλές. Η θρησκεία, η αστρονομία, η μετεωρολογία, η ανεύρεση πορείας και ο προσανατολισμός. Επίσης ο ουρανός αποτέλεσε, και αποτελεί πηγή εμπνεύσεως για τους καλλιτέχνες, ενώ προσφέρει σε όλους μας θεάματα σπάνιας ομορφιάς.
Είμαστε όλοι συνηθισμένοι να βλέπουμε κάθε χρόνο, τους καλοκαιρινούς μήνες, τους διάττοντες αστέρες και «βροχή» μετεωριτών. Τα τελευταία χρόνια όμως, φαίνεται πως ο πλανήτης μας άρχισε να διατρέχει κινδύνους από την πτώση διαστημικών σκουπιδιών. Πρόκειται για πάσης φύσεως εξαρτήματα που αποσπώνται από τους χιλιάδες δορυφόρους, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την γή. Πάρα πολλοί από τους δορυφόρους αυτούς, αλλά και άλλες διαστημικές συσκευές, αφού εκπλήρωσαν την αποστολή τους, έχουν «πεθάνει», αλλά τα κουφάρια τους εξακολουθούν να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από την γή.
Ένας δορυφόρος πέφτει…
Όλα αυτά τα «σκουπίδια», σύμφωνα με στοιχεία της ΝASA, είναι περίπου 17.000 αντικείμενα, εκ των οποίων τα 9.000 είναι μεγαλύτερα από μια μπάλα του τένις και ζυγίζουν 5.500 τόνους. Πάνω λοιπόν από τα κεφάλια μας περιπλανώνται αδέσποτα εξαρτήματα πυραύλων και δορυφόρων μέχρι βίδες και προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών.
Το ευτύχημα με την πτώση των «αδέσποτων» αντικειμένων, είναι ότι το 90% από αυτά καταλήγουν στην θάλασσα, ενώ τα υπόλοιπα πέφτουν σε περιοχές που δεν κατοικούνται και έτσι έχουν αποφευχθεί μέχρι στιγμής τα χειρότερα.
Όμως το 2006, ένα θραύσμα με μέγεθος κόκκου ρυζιού χτύπησε το διαστημικό λεωφορείο Atlantis καταστρέφοντας έναν αγωγό ψύξης. Την ίδια χρονιά, τα κομμάτια ενός ρωσικού δορυφόρου, πέφτοντας φλεγόμενα στη Γη, πέρασαν πολύ κοντά από ένα Airbus που μετέφερε 270 επιβάτες. Η μοναδική περίπτωση τραυματισμού ανθρώπου από διαστημικά σκουπίδια καταγράφηκε πριν από μερικά χρόνια στην Οκλαχόμα των ΗΠΑ, όταν μια γυναίκα χτυπήθηκε στην πλάτη από κομμάτι πυραύλου τύπου Δέλτα.
Επειδή ο αριθμός, τόσο των δορυφόρων όσο και των λοιπών συσκευών που στέλνει ο άνθρωπος στο διάστημα, για επιστημονικούς, στρατιωτικούς και άλλους σκοπούς, καθημερινώς αυξάνεται, είναι φυσικό επόμενο να πληθαίνουν και οι κίνδυνοι από την πτώση των εξαρτημάτων τους, όταν για κάποιο λόγο τεθούν εκτός λειτουργίας.
Πριν πάρα πολλά χρόνια, κυκλοφόρησε με την μορφή ανεκδότου, ότι μια αμερικανική ασφαλιστική εταιρεία, παρείχε ασφαλιστική κάλυψη σε περιουσιακά αγαθά, αλλά και σε ανθρώπους από τον κίνδυνο προκλήσεως βλάβης σε περίπτωση πτώσεως δορυφόρου. Πριν λίγα χρόνια ασφαλιστικές εταιρείες άρχισαν να καλύπτουν τον κίνδυνο αυτό, με εξειδικευμένα ασφαλιστήρια συμβόλαια. Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι μακρυά η ημέρα, που η κάλυψη του κινδύνου από πτώση δορυφόρου, θα είναι απαραίτητη.
Όμως όσα «σκουπίδια» και να υπάρχουν εκεί ψηλά, όσοι κίνδυνοι να υπάρχουν από ενδεχόμενη πτώση τους, εμείς ας έχουμε στη σκέψη μας ένα ουράνιο σώμα, το αστέρι της Βηθλεέμ, που αιώνες τώρα, με το ανέσπερο φως του, αποτελεί πηγή ελπίδας και αγάπης για όλους μας.
Καλή Χρονιά.
