Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου έκανε ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για λογαριασμό της Σουηδικής τηλεόρασης, όπου ακούμε και βλέπουμε συγκλονιστικά πράγματα για την Ελλάδα του 2012. Τη χώρα για την οποία υποκλίθηκαν όλοι το...
2004 με τους Ολυμπιακούς αγώνες, το Euro 2004, το Eurobasket, τον ήλιο, τη θάλασσα, τη μοναδικότητα των νησιών μας. Σε αυτή τη χώρα φίλοι και φίλες, υπάρχουν παιδικές ψυχές 6-7-8 ετών, που λιποθυμούν στο προαύλιο του σχολείου τους από ασιτία. Που τρώνε νερό και ρύζι, που ζούνε στην ανέχεια και την εξαθλίωση, χωρίς ηλεκτρικό, χωρίς θέρμανση. Συγκλονίζει η μαρτυρία της Μαρίας Νεζίνη, σχολικής ψυχολόγου, που ξεσπάει μπροστά στη κάμερα για όσα καταγράφει καθημερινά στην Αθήνα του 2012.
Τραγικές καθημερινές ιστορίες, που βλέπουμε ολοένα και περισσότερες μέρα με τη μέρα και μια κατάσταση που δεν έχει φτάσει ακόμα στον πάτο.
Και ακριβώς αυτή την ώρα, την ύστατη στιγμή, βγαίνει ένας ηλίθιος με 100-200 κοπρόσκυλα από κάτω και μας μιλάει για Καλλικράτη και πολιτικές του κώλου. Την ώρα που το διαδίκτυο έχει γεμίσει από τη τρεμάμενη φωνή της Μαρίας Νεζίνη που μιλάει για παιδιά που ξυπνάνε στις 4 το πρωί από τη πείνα και χτυπάνε κατσαρόλες. Από τη πείνα, στις 4 το πρωί. Παιδικές ψυχές. Ακούτε; Παιδικές ψυχές.
Δείτε το ντοκιμαντέρ πιο κάτω:
